Read De Bibel JHF Jeremia 1 Bible Online

Jeremia 1 - De Bibel JHF bible

Jeremia 1

¹De Wieed Jeremia, däm Sän Hilkia, von de Priesta, dee en Anatot wieren em Launt Benjamin,

²to däm daut Wuat Gottes wia en de Doag Josias, vom Sän Amon, däm Kjennich von Juda, em 13-den Joa siene Rejierunk;

³Un daut passieed uk en de Doag Jojakim, däm Sän Josias, däm Kjennich von Juda, bat toom Enj vom 11-ten Joa Zedekia, däm Sän Josias, däm Kjennich von Juda, bat aum feften Moonat aus Jerusalem wajchjefieet wort.

⁴Un daut Wuat Gottes passieed to mie aulsoo:

⁵Iea aus ekj die em Muttalief muak, ha ekj die erkjant, un ea du ut däm Muttaschoot väakjeemst, ha ekj die jeheilicht: Toom Profeet aun de Nazionen ha ekj die ennjestalt.

⁶Un ekj säd: Ach Har, Har! Kjikj, ekj kaun nich räden, dan ekj sie jung.

⁷Doa säd de Har to mie: Saj nich: Ekj sie jung; dan no aule, wuahan ekj die schekjen woa, saust du gonen, un aules, waut ekj die jebeeden woa, saust du räden.

⁸Forcht die nich ver an; dan ekj sie met die, om die to raden, sajcht de Har.

⁹Un de Har strakjt siene Haunt ut un schieed mien Mul aun, un de Har säd to mie: Kjikj, ekj laj miene Wieed en dienem Mul.

¹⁰Kjikj, ekj bestal die aun disem Dach äwa de Nazionen un äwa de Kjennichrikjs, om uttoroten un doltorieten un to vedoawen un auftobräakjen, om to buen un om to plaunten.

¹¹Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo: Waut sitst du, Jeremia? Un ekj säd: Ekj see eenen Mandelboom.

¹²Un de Har säd to mie: Du hast rajcht jeseenen; dan ekj woa äwa mien Wuat wache, daut uttofieren.

¹³Un daut Wuat Gottes wia toom tweeden Mol aulsoo: Waut sitst du? Un ekj säd: Ekj see eenen langsom koakenden Topp, däm sien Väadeel es jäajen Sieden jerecht.

¹⁴Un de Har säd to mie: Vom Nuaden häa woat daut Onjlekj nenbräakjen äwa aule Laundesbewona.

¹⁵Dan kjikj, ekj roop aule Jeschlajchta de Kjennichrikjs jäajen Nuaden, sajcht de Har, daut see komen un een jiedra sienen Troon ver Jerusalems Dooasch stald un jäajen aule siene Miaren runtom, un jäajen aule Städa Juda.

¹⁶Un ekj woa miene Jerechten äwa an utspräakjen wäajen aule äare Boosheit, daut see mie veloten un aundre Jetta jerieekjat un ver de Woakjen äare Henj sikj doljeboagen ha.

¹⁷Oba du ombinj diene Lenden un moak die opp, un räd to an aules, waut ekj die jebeeden woa; vezoag nich ver an, doamet ekj die nich ver an vezoagt moak.

¹⁸Un ekj, kjikj, ekj moak die vondoag to eene fauste Staut un to eene Iesane Stett un to eene Koppane Mia jäajen daut gaunze Launt, soo aus jäajen de Kjennichs von Juda aus uk siene Ferschten, jäajen de Priesta un daut Volkj em Launt.

¹⁹Un see woaren jäajen die strieden, oba die nich äwawaultjen; dan ekj sie met die, sajcht de Har, om die to raden.