Read De Bibel JHF Jesaja 2 Bible Online

Jesaja 2 - De Bibel JHF bible

Jesaja 2

¹Daut Wuat, daut Jesaja, de Sän Amoz, äwa Juda un Jerusalem sach.

²Un aum Enj de Doag woat daut passieren, doa woat de Boajch vom Hus Gottes opp de Spetz de Boaj faust stonen un erhowen sennen äwa de Aunboaj; un aule Nazionen woaren no am streemen.

³Un väl Velkja woaren hangonen un sajen: Komt un lot ons noppgonen nom Boaj Gottes, nom Gott von Jakob sienem Hus! Un hee woat ons belieren no [ut] siene Wäaj, un wie wellen waundlen en siene Stiej. Dan von Zion woat daut Jesaz utgonen, un daut Wuat Gottes von Jerusalem;

⁴un hee woat tweschen de Nazionen rechten un väl Velkja Rajcht spräakjen. Un see woaren äare Schwieeta too Pluachschoare schmäden, un äare Spiessen too Wiendruwemassasch; dan daut woat kjeen Volkj jäajen een aundret daut Schwieet opphäwen, un see woaren däm Kjrich nich mea lieren.

⁵Komt, jie von Jakob sienem Hus, un lot ons em Licht Gottes waundlen!

⁶Dan du hast dien Volkj, daut Hus Jakob, vestat; dan see sent voll däm waut vom Oosten kjemt, un sent Zaubra aus de Filista, un ha sikj met de Kjinja de Framde vebungen.

⁷Un äa Launt es voll Selwa un Golt, un äa Schauz haft kjeen Enj; un äa Launt es voll Pieed, un äare Woages haft kjeen Enj.

⁸Un äa Launt es voll Jetta; see schmieten sikj ver däm Woakj äare Henj dol, ver däm, waut äare Finjasch jemoakt ha.

⁹Un de Mensch woat jeboagen un de Maun jedeemooticht woaren; un du woascht an nich vezeien.

¹⁰Vekrup die en de Steena un vestopp die em Stoff ver däm Schrakj Gottes un ver de Pracht siene Majestät!

¹¹De stolte Uagen de Menschen woaren raufjesat, un de Huachmoot de Mana woat jeboagen woaren; un de Har woat huach erhowen sennen, hee auleen, aun janem Dach.

¹²Dan Gott de Häaschoa haft eenen Dach äwa aulet Stolte un Huage, un äwa aulet Erhoowne, un daut woat läach jemoakt woaren;

¹³un äwa aule Zeeda vom Libanon, de huage un sikj erhäwende, un äwa aule Ieekjen Baschans;

¹⁴un äwa aule huage Boaj un äwa aule erhoowne Aunboaj;

¹⁵un äwa jiedrem huagen Torm un äwa jiedre fauste Mia;

¹⁶un äwa aule Schäp von Tarsis un äwa aule kostboare vejnäjungswoakjen.

¹⁷Un de menschliche Huachmoot woat jeboagen un de Stolt de Mana woat läach jemoakt woaren; un de Har woat huach erhowen sennen, hee auleen, aun janem Dach.

¹⁸Un de Jetta woaren jenslich veschwinjen.

¹⁹Un see woaren sikj en Steenaheelen un en Lajcha enne Ieed vekrupen ver däm Schrakj Gottes un ver de Pracht siene Majestät, wan hee sikj oppmoakt, de Ieed too schrakjen.

²⁰Aun janem Dach woat de Mensch siene Jetzen von Selwa un siene Jetzen von Golt, dee maun am toom Aunbäden jemoakt haft, de Moltwarm un de Flautamies hanschmieten,

²¹om sikj en de Steenretzen un Steenaheelen too vekrupen ver däm Schrakj Gottes un ver de Pracht siene Majestät, wan hee sikj oppmoakt, de Ieed too schrakjen.

²²Lot von däm Mensch auf, en däm siene Näs blooss een Odem es! Dan fa waut es hee too achten?