Read De Bibel JHF Jesaja 5 Bible Online

Jesaja 5 - De Bibel JHF bible

Jesaja 5

¹Nu well ekj sinjen von mienem Jeleewden, een Leet mienem Jeleewden von sienem Wienboajch: Mien Jeleewda haud eenen Wienboajch opp eenem faten Aunboajch.

²Un hee groof am om un muak am von Steena rein un beplaunt am met adelje Ranken; un hee bud eenen Torm en siene Medd un groof uk eene Wienprass doabennen ut; un luad, daut hee Druwen brinjt, oba hee brocht Wille Druwen.

³Un nu, Bewona von Jerusalem un Mana von Juda, recht doch tweschen mie un mienem Wienboajch!

⁴Waut wia noch aun mienem Wienboajch to doonen, daut ekj nich aun am jedonen haud? Wuarom ha ekj jehopt, daut hee Druwen brinjt, un hee brocht Wille Druwen?

⁵Un nu, well ekj junt toweeten loten waut ekj met mienem Wienboajch doonen well: Sienen Tun wajchnäme, daut hee aufjegrost woat, siene Mia dolrieten, daut dee veklunjt woat.

⁶Un ekj woa am to Grunt rechten; hee saul nich beschnäden noch behackt woaren, un Dornen un Diestle sellen en am oppgonen; un ekj well de Wolkjen jebeeden, daut see kjeen Räajen opp am faulen loten.

⁷Dan de Wienboajch Gottes de Häaschoa es daut Hus Israel, un de Mana von Juda sent de Plaunten siene Erjatsung; un hee luat opp daut Rajcht, un kjikj doa: Bloot vejeeten, opp Jerajchtichkjeit, un kjikj doa: Weejeschrecht.

⁸Wee dän, dee Hus aun Hus rieejen, Flekj aun Flekj schuwen, bat goa kjeen Rum mea es, un jie auleen wonen enne Medd vom Launt!

⁹Ver miene Uaren haft Gott de Häaschoa jerät: Wan nich de väle Hiesa to eene Wieste woaren, de groote un de scheene onen Bewona!

¹⁰Dan 10 Aka Wienboaj woaren een Bat brinjen, un een Homa Sot woat een Efa brinjen.

¹¹Wee dän, dee sikj tiedich Zemorjes oppmoaken, om stoakje Jedrenkj notogonen, bat loot Oppenowent bliewen, de Wien woamt an opp!

¹²Un Zitta un Hop, Tamburin un Fleeten un Wien sent bie äarem lostjen Fieren; oba opp daut doonen Gottes kjikjen see nich, un daut Woakj siene Henj seenen see nich.

¹³Doarom woat mien Volkj wajchjefieet ut Noot aun Erkjantnis, un siene Adelje vehungren, un siene Menj veschmacht fa Darscht.

¹⁴Doarom ritt de Scheol wiet sienen Hauls op un ritt sienen Rach onen Mot op; un siene Pracht foat rauf un sien Jetimmel un sien Jetees un wäa en äa froo es.

¹⁵Un de Mensch woat jeboagen un de Maun jedeemooticht, un de Uagen de Huachmootje woat doljedrekjt.

¹⁶Un Gott de Häaschoa woat em Jerecht erhowen sennen, un Gott, dee Heilja, sikj heilich erwiesen en Jerajchtichkjeit.

¹⁷Un Schop woaren doa weiden aus opp äare Weid, un Framde woaren sikj saut moaken oppe drieeje (vewusten) Städen de Fate.

¹⁸Wee dän, dee de Ojjerajchtichkjeit omhäa trakjen met faulsche Strenj, un de Sind aus met Woagesstrenj!

¹⁹Dee doa sajen: Hee woat ielend, hee woat sien Woakj veropp driewen, doamet wie daut seenen; un de Rotschluss de Heilje Israels kjemt noda un mucht komen, doamet wie am erfoaren!

²⁰Wee dän, dee daut Beese fa goot talen, un daut Goode bees; dee Diestanis too Licht moaken, un Licht too Diestanis; dee Bettret too Seetem moaken, un Seetet too Bettrem!

²¹Wee dän, dee en äare Uagen Weis un bie sikj selfst vestendich sent!

²²Wee dän, dee Helden sent, om Wien to drinkjen, un browe Mana, om stoakjet Jedrenkj too mische;

²³dee däm Jesazloosen om een Jeschenkj wellen jerajcht spräakjen, un de Jerajchtichkjeit de Jerajchte an trigjhoole!

²⁴Doarom, aus ne Fiatung de Stoppel vebrent, un drieejet Grauss en de Flaum toopsinkjt, soo woat äare Wartel ful woaren, un äare Bloomen nohecht flieejen aus Stoff; dan see ha daut Jesaz Gottes de Häaschoa veschmäten un daut Wuat vom Heiljen Israels veacht.

²⁵Doarom es de Oaja Gottes jäajen sien Volkj oppjeflaumt, un hee haft siene Haunt jäajen dee selje utjestrakjt un daut jeschloagen; un de Boaj erbäben, un äare Doodes worden aus Drakj enne Medd de Gaussen. - Bie däm aulem dreit sikj sien Oaja nich auf, un noch es siene Haunt utjestrakjt.

²⁶Un hee woat een Tieekjen opphäwen fa de wiede Nazionen, un eene doatoo komen loten vom Enj de Ieed; un kjikj, see woaren ielig un schwind komen.

²⁷Bie an es kjeen Meeda un kjeen Ängstlicha, kjeen Dreemenda noch schlapt; uk de Jirtel von äare Lenden es nich jeleest, noch veräten de Reeme von äare Schoo.

²⁸Äare Feilasch sent jeschoapt, un aule äare Boages jespaunt; de Heefta von äare Pieed sent aus Steen too achten, un äare Räda däm Stormwint.

²⁹Äa Brelle es aus eene Muttaleiw, see brelt aus de junge Leiws; un see gnorrt un pakt daut Raup un brinjt an en Sechaheit, un kjeen Rada es doa.

³⁰Un see gnorrt äwa ar aun janem Dach aus daut Ruzhen vom Mäa. Un maun kjikjt oppe Ieed, un kjikj, Diestanis, Älent; un daut Licht es vedunkelt derch äare Wolkjen.