Read De Bibel JHF Jeremia 21 Bible Online

Jeremia 21 - De Bibel JHF bible

Jeremia 21

¹Daut Wuat, daut von däm Harn aun Jeremia wia, aus de Kjennich Zedekia däm Paschhur, däm Sän Malkija, un Zefanja, däm Sän Maaseja, däm Priesta, no am schekjt un sajen leet:

²Froag doch däm Harn fa ons, dan Nebukadnezar, de Kjennich von Babel, kjamft jäajen ons; veleicht woat de Har met ons haundlen no aul siene Wunda, daut hee von ons auftrakjt.

³Un Jeremia säd to an: Aulsoo sell jie too Zedekia sajen:

⁴Soo sajcht de Har, de Gott Israels: Kjikj, ekj well de Kjrichsjewäaren omdreien, dee en june Haunt sent, met dee jie buta de Mia jäajen däm Kjennich von Babel un jäajen de Chaldäa strieden, dee junt beloagren, un de Kjrichsjewäaren en de Medd dise Staut saumlen.

⁵Un ekj selfst woa jäajen junt strieden met utjestrakjte Haunt un met stoakjen Oarm un met Oaja un met Jrim un met groote Wutt.

⁶Un ekj woa de Bewona von dise Staut schlonen, soo aus Menschen aus Vee; aun eene groote Past sellen see stoawen.

⁷Un doano, sajcht de Har, woa ekj Zedekia, däm Kjennich von Juda, un siene Kjnajchts un daut Volkj, un zwoa dee en dise Staut von de Past, vom Schwieet un vom Hunga Äwajebläwne, en de Haunt Nebukadnezar, däm Kjennich von Babel, jäwen, un en de Haunt von äare Fiend un en dee äare Haunt, dee no äarem Läwen trachten; un hee woat an schlonen met däm schoapen Schwieet, hee woat an nich schoonen, noch Metleet haben, noch sikj erboarmen.

⁸Un to disem Volkj saust du sajen: Soo sajcht de Har: Kjikj, ekj laj junt däm Wajch vom Läwen väa un däm Wajch vom Doot.

⁹Wäa en dise Staut blift, woat derch daut Schwieet stoawen un derch däm Hunga un derch de Past; oba wäa rutjeit un no de Chaldäa äwarant, dee junt beloagren, woat läwen, un siene Seel woat am toom Raup sennen.

¹⁰Dan ekj ha mien Aunjesecht jäajen dise Staut jerecht toom Beesen un nich toom Gooden, sajcht de Har; see woat en de Haunt vom Kjennich von Babel jejäft woaren, un hee woat ar met Fia vebrennen.

¹¹Un toom Kjennichshus von Juda saust du sajen: Hieet daut Wuat Gottes!

¹²David sien Hus, soo sajcht de Har: Hoolt jieda Morjen Jerecht un moakt däm Beraupten frie ut de Haunt de Bedrekja, doamet mien Jrim nich utbrakjt aus een Fia un daut kjeena laschen kaun, wäajen june booshaufte Haundlungen.

¹³Kjikj, ekj well aun die, du Bewonarin vom Tol, vom Fels em flaken Launt, sajcht de Har; dee jie sajen: Wäa woat jäajen ons raufkomen, un wäa woat en onse Woninj komen?

¹⁴Un ekj well junt strofen no de Frucht von june Haundlungen, sajcht de Har; un ekj well en junem Woolt een Fia aunstekjen, daut et aules en äarem Omkjreis vebrent.