Read De Bibel JHF Jesaja 49 Bible Online

Jesaja 49 - De Bibel JHF bible

Jesaja 49

¹Hieet opp mie, jie Inslen, un moakjt opp, jie wiede Velkja! De Har haft mie beroopen vom Muttalief aun, haft von miene Muttaschoot aun mienen Nomen jedocht.

²Un hee moakt mien Mul aus een schoapet Schwieet, haft mie vestoaken em Schauten von siene Henj; un hee muak mie to eenem glauten Feila, haft mie en sienem Boagenhaulta vestoaken.

³Un hee säd to mie: Du best mien Kjnajcht, best Israel, aun däm ekj mie veharlichen woa.

⁴Oba ekj säd: Emsonst ha ekj mie aufjemieecht, vejäfs un fa nuscht miene Krauft vebrukt; doch mien Rajcht es bie däm Harn un mien Loon bie mienem Gott.

⁵Un nu sajcht de Har, dee mie vom Muttalief aun too sienem Kjnajcht jemoakt haft, om Jakob no am trigjtobrinjen, un Israel es nich jesaumelt worden; oba ekj sie jeieet enne Uagen Gottes, un mien Gott es miene Krauft jeworden, -

⁶jo, hee sajcht: Daut es too jerinj, daut du mien Kjnajcht best, om de Stam Jakob opptorechten un de Bewoade von Israel trigjtobrinjen; ekj ha die uk toom Licht de Nazionen jesat, om mien Heil to sennen bat aun daut Enj de Ieed.

⁷Soo sajcht de Har, de Erleesa Israels, sien Heilja, to däm von aulemaun Veachta, to däm Aufschu de Nazion, to däm Kjnajcht de Harscha: Kjennichs woaren daut seenen un oppstonen, Ferschten, un see woaren sikj hanschmieten, om Gottes wellen, dee tru es, daut Heilje Israel, dee die erwält haft.

⁸Soo sajcht de Har: Too aunjenäme Tiet ha ekj die erhieet, un aum Heilsdach ha ekj die jeholpen. Un ekj woa die bewoaren un die toom Bunt em Volkj saten, om daut Launt opptorechten, om de vewusten Oawdeel uttodeelen,

⁹om de Jefangne too sajen: Got rut! No dän, dee enne Diestanis sent: Komt nom Licht! See woaren aune Wäaj weiden, un opp aule kole Aunboaj woat äare Weid sennen;

¹⁰see woaren nich hungren un nich darschten, un nich Hett noch de Sonn woat an trafen. Dan äa Erboarma woat an fieren un woat an leiden aun Wotakjwalen.

¹¹Un aule miene Boaj well ekj too Wäaj moaken, un miene Gaussen woaren huach woaren.

¹²Kjikj, dise woaren von wiet komen, un kjikj, dise vom Nuaden un vom Wasten, un dise ut däm Launt Sinim.

¹³Jubelt, jie Himmel, un sie froo, du Ieed; un jie Boaj, bräakjt en Jubel ut! Dan de Har haft sien Volkj jetreest, un om siene Älendje erboarmt hee sikj.

¹⁴Un Zion säd: De Har haft mie veloten, un de Har haft mie vejäten.

¹⁵Kunn uk eene Fru äa Brostkjint vejäten, daut see sikj nich erboarmt äwa däm Sän von äarem Lief? Sullen selfst dise vejäten, ekj woa die nich vejäten.

¹⁶Kjikj, en miene beid Henj ha ekj die enennjetäkjent; diene Miaren sent emma ver mie.

¹⁷Diene Kjinja spooden sikj doahan, diene Vedoawa un diene Vewiesta gonen von die wajch.

¹⁸Häw diene Uagen om die opp un kjikj: See aule vesaumlen sikj, komen no die. Soo woa ekj läw, sajcht de Har, du woascht an ons aus een Jeschmeiss aunlajen un die doamet ombinjen aus eene Brut.

¹⁹Dan diene Trimma un diene Wieste un dien vewustet Launt - jo, nu woascht du too enj woaren fa de Bewona; un diene Vedoawa woaren wietauf sennen.

²⁰De Kjinja von diene Kjinjaloosichkjeit woaren ver diene Uaren sajen: De Rum es mie too enj; moak mie Plauz, daut ekj wonen kaun.

²¹Un du woascht en dienem Hoat sajen: Wäa haft mie dise Jebuaren, doa ekj doch kjeene Kjinja haud un onfruchtboa wia, vebaunt un omhäa errent? Un dise, wäa haft dee grootjetrocken? Kjikj, ekj wia doch auleen äwajebläwen; dise, woa wieren see?

²²Soo sajcht de Har, Gott: Kjikj, ekj woa miene Haunt no de Nazionen opphäwen, un no de Velkja han mien Tieekjen opprechten; un see woaren diene Säns em Bossem brinjen, un diene Dajchta woaren opp de Schulren jedroacht woaren.

²³Un Kjennichs woaren diene Fläaja sennen, un äare Ferschtefrues diene Aume; see woaren sikj ver die hanschmieten met däm Aunjesecht oppe Ieed, un däm Stoff von diene Feet lekjen. Un du woascht erfoaren, daut ekj de Har sie: Dee opp mie vetruen, woaren nich beschämt woaren.

²⁴Sull woll von eenem Held de Raup wajchjeräten woaren? Ooda sullen nom Rajcht Jefangne wajchranen?

²⁵Jo, soo sajcht de Har: Uk de Jefangne von däm Held woaren am wajchjeräten woaren, un de Raup de Jewaultje woat wajchranen. Un ekj woa däm befälen, dee die bekjamft; un woa diene Kjinja raden.

²⁶Un ekj woa diene Bedrekja met äarem ieejnen Fleesch speise, un von äarem Bloot sellen see bedrunken woaren aus von jungen Wien. Un aulet Fleesch woat erkjanen, daut ekj, de Har, dien Rada sie, un ekj, de Majchtja von Jakob, dien Erleesa.