Read De Bibel JHF Jesaja 41 Bible Online

Jesaja 41 - De Bibel JHF bible

Jesaja 41

¹Dreit junt stell no mie, jie Inslen; un jie Velkja kjennen niee Krauft jewennen; see kjennen nodakomen, dan see kjennen räden; lot ons metenaunda ver däm Jerecht komen!

²Wäa haft von Aunfank häa däm erwakjt, dee Jerajchtichkjeit opp Schrett in Trett bejäajent? Hee jeef Nazionen ver am doahan un leet an Kjennichs doldrekjen, muak an aus Stoff ver sienem Schwieet, aus wajchjejoagde Stoppel ver däm Boagen.

³Hee vefoljd an, jinkj han en Fräd, eenen Wajch, däm hee met siene Feet niemols jegonen wia.

⁴Wäa haft daut jewirkjt un jedonen? Dee de Jeschlajchta von Aunfank jeroopt. Ekj, de Har, sie de Ieeschta, un bie de Latste sie ekj deeselwja.

⁵De Inslen seenen daut un enjsten sikj, daut bäben de Enj de Ieed; see kaumen noda un kaumen doatoo:

⁶Eena holp däm aundren un säd to sienem Brooda: Sie mootich!

⁷Un de Kjensla muakt däm Schmelta Moot, dee moakt däm mootich - dee met däm Homa glaut moakt, dee opp däm Aumbolt schleit, un räd vom Leede (toop schweese): Dee es goot; un hee moakt daut faust (daut Jetzenbilt) met Näajel, daut et nich wackelt.

⁸Oba du, Israel, mien Kjnajcht, Jakob, däm ekj utjewält ha, Abraham sienem Somen, mienem Frint;

⁹du, däm ekj jejräpen aune Enj de Ieed un von äare wiede Jäajenden häa jeroopen ha, un to dän ekj säd: Du best mien Kjnajcht, ekj ha die erwält un nich veschmäten -

¹⁰enjst die nich, dan ekj sie met die; kjikj nich enjstlich omhäa, dan ekj sie dien Gott; ekj stoakj die, jo, ekj halp die, jo, ekj stett die met de Rajchte miene Jerajchtichkjeit.

¹¹Kjikj, daut sellen beschämt un to Schaund woaren aule, dee jäajen die oajalich sent; daut sellen tonuscht woaren un omkomen diene Jäajna.

¹²Du woascht an sieekjen un nich finjen, dee Mana, dee met die zanke; aus nuscht un tonuscht sellen de Mana woaren, dee die bekjamfen.

¹³Dan ekj, de Har, dien Gott, fot die aun diene rajchte Haunt, dee ekj to die saj: Enjst die nich, ekj halp die! -

¹⁴Enjst die nich, du Worm Jakob, du Hupkje Israel; ekj halp die, sajcht de Har, un dien Erleesa es de Heilja Israels.

¹⁵Kjikj, ekj ha die to eenem schoapen, nieen Draschschläde jemoakt, met Dobbeldeschnieden, du woascht Boaj draschen un vemolen, un Aunboaj aus Sprie moaken;

¹⁶du woascht an nohecht schmieten, daut de Wint an wajchdrajcht un de Storm an vestreit. Oba du, du woascht en däm Harn, froo sennen un en däm Heiljen Israels die riemen.

¹⁷De Älendje un de Oame, dee no Wota sieekjen, un kjeent es doa, dee äare Tung fa Darscht vedrieecht: Ekj, de Har, woa an erhieren, ekj, de Gott Israel, woa an nich veloten.

¹⁸Ekj woa Streem väakomen loten opp de kole Hechten, un Kjwalen enne Medd de Läachten; ekj woa de Wieste toom Wotastroom moaken, un daut drieeje Launt too Wotakjwalen.

¹⁹Ekj woa Zeeda enne Wieste, Akozjebeem, Myrte un Eeljbeem, woa opp de Stapen Ziepressen, Platane un Buchsbeem metenaunda saten;

²⁰doamet see seenen un erkjanen un to Hoaten nämen un aula toop vestonen, daut de Haunt Gottes dit jedonen haft un de Heilja Israel daut jeschaufen haft.

²¹Brinjt june Rajchtsach väa, sajcht de Har; brinjt jun Bewiesgrunt doatoo, sajcht Jakob sienem Kjennich.

²²See muchten väabrinjen un ons vekjindjen, waut sikj erjäwen woat: Daut Boolt-komenden, waut daut sennen woat, vekjindicht, doamet wie daut to Hoaten nämen un däm Utgank weeten; ooda lot ons daut Komende hieren,

²³vekjindicht daut nohäa Komende, doamet wie erkjanen, daut jie Jetta sent! Jo, doot Goodet ooda doot Beeset, doamet wie ons jäajensiedich aunkjikjen un metenaunda daut seenen.

²⁴Kjikj, jie sent nuscht, un jun Doonen es Onbediedent; een Aufschu es, wäa junt erwält.

²⁵Ekj ha am vom Nuaden häa erwakjt, un hee kaum noda - vom Sonnenoppgank häa, däm, dee mienem Nomen aunroopt. Un hee klunjt opp Ferschten aus opp Leem, un aus een Toppmoaka, dee däm Leem vekjnäd.

²⁶Wäa haft daut vekjindicht vom Aunfank, daut wie daut wisten? Un von jeehäa, daut wie sajen kunnen: Daut es rajcht! Jo, doa wäa kjeena, dee daut vekjindijd, jo, kjeena, dee daut hieren leet, jo, kjeena, dee june Wieed jehieet haud.

²⁷Aus Ieeschta ha ekj daut too Zion jesajcht: Kjikj, kjikj, doa es daut! Un Jerusalem well ekj eenen Freidensboote jäwen!

²⁸Un ekj sach am: Un doa wia kjeena, un unja dise wäa kjeen Rotjäwa, daut ekj an froagen kunn, un see mie Auntwuat jejäft hauden.

²⁹Kjikj, see aula toop - Eitelkjeit un Onbediedinj sent äare jemoakte Woakjen, Wint un Ladjet sent äare jegotne Bilda.