Read De Bibel JHF Jesaja 51 Bible Online

Jesaja 51 - De Bibel JHF bible

Jesaja 51

¹Hieet opp mie, dee jie de Jerajchtichkjeit nojoagen, dee jie däm Harn sieekjen! Kjikjt opp däm Fels, ut däm jie jehakt, un opp daut Bormloch, ut däm jie jegroft sent.

²Kjikjt opp Abraham, junem Voda, un opp Sara, dee junt jebuaren haft; dan ekj roopt am, däm Eenen, un ekj säajend am un vemieed am.

³Dan de Har treest Zion, treest aule äare Trimma; un hee moakt äare Wieste aus Eden, un äare Stapen aus däm Goaden Gottes. Jlekj un Freid woaren doabennen jefungen woaren, Dankleet un Stemm vom Jesank.

⁴Hieet opp mie, mien Volkj, un miene Nazion, hieet opp mie! Dan een Jesaz woat von mie utgonen, un mien Rajcht woa ekj toom Licht de Velkja oppstalen.

⁵Miene Jerajchtichkjeit es dichtbie, mien Heil es utjetrocken, un miene Oarms woaren de Velkja rechten. Opp mie woaren de Inslen hopen, un see woaren opp mienem Oarm luaren.

⁶Häft june Uagen opp nom Himmel un kjikjt opp de Ieed unjen! Dan de Himmel woaren vegonen aus Ruak, un de Ieed woat vefaule aus een Kjleet, un äare Bewona woaren wajchstoawen. Oba mien Heil woat en Eewichkjeit sennen, un miene Jerajchtichkjeit woat nich veschwinjen.

⁷Hieet opp mie, dee jie Jerajchtichkjeit kjanen, du Volkj, en dee äare Hoaten mien Jesaz es: Enjst junt nich äwa däm Spott de Menschen, un erschrakjt nich ver äarem lastren!

⁸Aus een Kjleet woat an de Mott vefräten, un Warm woaren an fräten aus Woll; oba miene Jerajchtichkjeit woat en Eewichkjeit sennen, un mien Heil von Jeschlajcht too Jeschlajcht.

⁹Woakt opp, woak opp; kjleed die en Macht, du Oarm Gottes! Woak opp aus aun de oole Tieden, un de Jeschlajchta de Uatiet! Best du daut nich, dee Rahab veschmatad, daut Ojjeheia derchjestoaken haft?

¹⁰Best du daut nich, dee daut Mäa, de groote Wotastreem, drieech muak, dee daut deepe Mäa to eenem Wajch jemoakt haud, doamet de Erleeste derchtrocken?

¹¹Un de Erleeste Gottes woaren trigjkomen un no Zion met Jubel komen, un eewje Freid woat äwa äarem Haupt sennen; see woaren Jlekj un Freid erlangen, wajch sent Kumma un Seften.

¹²Ekj, ekj sie daut, dee junt treest. Wäa best du, daut du die ver däm Mensch enjst, dee wajch stoaft, un ver däm Menschenkjint, daut aus Grauss doahanjejäft woat?

¹³Un daut du däm Harn vejatst, dee die jemoakt, dee de Himmel utjebreet un de Ieed jeschaufen haft; un die emma, ver däm Jrim de Bedrenja, däm gaunzen Dach, enjstlich wieescht, wan hee sikj reedmuak om to vedoawen? Wua es dan de Jrim de Bedrenja?

¹⁴Dee en Faslen Jebungna woat boolt loosjeloten woaren un woat nich en de Kul hanstoawen, un sien Broot woat am nich fälen.

¹⁵Dan ekj sie de Har, dien Gott, dee daut Mäa erräacht, un siene Walle bruzhen; Gott de Häaschoa es sien Nomen. -

¹⁶Un ekj ha miene Wieed en dienem Mul jelajcht un die met däm Schauten von miene Haunt bedakjt, om de Himmel uttobreeden un de Ieed too jrinden, un to Zion too sajen: Du best mien Volkj!

¹⁷Woak opp, woak opp; sto opp, Jerusalem, dee du ut de Haunt Gottes daut Kuffel von sienem Jrim drunkst! Däm Tomelkjelch (Stolpakuffel) hast du jedrunken, un hast däm utjeschlurpst.

¹⁸Doa wia kjeena, dee an leid, von aule Kjinja, dee see jebuaren; un kjeena, dee an aun de Haunt naum von aule Kjinja, dee see grootjetrocken haft.

¹⁹Tweeatlei wia daut, waut die bejäajend - wäa sull die Metleet wiesen? - De Vewustunk un de Vedoawnis, un de Hungaschnoot un daut Schwieet. Woo kunn ekj die treesten?

²⁰Diene Kjinja sent onmajchtich hanjesunke, see lagen aun aule Gaussakjen aus eene Antilope em Nat; see wieren voll vom Oaja Gottes, von dienem Gott sien schellen.

²¹Doarom hia doch dit, du Älendje un Bedrunkne, oba nich von Wien!

²²Soo sajcht de Har, dien Har, un dien Gott, dee de Rajchtsach von sienem Volkj fieet: Kjikj, ekj näm ut diene Haunt däm Tomelbecha, daut Kuffel (Drunk) voll mienem Jrim; du woascht am nich mea drinkjen.

²³Un ekj jäw am en de Haunt diene Kjwälasch, dee too diene Seel sajen: Bekj die, daut wie doaräwa gonen! Un du muakst dien Rigjen de Ieed jlikj, un aus eene Gauss fa dee doaräwa hangonen.