Read De Bibel JHF Jesaja 14 Bible Online

Jesaja 14 - De Bibel JHF bible

Jesaja 14

¹Dan de Har woat sikj Jakob erboarmen un Israel noch erwälen, un woat an en äa Launt ensaten. Un de Framdlinkj woat sikj an aunschluten, un see woaren sikj toom Hus Jakob hoolen.

²Un de Velkja woaren an nämen un an aun äarem Uat brinjen; un daut Hus Israel woat sikj dee selwje too Kjnajchts un to Deenstmejales tooieejnen em Launt Gottes. Un see (dee) woaren jefangen wajchjefieet, dee an jefangen wajchfieeden, un woaren harschen äwa äare Bedrenja.

³Un daut woat passieren aun janem Dach, aun däm de Har die Ru schauft von diene Kwol un von diene Onru un von däm hoaden Deenst, däm maun die oppjelajcht haft,

⁴doa woascht du disem Spruch aunhäwen äwa däm Kjennich von Babel un sajen: Woo haft de Bedrekja oppjehieet, oppjehieet de Bedrekjung!

⁵Vebroaken haft de Har däm Stock de Gottloose, däm Harschastock,

⁶dee de Velkja schluach em Jrim met Schläaj onen opptohieren, Nazionen unjadrekjt em Oaja met Vefoljunk onen Erboarmen.

⁷Daut rut, daut vepust sikj de gaunze Ieed; maun brakjt en Jubel ut.

⁸Uk de Ziepressen freien sikj äwa die, de Zeeda vom Libanon: «Soo lang du doa lichst, kjemt kjeena mea nohecht, ons auftohaken.»

⁹De Scheol doa unjen es wäajen die en Bewäajunk, dienem Aunkomen entjäajen; hee wakjt wäajen die däm Schauten opp, aule Majchtje de Ieed, hee lat aule Kjennichs de Nazionen von äare Troons oppstonen.

¹⁰See aula fangen aun un sajen to die: «Uk du best krauftloos jeworden aus wie, best aus wie jeworden!»

¹¹Diene Pracht es en däm Scheol raufjeschmäten, daut Ruzhen von diene Hoapen. Mode sent unja die em Bad, un Warm sent diene Dakj.

¹²Woo best du vom Himmel jefollen, du Morjenstiern, Sän vom Morjenroot! Oppe Ieed jefollen, Äwawaultja de Nazionen!

¹³Un du sajchst en dienem Hoaten: «Nom Himmel well ekj noppstieen, noch äwa de Stierns Gottes mienem Troon erhäwen un mie dolsaten oppem Vesaumlungsboajch em butaschten Nuaden.

¹⁴Ekj well nohecht foaren opp huage Wolkjen, mie aus dee Hechsta moaken.» -

¹⁵Doch en däm Scheol woascht du rauf jeschmäten, enne deepste Kul.

¹⁶Dee die seenen, bekjikjen die, kjikjen die aun: «Es daut dee Maun, dee de Ieed bäbent muak, Kjennichrikjs scheddad;

¹⁷dee däm Ieedkjreis too eene Wieste muak un äare Städa dolreet, dee siene Jefangne nich en äare Heimat leet?»

¹⁸Aule Kjennichs de Nazionen ligjen met Iea, een jiedra en sienem Hus;

¹⁹oba du best wiet auf von diene Graufstäd hanjeschmäten, aus een veachta Auflaja, met Omjebrochte bedakjt, vom Schwieet Derchstoakne, dee no de Steena em Loch raufjefoaren sent, aus een veklunjdet Os.

²⁰Du west nich met an em Grauf eent woaren; dan du hast dien Launt too Grunt jerecht, dien Volkj omjebrocht. De Somen de Iebel doonende woat nich jenant woaren en Eewichkjeit.

²¹Moakt siene Säns toom schlachten reed, om de Misdoten äare Vodasch! See sellen nich oppstonen un de Ieed aus äa Ieejentum nämen, un met Städa däm gaunzen Ieedkjreis fellen.

²²Un ekj woa jäajen an oppstonen, sajcht Gott de Häaschoa, un woa von Babel utroden Nomes un Äwajebläwne, un Säns un Nokomen, sajcht de Har.

²³Un ekj woa daut toom Ieejentum de Iejel (Stachelschwien) moaken un to Wotasomp; un ekj woa daut utfeaje met däm Bassem de Vetiljung, sajcht Gott de Häaschoa.

²⁴Gott de Häaschoa haft jeschwuaren un jesajcht: Woarhauft! Soo aus ekj daut väabedocht, soo passieet daut; un aus ekj daut beschloten ha, soo woat daut to staund komen:

²⁵Daut ekj Assur en mienem Launt veschmata un daut opp miene Boaj veklunjen woa. Un soo woat sien Joch von an jenomen, un siene Laust woat von äare Schulren jenomen.

²⁶Daut es de Rotschluss, dee beschloten es äwa de gaunze Ieed; un daut es de Haunt, dee utjestrakjt es äwa aule Nazionen.

²⁷Dan Gott de Häaschoa haft daut beschloten, un wäa woat daut vehindren? Un siene utjestrakjte Haunt - wäa kunn ar aufdreien?

²⁸Aum Doodesjoa vom Kjennich Ahas wia dis utspruch:

²⁹Frei die nich äwa gaunz Filistalaunt, daut de Stock vebroaken es, dee die schluach! Dan ut de Wartel de Schlang woat eene Jeftschlang väakomen, un äare Frucht woat eene flieejende sennen, flieejenda Droak [Schlang].

³⁰Un de Ieeschtjebuarne de Oame woaren weiden, un de Jerinje sikj en Sechaheit loagren; oba diene Wartel woa ekj derch Hunga dootmoaken, un diene Äwajebläwne woat hee ombrinjen.

³¹Hiel, Noa! Schrie Staut! Gaunz Filistalaunt, du saust veschmelten; dan vom Nuaden häa kjemt Ruak un kjeen Eensauma es unja siene Schoa.

³²Un waut auntwuat maun de Booten de Nazionen? Daut de Har Zion jejrindet haft, un daut de Älendje ut sienem Volkj doabennen Tooflucht finjen.