Read De Bibel JHF Jesaja 65 Bible Online

Jesaja 65 - De Bibel JHF bible

Jesaja 65

¹Ekj sie jesocht worden von dän, dee nich no mie fruagen; ekj sie jefungen worden von dän, dee mie nich sochten. Ekj säd: Hia sie ekj, hia sie ekj! Too eene Nazion, dee nich met mienem Nomen jenant wia.

²Ekj ha däm gaunzen Dach miene Henj utjestrakjt no eenem wadaspanstjen Volkj, daut no siene ieejne Jedanken opp däm Wajch waundeld, dee nich goot es.

³Daut Volkj, daut mie bestendich em Aunjesecht reizt, enne Goades opfat un opp Teajelsteena rieekjat;

⁴daut en de Growes sett un en vestoakne Uaten äwanacht; daut Schwienfleesch at un orreine Fleeschsupp en siene Jefässa haft;

⁵daut doa sajcht: Bliew fa die un komm nich noda, dan ekj sie die heilich: - Dise sent een Ruak en miene Näs, een Fia, daut däm gaunzen Dach brent.

⁶Kjikj, daut es ver mie oppjeschräwen. Ekj woa nich stell sennen, ekj ha däm vejelt; un en äarem Bossem woa ekj vejelten, -

⁷june Misdoten un de Misdoten von june Vodasch metenaunda, sajcht de Har, dee opp de Boaj jerieekjat un mie opp de Aunboaj vespott ha; un ekj woa ieescht äarem Loon en äarem Bossem mäten.

⁸Soo sajcht de Har: Aus wan maun Sauft enne Wiendruw finjt, un maun sajcht: Vedoaw ar nich, dan een Säajen es en äa; soo woa ekj om miene Kjnajchts äa wellen doonen, daut ekj nich daut Gaunze vedoaw.

⁹Un ekj woa ut Jakob eenen Somen väakomen loten, un ut Juda eenen Ieejendeema von miene Boaj; un miene Uterwälde sellen daut Launt besetten, un miene Kjnajchts sellen doa selfst wonen.

¹⁰Un Scharon woat to eene Schopsweid, un de Läacht Achor to eenem Loagaplauz de Rinda woaren, fa mien Volkj, daut mie jesocht haft.

¹¹Oba jie, dee jie däm Harn veloten, dee jie mienen heiljen Boajch vejäten, dee jie däm Gad eenen Desch reedmoakt un de Meni Mischjedrenkj ennschenkjt (Gad, Meni, - Jetta Nomes; Jupita, Venus):

¹²Ekj ha junt daut Schwieet bestemt, un jie aula woaren toom schlachten dolsinkje; wiels ekj junt roopt, un jie nich jeauntwuat ha, jerät, un jie nich jehieet ha, sonda jedonen, waut en miene Uagen bees es, un daut erwält, wuaraun ekj kjeen Jefaulen ha.

¹³Doarom sajcht de Har, Jahwe, aulsoo: Kjikj, miene Kjnajchts woaren äten, oba jie woaren hungren; kjikj, miene Kjnajchts woaren drinkjen, oba jie woaren darschten. Kjikj, miene Kjnajchts woaren sikj freien, oba jie woaren beschämt sennen;

¹⁴kjikj, miene Kjnajchts woaren fa Freid em Hoaten jublen, oba jie woaren fa Weedoag em Hoaten schrieen un fa Vetwiewlung em Jeist hielen.

¹⁵Un jie woaren junem Nomen miene Uterwälde toom Fluchwuat hinjaloten; un de Har, de Har, woat die ombrinjen. Oba siene Kjnajchts woat hee met eenem aundren Nomen nanen:

¹⁶Soo daut, wäa sikj em Launt säajnen well, un sikj bie däm Gott de Woarheit säajnen woat, un wäa em Launt schwieet, bie däm Gott de Woarheit schwieren woat; dan de frieejoasche Bedrenkjnisen woaren vejäten un ver miene Uagen vestoaken sennen.

¹⁷Dan kjikj, ekj schauf eenen nieen Himmel un eene niee Ieed; un dän oolen woat maun nich mea jedenkjen, un see woaren nich mea en däm Senn komen.

¹⁸Sonda freit junt un jubelt eewich äwa daut, waut ekj schauf. Dan kjikj, ekj schauf Jerusalem toom Jubel un sien Volkj en Freid.

¹⁹Un ekj woa äwa Jerusalem jublen un äwa mien Volkj mie freien; un de Stemm vom Wien un de Stemm von Weedoag woat doabennen nich mea jehieet woaren.

²⁰Un doa woat kjeen Brostkjint von eenje Doag un kjeen Jreis mea sennen, dee siene Doag nich erfelt; dan de Jinjlinkj woat aus Hundatjoascha stoawen, un de Sinda aus Hundatjoascha veflucht woaren.

²¹Un see woaren Hiesa buen un bewonen, un Wienboaj plaunten un äare Frucht äten.

²²See woaren nich buen un een aundra daut bewonen, see woaren nich plaunten un een aundra äten; dan aus de Doag de Beem sellen de Doag von mienem Volkj sennen, un miene Uterwälde woaren daut Woakj von äare Henj vebrucken.

²³See woaren sikj nich emsonst mieejen, un nich toom Unjagank woaren see jebäaren; dan see sent de Somen de Jesäajende Gottes, un äare Auflajasch woaren bie an sennen.

²⁴Un daut woat passieren: Iea see roopen, woa ekj auntwuaden; wan see noch räden, woa ekj hieren.

²⁵Wulf un Laum woaren toop weiden; un de Leiw woat Stroo fräten aus daut Rind; un de Schlang: Stoff woat äare Speise sennen. Maun woat nich iebel doonen noch vedorwen haundlen opp mienem gaunzen heiljen Boajch, sajcht de Har.