Read De Bibel JHF Jesaja 37 Bible Online

Jesaja 37 - De Bibel JHF bible

Jesaja 37

¹Un daut passieed, aus de Kjennich Hiskia daut hieed, doa vereet hee siene Kjleeda un bekjleed sikj en Sakduak un jinkj en daut Hus Gottes.

²Hee schekjt Eljakim, dee äwa daut Hus wia, un Sebna, däm Schriewa, un de Eltestasch de Priesta, en Sakduak jekjleet nodäm Profeet Jesaja, däm Sän Amoz.

³Un see säden to am: Soo sajcht Hiskia: Dis Dach es een Dach de Bedrenkjnis un de Zichtjung un de Vespottung; dan de Kjinja sent bat aun de Jebuart jekomen, oba doa es kjeene Krauft toom jebäaren.

⁴Veleicht woat de Har, dien Gott, de Wieed von Rabsak hieren, dee sien Har, de Kjennich von Assur, jeschekjt haft, om däm läwendjen Gott too vespotten, un de Wieed bestrofen woat, dee Gott jehieet haft. Erhäw doch een Jebäd fa de Äwajebläwne, dee sikj noch hia befinjen.

⁵Un de Kjnajchts vom Kjennich Hiskia kaumen no Jesaja.

⁶Un Jesaja säd to an: Aulsoo sell jie too junem Harn sajen: Soo sajcht de Har: Enjst die nich ver de Wieed, dee du jehieet hast met waut de Kjennichsdeena von Assur mie jelastat ha.

⁷Kjikj, ekj well am eenen Jeist ennjäwen, daut hee een Jeräd hieren, un en sien Launt trigjgonen woat; un ekj well am en sienem Launt derch daut Schwieet faulen loten.

⁸Un de Rabsak jinkj trigj un funk däm Kjennich von Assur striedent jäajen Libna; dan hee haud jehieet, daut hee von Lachisch wajchjegonen wia.

⁹Un hee hieed von Tirhaka, däm Kjennich von Ätiopien, sajen: Hee es utjegonen, om jäajen die too kjamfen. Un aus hee daut hieed, schekjt hee Booten no Hiskia un säd:

¹⁰Soo sell jie too Hiskia, däm Kjennich von Juda, räden un sajen: Daut die dien Gott nich teischt, opp däm du vetrust, endäm du sajchst: Jerusalem woat nich en de Haunt vom Kjennich von Assierien jejäft woaren!

¹¹Kjikj, du hast jehieet, waut de Kjennichs von Assur aule Lenda jedonen ha, endäm see an vetiljde; un du sulst jerat woaren?

¹²Ha de Jetta de Nazionen, dee miene Vodasch venicht ha, an jerat: Gosan un Haran un Rezef un de Kjinja Eden, dee en Telassar wieren?

¹³Wua es de Kjennich von Hamat un de Kjennich von Arpad un de Kjennich äwa de Staut Sefarwaim, von Hena un Iwa?

¹⁴Un Hiskia naum däm Breef ut de Haunt de Booten un laus am; un hee jinkj nopp en daut Hus Gottes, un Hiskia spreed am ver däm Harn ut.

¹⁵Un Hiskia bäd toom Harn un säd:

¹⁶Gott de Häaschoa, Gott Israels, dee du äwa de Cherubim troonst, du auleen best daut, dee de Gott von aule Kjennichrikjs de Ieed es; du hast däm Himmel un de Ieed jemoakt.

¹⁷Har, neij dien Ua un hia! Har, doo diene Uagen op un kjikj! Jo, hia aule Wieed von Sanherib, dee jeschekjt haft, om däm läwendjen Gott too vespotten!

¹⁸Woarhauft, Har, de Kjennichs von Assur ha aule Nazionen un äa Launt vewust;

¹⁹un see ha äare Jetta em Fia jeschmäten, dan see wieren nich Jetta, sonda een Woakj von Menschenhenj, Holt un Steen, un see ha dee venicht.

²⁰Un nu, Har, ons Gott, rad ons von siene Haunt, doamet aule Kjennichrikjs de Ieed weeten, daut du auleen Har best!

