Read De Bibel JHF Jesaja 28 Bible Online

Jesaja 28 - De Bibel JHF bible

Jesaja 28

¹Wee de stolte Kroon de bedrunkne Efraim, un de vewalkjte Bloom von siene harliche Pracht opp däm Haupt vonne fate Läacht de vom Wien Äwawaultijte!

²Kjikj, de Har haft eenen Stoakjen un Majchtjen, aus een Hoagelwada, eenen vedoawlichen Stormwint; aus een Wada jewaultich, äwastreemendet Wota ritt hee met Macht dol.

³Met Feet woat veklunjt de stolte Kroon de bedrunkne Efraim.

⁴Un de vewalkjte Bloom von siene harliche Pracht, opp däm Haupt vonne fate Läacht, jeit daut aus äare tiedje Fiejen ver de Oftarnte: See es noch nich en dee äare Haunt, dee ar sitt, soo veschlinjt hee ar.

⁵Aun janem Dach woat Gott de Häaschoa de Äwajebläwne ut sienem Volkj to eene prachtvolle Kroon un toom harlichen Kraunz sennen;

⁶un toom Jeist von Rajcht däm, dee em Jerecht sett; un to eene Krauft fa dän, dee däm Striet trigjdrenjen aum Dooa.

⁷Un uk dise schokle vom Wien un stolpren von stoakjen Jedrenkj: Priesta un Profeet schokle vom stoakjen Jedrenkj, sent veschlungen vom Wien, stolpren vom stoakjen Jedrenkj; see schokle un seenen nich kloa, schwäakje biem Rajcht spräakjen.

⁸Dan aule Descha sent voll Kolkj, daut kjeen Plauz mea es.

⁹Wäm saul maun Erkjantnis lieren, un wäm de Bootschoft vestendich moaken? Den, dee von de Malkj aufjewant, dän von de Brosten wajchjenomen sent?

¹⁰Dan daut es Jeboot opp Jeboot, Jeboot opp Jeboot, Väaschreft opp Väaschreft, Väaschreft opp Väaschreft, hia een bät, doa een bät!

¹¹Jo, derch stottaje Leppen un derch eene framde Sproak woat hee to disem Volkj räden,

¹²hee, dee to an säd: Dit es de Ru; schauft Ru däm Meedjewordnen; un dit es de Rustäd! Oba see wullen nich hieren.

¹³Un soo woat an daut Wuat Gottes sennen: Jeboot opp Jeboot, Jeboot opp Jeboot, Väaschreft opp Väaschreft, Väaschreft opp Väaschreft, hia een bät, doa een bät; om daut see hangonen un trigj faulen un veschmatat woaren un vewekjelt un jefangen woaren.

¹⁴Doarom hieet daut Wuat Gottes, jie Spata, Harscha von disem Volkj, daut en Jerusalem es!

¹⁵Dan jie sajen: Wie ha eenen Bunt met däm Doot jeschloten un eenen Vetrach met däm Scheol jemoakt: Wan de äwastreemende Jeissel derchjeit, woat see aun ons nich komen; dan wie ha de Läajes too onse Tooflucht jemoakt un enne Faulschheit ons vekroopen.

¹⁶Doarom, soo sajcht de Har, Gott: Kjikj, ekj jrind en Zion eenen Steen, eenen wieetvollen Steen, eenen kostboaren Akjsteen, aus eene Gruntloag jejrindet; wäa opp am vetrut, woat nich enjstlich doavon ranen.

¹⁷Un ekj woa daut Rajcht too eene Rajchtschnooa moaken, un de Jerajchtichkjeit too eenem Lootblie. Un de Hoagel woat de Läajes Tooflucht wajchrieten, un daut Wota woat däm Radungsuat wajchspeele.

¹⁸Un jun Bunt met däm Doot woat venicht woaren, un jun Vetrach met däm Scheol nich bestonen: Wan de äwastreemende Jeissel derchjeit, soo woa jie von äa veklunjt woaren.

¹⁹Soo foaken see derchjeit, woat see junt packen, bie Dach un bie Nacht. Un daut woat iedlet Schrakj sennen, dee Bootschoft too venäme.

²⁰Dan daut Bad es too kort, om sikj uttostrakjen un de Dakj too schmaul, om sikj entowekjle.

²¹Dan de Har woat sikj oppmoaken aus bie däm Boajch Perazim, aus enne Läacht Gibeon woat hee oajalich sennen: Om sien Woakj to doonen — sien Woakj es beframdent! — Un om siene Oabeit too verechten, — butajeweenlich es siene Oabeit!

²²Un nu drift nich Spott, doamet june Faslen nich fausta jemoakt woaren; dan ekj ha Venichtunk venomen un Faustbeschlotnet vom Harn siene Sied, Gott de Häaschoa, äwa de gaunze Ieed.

²³Nämt too Ua un hieet miene Stemm, moakjt opp un hieet miene Räd!

²⁴Pläjcht woll de Pläaja däm gaunzen Dach, om to seien? Pläjcht un äajd hee däm gaunzen Dach sien Akalaunt?

²⁵Es daut nich soo? Wan hee daut Pluachlaunt jlikj jemoakt haft, soo streit hee Dell un seit Kjämel, un schmitt Weit Rieej wies, un Joascht opp daut jlikje Stekj, un däm Spelts aun sienem Raunt.

²⁶Soo unjawees am sien Gott toom rechtjen Vefoaren, hee belieet am.

²⁷Dan Dell woat nich met däm Draschschläde jedrascht un daut Woagenraut nich äwa Kjämel jerollt; sonda Dell woat met däm Stock utjeschloagen un Kjämel met däm Stock.

²⁸Woat Jeträajd vemolt? Ne, nich onen opphieren drascht hee daut; un wan hee sien Woagenraut un siene Pieed doaräwa jajcht, soo vemolt hee daut nich.

²⁹Uk dit jeit von Gott de Häaschoa ut; hee es wundaboa en sienem Rot, groot aun Vestaunt.