Read De Bibel JHF 3. Mose 25 Bible Online

3. Mose 25 - De Bibel JHF bible

3. Mose 25

¹Un de Har räd too Moses opp däm Boajch Sinai un säd:

²Räd to de Kjinja Israel un saj to an: Wan jie en daut Launt komen, daut ekj junt jäwen woa, soo saul daut Launt däm Harn een Sabat fieren.

³Sas Joa saust du dien Flekj beseien un sas Joa dienen Wienboajch beschnieden un de Arnt ensaumlen.

⁴Oba aum säwenden Joa saul fa daut Launt eene Sabatru sennen, een Sabat däm Harn; dien Flekj saust du nich beseien un dienen Wienboajch nich beschnieden;

⁵dan daut nojewossne von diene Arnt saust du nich ensaumlen, un de Druwen vonne onbeschnädne Wienstakj saust du nich aufschnieden; daut saul een Joa de Ru fa daut Launt sennen.

⁶Un de Laundes Sabat saul junt Noarinj brinjen, die un diene Kjnajchts un diene Deenstmejales un diene Doagesleena un dienem Framden, dee sikj bie die opphelt;

⁷un dienem Vee un de wille Tieren, dee en dienem Launt sent, saul aul siene Arnt too Speise deenen.

⁸Un du saust die säwen Sabatjoa talen, säwen Mol säwen Joa, soo daut de Doag von säwen Sabatjoa die 49 Joa utmoaken.

⁹Un du saust aum 10-den em säwenden Moonat, däm Posaunenschaul utgonen loten; aun däm Veseenungsdach sell jie de Posaun derch jun gaunzet Launt utgonen loten.

¹⁰Un jie sellen daut 50-ste Joa heilje un sellen em Launt fa aul siene Bewona frieeit utroopen. Een Jubeljoa saul junt daut sennen, un jie woaren een jiedra wada no sienem Ieejentum komen, un een jiedra no sienem Jeschlajcht trigjkomen.

¹¹Dan daut 50-ste es daut Jubeljoa. Jie sellen nich seien un sien nojewossnet nich arnten un siene onbeschnädne Wienstakj nich aufleesen;

¹²dan een Jubeljoa es daut; daut saul junt heilich sennen; vom Flekj sell jie siene Arnt äten.

¹³En disem Jubeljoa sell jie een jiedra too sienem Ieejentum komen.

¹⁴Un wan jie junem Näakjsten waut vekjeepen ooda von däm Näakjsten siene Haunt waut kjeepen, soo saul kjeena sienen Brooda bedrekjen.

¹⁵No de Zol de Joaren vom Jubeljoa saust du von dienem Näakjsten kjeepen, no de Zol de Arnt Joa saul hee die vekjeepen.

¹⁶No de Menj de Joaren saust du däm Kjeeppriess jrata moaken, un no de jerinje Zol de Joaren saust du däm Kjeeppriess kjlanda moaken; dan eene bestemden Zol von Arnt vekjaft hee die.

¹⁷Un soo saul kjeena von junt sienem Näakjsten bedrekjen, un du saust die ver dienem Gott ferchten; dan ekj sie de Har, jun Gott.

¹⁸Un soo doot miene Sazungen, un hoolt miene Rajchte, un doot dee, soo woa jie secha en junem Launt wonen.

¹⁹Un daut Launt woat äare Frucht jäwen, un jie woaren äten bat jie saut sent un secha en däm seljen wonen.

²⁰Un wan jie sajen: Waut sell wie em säwenden Joa äten? Kjikj, wie seien nich, un onse Arnt saumel wie nich en: -

²¹Ekj woa junt em sasten Joa mienen Säajen jäwen, daut et de Arnt fa dree Joa brinjt;

²²un wan jie aum achten Joa seien, woa jie noch vonne oole Arnt äten; bat em näajenden Joa, bat siene Arnt nenn kjemt, woa jie Oolet äten.

²³Un daut Launt saul nich fa emma vekoft woaren, dan daut Launt es mient; dan Framde un Jast sent jie ver mie.

²⁴Un en junem gaunzen äjendooms Launt sell jie daut Launt erlauben too leesen.

²⁵Wan dien Brooda oam woat un von sienem Ieejentum vekjaft, soo saul sien Leesa, sien dichta Vewaunta, komen un daut Vekofte von sienem Brooda leesen.

²⁶Un wan wäa kjeenen Leesa haft, un siene Haunt oppbrinjt, waut toom leesen toorieekjt,

²⁷soo saul hee de Joaren, doa hee daut vekoft haft beräakjnen un daut Äwaje däm Maun trigjjäwen, aun däm hee daut vekoft haft, un soo wada too sienem Ieejentum komen.

²⁸Un wan siene Haunt nich jefungen haft, waut toorieekjt, om am trigjtotohle, soo saul daut von am Vekofte enne Haunt von däm dee daut jekoft haft bliewen bat däm Jubeljoa; un aum Jubeljoa saul daut frie utgonen, un hee saul wada too sienem Ieejentum komen.

²⁹Un wan wäa een Wonhus en eene omjemiade Staut vekjaft, soo saul daut Leeserajcht bat toom Enj von sienem vekjeep Joa bestonen; een vollet Joa saul sien Leeserajcht bestonen.

