Read De Bibel JHF Jeremia 31 Bible Online

Jeremia 31 - De Bibel JHF bible

Jeremia 31

¹Aun jane Tiet, sajcht de Har, woa ekj dee Gott aule Jeschlajchta Israels sennen, un see woaren mien Volkj sennen.

²Soo sajcht de Har: Daut Volkj daut daut Schwieet entkomen es, haft enne Wieste Jnod jefungen. Ekj well gonen, om Israel too Ru to brinjen. —

³De Har es mie vom wieden erschienen: Jo, met eewje Leew ha ekj die jeleeft; doarom ha ekj die miene Jnod soo lang bewoat!

⁴Ekj well die wada buen, un du woascht jebut woaren, Junkfru Israel! Du woascht die wada met Trompeeten en lostjen Reijen schmock moaken.

⁵Du woascht wada Wienboaj opp Samaras Boaj plaunten; de Plauntende woaren plaunten un jeneeten.

⁶Dan een Dach woat sennen, doa de Wajchta opp de Boaj Efraim roopen woaren: Moakt junt opp un lot ons no Zion nopptrakjen nodäm Harn, onsem Gott!

⁷Dan soo sajcht de Har: Jubelt äwa Jakob met Freid un jubelt aun de Spetz de Nazionen! Loffsinjt lud un sajcht: Rad dien Volkj, Har, de Äwajebläwne Israels!

⁸Kjikj, ekj brinj an ut däm Launt vom Nuaden un saumel an vom butaschten Enj de Ieed, unja an Blinje un Lome, Schwangre un Jebäarende aultomol; en eene groote Vesaumlunk komen see hiahäa trigj.

⁹See komen met Hielen, un unja Bedden leid ekj an; ekj leid an no Wotastreem opp eenem jlikjen Wajch, opp däm see nich woaren enjstlich woaren. Dan ekj sie Israel toom Voda jeworden, un Efraim es mien Ieeschtjebuarna.

¹⁰Hieet daut Wuat Gottes, jie Nazionen, un vekjindicht daut opp de wiede Inslen un sajcht: Dee Israel vestreit haft, woat daut wada saumlen un daut heeden aus een Hoad siene Häad.

¹¹Dan de Har haft Jakob loosjekoft ut dee äare Haunt, dee stoakja wäa aus hee.

¹²Un see woaren komen un jublen opp de Hechten Zion, un doatoo streemen no de Jeeda Gottes: Nom Jeträajd un nom jungen Wien un nom Eelj un no de junge Schop un Rinda; un äare Seel woat aus een jegotna Goaden sennen, un see woaren wiedahan nich mea veschmachten.

¹³Dan woat de Junkfru sikj freien em Reijen, un Jinjlinje un Jreisen aultomol; un ekj well äa Trua en Freid vewaundlen un an treesten, un well an froo moaken, endäm ekj an von äarem Kumma frie moak.

¹⁴Un ekj well de Seel de Priesta met Fat froo moaken, un mien Volkj woat aun miene Jeeda saut woaren, sajcht de Har.

¹⁵Soo sajcht de Har: Eene Stemm woat en Rama jehieet, Weekloagen, bettret Hielen. Rahel hielt äwa äare Kjinja; see well sikj nich treesten loten äwa äare Kjinja, wiels see nich mea sent.

¹⁶Soo sajcht de Har: Hool diene Stemm trigj vom Hielen un diene Uagen von Tronen; dan daut jeft Loon fa diene Oabeit, sajcht de Har, un see woaren ut däm Fiend sien Launt trigjkomen;

¹⁷un doa es Hopninj fa dien Enj, sajcht de Har, un diene Kjinja woaren en äare Jrensen trigjkomen.

¹⁸Ekj ha doch Efraim kloagen jehieet: Du hast mie jestroft, un ekj sie jestroft worden aus een Kaulf daut aum Joch nich jewant wia; brinj du mie trigj, soo kom ekj trigj, dan du best de Har, mien Gott.

¹⁹Dan no mienem Trigjkomen ha ekj Ru, nodäm ekj sie too Erkjantnis jebrocht worden schlo ekj mie oppe Lenden. Ekj schäm mie un sie nich too Schaund jeworden, dan ekj droag de Schmach von miene Jugent. —

²⁰Es Efraim mie een diera Sän ooda een Leeftoljet Kjint? Dan soo foaken ekj jäajen am jerät ha, denkj ekj emma wada aun am. Doarom es mien Ennaliche om am erräacht; ekj well mie jewess om am erboarmen, sajcht de Har.