²¹Doa schekjt Jesaja, de Sän Amoz, no Hiskia un leet am sajen: Soo sajcht de Har, de Gott Israels: Waut du to mie jebät hast wäajen Sanherib, däm Kjennich von Assur -

²²dit es daut Wuat, daut de Har äwa am jerät haft: Daut veacht die, daut spott äwa die de Junkfru, de Dochta Zion; de Dochta Jerusalem scheddat daut Haupt äwa die.

²³Wäm hast du vespott un jelastat, un jäajen wäm de Stemm oppjehowen? Jäajen däm Heiljen Israels hast du diene Uagen oppjerecht!

²⁴Derch diene Kjnajchts hast du däm Harn vespott un hast jesajcht: «Met de Menj miene Woages ha ekj de huage Boaj bestäajen, daut butaschte Enj vom Libanon; un ekj woa däm siene huage Zeeda ommhaken, de Utwol von siene Ziepressen, un ekj woa opp siene jratste Hecht komen, en sienen Boomgoaden.

²⁵Ekj ha jegroft un Wota jedrunken; un met de Sol von miene Feet woa ekj aule Streem Ägiptens utdräjen.»

²⁶Hast du nich jehieet, daut ekj von wiethäa daut jewirkjt un von de Doag de oole Tiet häa daut jemoakt ha? Nu ha ekj daut komen loten, daut du fauste Städa vewust, too ladje Steenhupes moaken woascht.

²⁷Un äare Bewona wieren machtloos, see worden enjstlich un beschämt; see wieren aus daut Krut oppe Stap un jreenet Grauss, aus Grauss oppe Däakja, un Jeträajd oppem Flekj, daut vebrent es, ea daut oppjeit.

²⁸Un ekj kjan dien Setten, un dien ut- un dien Engonen, un dien Toobe jäajen mie.

²⁹Wäajen dien Toobe jäajen mie, un wiels dien Äwamoot en miene Uaren raufjekomen es, woa ekj mien Rinkj en diene Näs lajen un mien Jebett en diene Leppen, un woa die trigj fieren opp däm Wajch, opp däm du jekomen best.

³⁰Un dit saul die daut Tieekjen sennen: Maun woat en disem Joa daut Nojewossne de Arnt äten, un aum tweeden Joa waut utjeloten es; un aum dredden Joa seit un arnt, un plaunt Wienboaj un ät äare Frucht.

³¹Un daut Wajchjerande vom Hus Juda, daut äwajebläwen es, woat wada Wartlen schlonen no unjen un Frucht droagen no bowen.

³²Dan von Jerusalem woaren de Äwajebläwne utgonen, un Wajchjerande vom Boajch Zion. De Iewa Gottes de Häaschoa woat soowaut doonen.

³³Doarom, soo sajcht de Har von däm Kjennich von Assur: Hee saul nich en dise Staut komen, un hee saul kjeenen Feila doabennen scheeten un kjeen Schild an handreien, un hee saul kjeen Waul jäajen an oppschedde.

³⁴Opp däm Wajch, däm hee jekomen es, opp däm saul hee trigjgonen un saul en dise Staut nich komen, sajcht de Har.

³⁵Un ekj well dise Staut bewoaren, om an to raden, om mient- un om David, mienem Kjnajcht, sien wellen.

³⁶Un een Enjel Gottes jinkj ut un schluach en däm Loaga de Assura 185 000 Maun. Un aus maun tiedich Zemorjes oppstunt, kjikj, doa wieren see aula Doodeskjarpa.

³⁷Un Sanherib, de Kjennich von Assur, bruak auf, un jinkj wajch un kjeem trigj un bleef en Ninive.

³⁸Un daut passieed, aus hee sikj dol bekjt em Hus Nisroks, sienem Gott, doa brochten Adrammelek un Schareza, siene Säns, met daut Schwieet am om; un see randen wajch en daut Launt Ararat. Un Esar-Haddon, sien Sän, wort Kjennich aun siene Städ.