Read De Bibel JHF 3. Mose 26 Bible Online

3. Mose 26 - De Bibel JHF bible

3. Mose 26

¹Jie sellen junt kjeene Jetta moaken un kjeene jeschnizte Bilda un kjeene Biltstendasch oppstalen, un kjeen Steen met Bilda sell jie en junem Launt saten, om junt doaväa too bekjen; dan ekj sie de Har, jun Gott.

²Miene Sabaten sell jie hoolen, un mien Heilichtum sell jie ferchten. Ekj sie de Har.

³Wan jie en miene Sazungen waundlen un miene Jebooten hoolen un dee doonen,

⁴soo well ekj junt Räajen to siene Tiet jäwen, un daut Launt woat siene Arnt jäwen, un de Beem oppem Flekj woaren äare Frucht jäwen;

⁵un de Draschtiet woat rieekjen bat aune Wienarnte, un de Wienarnte woat bat aune Sot Tiet rieekjen; un jie woaren junt von junem Broot saut äten un woaren secha en junem Launt wonen.

⁶Un ekj woa Fräd em Launt jäwen, daut jie junt hanlajen un kjeena junt oppschrakjt; un ekj woa de beese Tieren utem Launt vetiljen, un daut Schwieet woat nich derch jun Launt gonen.

⁷Un jie woaren june Fiend joagen, un see woaren ver junt derch daut Schwieet faulen;

⁸un fief von junt woaren 100 joagen, un 100 von junt woaren 1000 joagen, un june Fiend woaren ver junt derch daut Schwieet faulen.

⁹Un ekj woa mie no junt dreien un junt fruchtboa moaken un junt vemieren un mienen Bunt met junt opprajcht hoolen;

¹⁰un jie woaren daut Oole äten un daut Oole fa däm Nieen wajchdoonen.

¹¹Un ekj woa miene Wonunk en june Medd saten, un miene Seel woat junt nich veloten;

¹²un ekj woa en june Medd waundlen un woa jun Gott sennen un jie woaren mien Volkj sennen.

¹³Ekj sie de Har, jun Gott, dee ekj junt ut däm Ägiptenlaunt rutjefieet ha, daut jie nich äare Kjnajchts sennen sellen; un ekj ha de Stakja von junem Joch vebroaken un leet junt oppjerecht waundlen.

¹⁴Oba wan jie mie nich horchen un aul dise Jebooten doonen,

¹⁵un wan jie miene Sazungen veachten, un june Seelen miene Rajchte veschmieten, soo daut jie nich aule miene Jebooten doonen, un jie mienen Bunt bräakjen,

¹⁶soo woa uk ekj junt dit doonen: Ekj woa Schrakj äwa junt bestalen, Schwindel un Feeba, dee doa moaken woaren, daut de Uagen erlasche un de Seel veschmacht; un jie woaren vejäfs jun Sot seien, dan june Fiend woaren daut äten;

¹⁷un ekj woa mien Aunjesecht jäajen junt rechten, daut jie von june Fiend jeschloagen woaren; un june Haussa woaren äwa junt harschen, un jie woaren ranen, wan junt kjeena jajcht.

¹⁸Un wan jie wiedahan opp mie nich jehorchen, soo woa ekj junt säwen Mol mea strofen wäajen june Sinden.

¹⁹Un ekj woa junen äjensennjen Stolt bräakjen, un ekj woa junem Himmel aus Iesa un june Ieed aus Koppa moaken;

²⁰un june Krauft woat sikj vejäfs vebrucken, un jun Launt woat siene Arnt nich jäwen, un de Beem oppem Flekj woaren äare Frucht nich jäwen.

²¹Un wan jie jäajen mie gonen un mie nich horchen wellen, soo woa ekj junt noch säwen Mol mea schlonen, no june Sinden.

²²Un ekj woa de wille Tieren unja junt schekjen, daut dee junt june Kjinja nämen un jun Vee utroden un junt weinja moaken; un june Gaussen sellen wiest woaren.

²³Un wan jie junt derch dit nich von mie trajchtwiesen loten un jäajen mie gonen,

²⁴soo woa uk ekj jäajen junt gonen, un uk ekj woa junt säwen Mol mea schlonen wäajen june Sinden.