²¹Recht die Wajchwiesa opp, sat die Wajchtieekjen, recht dien Hoat opp de Gauss, opp däm Wajch, däm du jegonen best! Drei om, Junkfru Israel, drei om no dise diene Städa!

²²Woo lang west du die han un häa dreien, du aufjegonen Dochta? Dan de Har haft Nieet opp de Ieed jeschaufen: De Fru woat däm Maun omjäwen.

²³Soo sajcht Gott de Häaschoa, de Gott Israels: Dit Wuat woat maun noch räden em Launt Juda un en siene Städa, wan ekj äare Jefangenschoft dreien woa: De Har säajent die, du Wonunk de Jerajchtichkjeit, du heilja Boajch!

²⁴Un Juda un aule siene Städa woaren aultomol doa wonen, Akalied un dee met de Häaden omhäa trakjen.

²⁵Dan ekj ha de darschtje Seel jedrenkjt un jiedre hungaje Seel saut jemoakt.

²⁶Doaräwa wuak ekj opp un sach, un mien Schlop wia mie seet.

²⁷Kjikj, doa komen Doag, sajcht de Har, doa ekj daut Hus Israel un daut Hus Juda beseien woa met Sot von Menschen un Sot von Vee.

²⁸Un daut woat passieren, soo aus ekj äwa an jewoakt ha, om uttorieten un auftobräakjen un doltobräakjen un venichten un to vedoawen, aulsoo woa ekj äwa an wache, om to buen un to plaunten, sajcht de Har.

²⁹Aun jane Doag woat maun nich mea sajen: De Vodasch ha wille Wiendruwen jejäten, un de Tänen de Säns sent stomp jeworden;

³⁰sonda een jiedra woat fa siene Misdot stoawen: Jiedra Mensch, dee wille Wiendruwen at, däm siene Tänen sellen stomp woaren.

³¹Kjikj, doa komen Doag, sajcht de Har, doa ekj met däm Hus Israel un met däm Hus Juda eenen nieen Bunt moaken woa:

³²Nich aus de Bunt, däm ekj met june Vodasch jemoakt ha aun däm Dach, doa ekj an aune Haunt naum, om an ut däm Ägiptenlaunt ruttofieren, dan see ha mien Bunt jebroaken; un doch ha ekj mie an aunvetrut, sajcht de Har.

³³Sonda dit es de Bunt, däm ekj met däm Hus Israel moaken woa no jane Doag, sajcht de Har: Ekj woa mien Jesaz en äa Ennaliche jäwen un woa daut opp äa Hoat schriewen; un ekj woa äa Gott, un see woaren mien Volkj sennen.

³⁴Un see woaren nich mea een jiedra sienen Näakjsten un een jiedra sienen Brooda lieren un sajen: Erkjant däm Harn! Dan see aula woaren mie erkjanen von äarem Kjlansten bat äarem Jratsten, sajcht de Har. Dan ekj woa äare Misdot vejäwen un äare Sinden nich mea jedenkjen.

³⁵Soo sajcht de Har, dee de Sonn jesat haft toom Licht aum Dach, de Ordninj vom Mon un de Stierns toom Licht enne Nacht, dee daut Mäa erräacht, un siene Walle bruzhen, Gott de Häaschoa es sien Nomen:

³⁶Wan dise Ordninje ver mienem Aunjesecht veschwinjen woaren, sajcht de Har, soo saul uk de Somen Israel opphieren, eene Nazion to sennen ver mienem Aunjesecht, aule Doag.

³⁷Soo sajcht de Har: Wan de Himmel bowen jemäten, un de Gruntfausten de Ieed unjen erforscht kjennen woaren, soo well ekj uk däm gaunzen Somen Israel veschmieten wäajen däm aulem, waut see jedonen ha, sajcht de Har.

³⁸Kjikj, doa komen Doag, sajcht de Har, doa dise Staut däm Harn jebut woaren woat vom Torm Hananel bat toom Akjdooa.

³⁹Un de Motschnua woat wieda jlikj jetrocken äwa däm Aunboajch Gareb, un sikj no Goa dreit.

⁴⁰Un daut gaunze Tol de Doodeskjarpa un de Ausch, un aule Felda bat toom Tol Kidron, bat de Akj vom Pieedsdooa jäajen Oosten, woat däm Harn heilich sennen; daut saul nich utjerot noch venicht woaren en Eewichkjeit.