³⁰Oba wan daut nich jeleest woat, bat am daut gaunze Joa voll es, soo saul daut Hus, daut enne omjemiade Staut es, fa emma däm dee daut jekoft haft bliewen, bie aul siene Jeschlajchta; daut saul aum Jubeljoa nich frie utgonen.

³¹Oba de Hiesa enne Darpa, dee kjeene Mia runtom ha, sellen däm Flekj em Launt jlikj jemoakt woaren; daut saul daut Leeserajcht fa an sennen, un aum Jubeljoa sellen see frie utgonen.

³²Un waut de Leviten äare Städa, de Hiesa en de Städa, äarem Ieejentum betraft, soo saul een eewjet Leeserajcht fa de Leviten sennen.

³³Un wan wäa von de Leviten leest, soo saul daut vekofte Hus enne Staut von sienem Ieejentum aum Jubeljoa frie utgonen; dan de Hiesa de Städa de Leviten sent äa Ieejentum unja de Kjinja Israel.

³⁴Oba daut Flekj om de Staut saul nich vekoft woaren, dan daut jehieet an aus eewjet Ieejentum.

³⁵Un wan dien Brooda oam woat un siene Haunt bie die schlaup woat, soo saust du am unjastäten; aus de Framda un de Gaust saul hee bie die läwen.

³⁶Du saust nich Zinse un Jewenst von am nämen, un saust die ferchten ver dienem Gott, doamet dien Brooda bie die läft.

³⁷Dien Jelt saust du am nich om Zinse jäwen un diene Noarinj nich om Jewenst jäwen.

³⁸Ekj sie de Har, jun Gott, dee, ekj junt ut däm Ägiptenlaunt rutjefieet ha, om junt daut Launt Kanaan to jäwen, om jun Gott to sennen.

³⁹Un wan dien Brooda bie die oam woat un sikj die vekjaft, soo saust du am nich Sklowendeenst doonen loten; aus een Doagesleena,

⁴⁰aus een Gaust saul hee bie die sennen; bat toom Jubeljoa saul hee bie die deenen.

⁴¹Dan saul hee frie von die utgonen, hee un siene Kjinja met am, un no sienem Jeschlajcht trigjgonen un wada nom Voda sienem Ieejentum komen.

⁴²Dan see sent miene Kjnajchts, dee ekj ut däm Ägiptenlaunt rutjefieet ha; see sellen nich vekoft woaren, aus maun Sklowen vekjaft.

⁴³Du saust nich hoat äwa am harschen, un saust die ver dienem Gott ferchten.

⁴⁴Oba waut dienem Kjnajcht un diene Deenstmejal betraft, dee du haben woascht; von de Nazionen, dee runtom die häa sent, von an mucht jie Kjnajchts un Deenstmejales kjeepen.

⁴⁵Un uk von de Jast äare Kjinja, dee sikj bie junt opphoolen, von an kjenn jie kjeepen un von äarem Jeschlajcht, daut bie junt es, dee en junem Launt jebuaren sent; un dee kjennen junt toom Ieejentum sennen,

⁴⁶un jie kjennen an june Säns no junt veoawen, om an aus Ieejentum to haben. Dise kje jie eewich deenen loten; oba äwa june Breeda, de Kjinja Israel, sell jie nich eena äwa däm aundren strenj harschen.

⁴⁷Un wan de Haunt von eenem Framden ooda eenem Gaust bie die waut kjaft, un dien Brooda bie am oam woat un sikj däm Framden, däm Gaust bie die, ooda eenem ut sienem Staum vekjaft,

⁴⁸soo saul, nodäm hee sikj vekoft haft, Leeserajcht fa am sennen; eena von siene Breeda mucht am leesen.

⁴⁹Entwäda sien Onkel ooda de Sän vom Onkel sellen am leesen, ooda eena von sien näakjste Blootvewaunte ut sienem Jeschlajcht sellen am leesen; ooda haft siene Haunt waut jewonnen, soo saul hee sikj selfst leesen.

⁵⁰Un hee saul met däm dee am jekoft haft räakjnen von däm Joa aun, doa hee sikj am vekoft haft, bat däm Jubeljoa; un de Pries, om däm hee sikj vekoft haft, saul soo aus de Zol de Joaren sennen; no de Doag von eenem Doagesleena saul hee bie am sennen.

⁵¹Wan noch väl Joaren sent, soo saul hee no äarem Verhältnis sien Leese von sienem Leesjelt trigjjäwen;

⁵²un wan weinich äwa es, aun de Joaren bat toom Jubeljoa, soo saul hee am daut beräakjnen; nom Verhältnis siene Joaren saul hee siene Leesunk trigjtohle.

⁵³Aus een Doagesleena saul hee Joa fa Joa bie am sennen; hee saul nich ver diene Uagen hoat äwa am harschen.

⁵⁴Un wan hee nich opp disem Wajch jeleest woat, soo saul hee am aum Jubeljoa frie utgonen loten, hee un siene Kjinja met am.

⁵⁵Dan mie sent de Kjinja Israel Kjnajchts; miene Kjnajchts sent see, dee ekj ut däm Ägiptenlaunt rutjefieet ha. Ekj sie de Har, jun Gott.