Read De Bibel JHF Jesaja 26 Bible Online

Jesaja 26 - De Bibel JHF bible

Jesaja 26

¹Aun janem Dach woat dit Leet em Launt Juda jesungen woaren: Wie ha eene stoakje Staut; Mia un Fastinj sat hee toom Heil.

²Moakt de Dooasch op, om daut een jerajchtet Volkj nenjeit, daut Tru bewoat!

³Däm fausten Senn bewoascht du en Fräd, en Fräd; dan hee vetrut opp die.

⁴Vetrut oppem Harn eewich; dan en Jah, däm Harn, es een Fels de Eewichkjeit.

⁵Dan hee haft Huachwonende doljeboagen, de huachstonende Staut; hee haft ar raufjeschmäten, oppe Ieed jeschmäten, haft ar doljestrakjt bat en däm Stoff.

⁶Daut veklunjen ar de Feet, de Feet de Älendje, de Staupe de Oame.

⁷De Stich de Jerajchte es jlikj; du moakst jlikj däm Wajch de Jerajchte.

⁸Jo, wie ha die, Har, jeluat ha wie opp däm Stich diene Jerechten; no dienem Nomen un no dienem Jedajchnis jinkj daut Velangen de Seel.

⁹Met miene Seel velang ekj no die enne Nacht; jo, met mienem Jeist en mienem Ennalichen sieekj ekj die tiedich; dan wan diene Jerechten de Ieed trafen, soo woaren de Bewona vom Ieedkjreis Jerajchtichkjeit lieren.

¹⁰Woat däm Gottloosen Jnod erwäsen, soo lieet hee nich Jerajchtichkjeit: Em Launt de Jerajchte haundelt hee orrajcht un sitt nich de Majestät Gottes.

¹¹Har, diene Haunt wia huach erhowen, see wullen nich kjikjen. Seenen woaren see däm Iewa om daut Volkj un beschämt woaren; jo, diene Fiend, Fia woat an vetäaren.

¹²Har, du woascht ons Fräd jäwen, dan du hast doch aule onse Woakjen fa ons vollbrocht.

¹³Har, ons Gott, äwa ons ha Haren jeharscht buta die; derch die auleen jedenkj wie dienen Nomen.

¹⁴Doodes läwen nich opp, Schautes stonen nich wada opp; doarom hast du an jerecht un vetilcht un hast aul äa Jedajchnis tonicht jemoakt.

¹⁵Du hast de Nazionen vemieet, Har, du hast de Nazionen vemieet, du hast die veharlicht; du hast de Jrensen vom Launt wiet jemoakt.

¹⁶Har, en de Bedrenkjnis ha see die jesocht; aus diene Zichtjung an troff, bedden see met leisem Jebäd.

¹⁷Aus eene Schwangre, dee, däm Jebuaren dichtbie es, sikj kjrellt un schricht en äare Wee: Aulsoo sent wie jewast, Har, wiet von dienem Aunjesecht.

¹⁸Wie wieren schwanga, wie kjrelden ons; daut wia, aus wan wie Wint jebuaren hauden: Un Radinj veschauft wie däm Launt nich, un de Bewona vom Ieedkjreis sent nich jefollen.

¹⁹Diene Doodes woaren oppläwen, miene Doodeskjarpa woaren oppstonen. Woakt opp un jubelt, dee jie em Stoff ligjen! Dan een Deiw vom Licht es dien Deiw; un de Ieed woat de Schauten schmieten.

²⁰Go han, mien Volkj, go en diene Schlopstow nenn un schlut diene Däa hinja die too; vekrup die eenen kjlienen Uagenblekj, bat de Oaja vebiejeit!

²¹Dan kjikj, de Har kjemt väa ut siene Städ, om de Ojjerajchtichkjeit de Ieedbewona aun an too strofen; un de Ieed dakjt äa Bloot op un bedakjt nich lenja äare Omjebrochte.