²⁵Un ekj woa daut Schwieet äwa junt brinjen, daut de Bundesrache vollbrinjt; un go jie uk en june Städa trigj, soo woa ekj de Past en june Medd schekjen, un jie woaren em Fiend siene Henj jejäft woaren.

²⁶En däm ekj junt de Brootstett vebräakj, 10 Frues woaren jun Broot en eenem Owen baken, un see woaren junt daut Broot trigjjäwen nom Jewicht; un jie woaren äten un nich saut woaren.

²⁷Un wan jie bie aul disem mie nich horchen woaren un jäajen mie gonen,

²⁸soo woa ekj en Jrim jäajen junt gonen, un woa junt säwen Mol oaja strofen wäajen june Sinden.

²⁹Un jie woaren daut Fleesch von june Säns äten, un daut Fleesch von june Dajchta woa jie äten.

³⁰Un ekj woa june Hechten vetiljen un june Sonnenstendasch utroden un woa june Doodeskjarpa oppe Doodeskjarpa june Jetta schmieten, un miene Seel woat von junt Aufschu haben.

³¹Un ekj woa june Städa too eene Wieste moaken un june Heilichtums vewusten, un woa äa leeftoljen Jeroch nich rikjen.

³²Un ekj woa daut Launt vewusten, daut june Fiend dee doa wonen, sikj doaräwa entsaten sellen.

³³Oba junt woa ekj unjre Nazionen vestreien, un ekj woa daut Schwieet hinja junt häa trakjen; un jun Launt woat eene Wieste sennen un june Städa ladich.

³⁴Dan woat daut Launt sikj siene Sabaten jefaulen loten, aule Doag siene Vewustunk, wan jie em Launt von june Fiend sent; dan woat daut Launt ruen un sikj siene Sabaten jefaulen loten;

³⁵aule Doag siene Vewustunk woat daut ruen, waut daut en june Sabaten nich jerut haft, aus jie doa wonden.

³⁶Un de Äwajebläwne von junt, en äa Hoat woa ekj enjstlich moaken enne Lenda äare Fiend; un daut woat an een vom Wint ruzhendet Blaut joagen, un see woaren ranen, aus maun fa eenem Schwieet rant, un faulen, onen daut maun an jajcht;

³⁷un see woaren eena äwa däm aundren hanfaule, aus ver daut Schwieet, onen daut maun an jajcht; un jie woaren nich staunt hoolen kjennen ver june Fiend.

³⁸Un jie woaren omkomen unjre Nazionen, un daut Launt june Fiend woat junt fräten.

³⁹Un de Äwajebläwne von junt woaren em Launt june Fiend veschmachten en äare Ojjerajchtichkjeit, un uk en äare Vodasch äare Misdot sellen see met an veschmachten.

⁴⁰Un see woaren äare Misdot bekjanen un de Äwaträdunk äare Vodasch derch äare Truloosichkjeit, dee see jäajen mie begonen ha, un uk daut, wiels see jäajen mie jewaundelt sent,

⁴¹uk ekj jinkj an entjäajen un brocht an em Launt äare Fiend. Wan sikj äa onbeschnädnet Hoat deemooticht un see dan äare Schult aunnämen,

⁴²soo woa ekj aun mienen Bunt met Jakob denkjen; un uk aun mienen Bunt met Isaak un uk aun mienen Bunt met Abraham woa ekj denkjen, un aun daut Launt woa ekj denkjen.

⁴³Dan daut Launt woat von an veloten sennen, un daut woat sikj siene Sabaten jefaulen loten, en siene Vewustunk onen an; un see selfst woaren de Strof von äare Schult aunnämen, doarom, jo doarom, daut see miene Rajchte veachten un äare Seelen ha aun miene Sazungen Äakjel jehaut.

⁴⁴Oba selfst uk dan, wan see en däm Launt äare Fiend sent, woa ekj an nich veachten un an nich vesteeten, met an een Enj too moaken, mienen Bunt met an too bräakjen; dan ekj sie de Har, äa Gott.

⁴⁵Un ekj woa mienen Bunt met de Väavodasch jedenkjen, dee ekj ut däm Ägiptenlaunt ver de Uagen de Nazionen rutjefieet ha, om äa Gott to sennen. Ekj sie de Har.

⁴⁶Daut sent de Sazungen un de Rajchte un de Jesazen, dee de Har tweschen am un de Kjinja Israel opp däm Boajch Sinai derch Moses jejäft haft.