Read De Bibel JHF Jesaja 22 Bible Online

Jesaja 22 - De Bibel JHF bible

Jesaja 22

¹Utspruch äwa dee Läacht de Jesechta. Waut es die dan, daut du met aulem opp de Däakja jestäajen best?

²Oo, voll Jetimmel, lude Staut, du frooe Staut, diene Omjebrochte sent nich vom Schwieet derchstuaken un nich en de Schlacht omjebrocht!

³Aule diene Bowaschten, randen aula toop wajch, worden onen Boagen jespaunt; aule dee bie die jefungen worden, worden metenaunda jefasselt; see wieren wiet wajch jerant.

⁴Doarom saj ekj: Kjikjt von mie wajch, daut ekj bettalich hiel; drenj nich en mie, om mie too treesten äwa daut venielen de Dochta von mienem Volkj!

⁵Dan daut es een Dach de Onru un de Venichtunk un de Vewerrunk vom Harn, däm Gott de Häaschoa, enne Läacht de Jesechta, een Dach, dee de Mia dolrit; un Helpjeschrecht schault no de Boaj han.

⁶Un Elam drajcht däm Boagenhaulta, met bemaunte Woages un met Rittasch; un Kir dakjt daut Schild op.

⁷Un daut woat passieren, diene utjeläsne Läachten woaren voll Woages sennen, un de Rittasch naumen äare Städ jäajen daut Dooa en.

⁸Un hee dakjt däm Schleia von Juda op, un du kjikjst aun janem Dach no de Jewäaren em Woolthus.

⁹Un jie seenen de Retse aun David siene Staut, daut et doavon väl sent; un jie saumlen daut Wota vom unjaschten Stroom;

¹⁰un jie talen de Hiesa von Jerusalem un bräakjen de Hiesa auf, om de Mia faust too moaken;

¹¹un jie moaken eene Kul tweschen de beid Miaren fa daut Wota vom oolen Stroom. Oba jie kjikjen nich opp däm, dee daut jedonen, un kjikjen däm nich aun, dee daut lenjst väabestemmt haft.

¹²Un daut roopt de Har, Gott de Häaschoa, aun janem Dach toom Hielen un toom Weekloagen, un toom Hoaschäare un toom auntrakjen en Sak.

¹³Oba kjikj, Jubel un Freid, Rinda warje un Schop schlachten, Fleesch äten un Wien drinkjen: «Lot ons äten un drinkjen, dan morjen stoaw wie!»

¹⁴Un Gott de Häaschoa haft fa sikj miene Uaren opjemoakt: Wan junt dise Misdot vejäft woat, bat jie stoawen! Sajcht de Har, Gott de Häaschoa.

¹⁵Soo sajcht de Har, Gott de Häaschoa: Sto opp, go no disem Vewaulta, doa, no Schebna, dee äwa daut Hus es, un saj:

¹⁶Waut hast du hia, un wäm hast du hia, daut du die hia een Grauf uthakst? Du, dee sien Grauf opp dee Hecht uthakt, sikj eene Wonunk em Steen groft?

¹⁷Kjikj, de Har woat die met ne Maunskrauft wajchschliesren; un hee woat die toopwekjlen,

¹⁸to eenem Kluen woat hee die faust tooprollen, aus eenen Baul die wajchschliesren en een wiedet Launt. Doa saust du stoawen, un doa han sellen diene Prachtwoages komen, du Schaund von dienem Harn sienem Hus!

¹⁹Un ekj woa die von dienem Aumt wajchsteeten, un von dienem Uat woat hee die raufsteeten.

²⁰Un daut woat passieren aun janem Dach, doa woa ekj mienem Kjnajcht Eljakim roopen, däm Sän Hilkija.

²¹Un ekj woa am met dienem Rock bekjleede un am dienen Jirtel faust ombinjen, un woa diene Harschoft en siene Haunt lajen; un hee woat de Bewona von Jerusalem un däm Hus Juda toom Voda sennen.

²²Un ekj woa däm Schlätel von David sienem Hus opp siene Schulren lajen; un hee woat opmoaken, un kjeena woat tooschluten, un hee woat tooschluten, un kjeena woat opmoaken.

²³Un ekj woa am aus eenen Noagel ennschlonen aun eenem faustem Uat; un hee woat sienem Vodahus toom Troon de Iea sennen.

²⁴Un maun woat aun am henjen de gaunze Harlichkjeit von sienem Vodahus: De Auflaja un de wille Auflajasch, aule kjliene Jefässa, von de Wotajefässa bat no de Kruckjefässa.

²⁵Aun janem Dach, sajcht Gott de Häaschoa, woat de Noagel wajch jenomen woaren, dee enjeschloagen wia aun eenem Faustem Uat, un hee woat aufjehakt woaren un faulen; un de Laust, dee hee druach, woat too Grunt gonen; dan Gott de Häaschoa haft jerät.