Read De Bibel JHF Jeremia 33 Bible Online

Jeremia 33 - De Bibel JHF bible

Jeremia 33

¹Un daut Wuat Gottes wia toom tweeden Mol aun Jeremia, aus hee noch en de Jefangenschoft enjeschloten wia, aulsoo:

²Soo sajcht de Har, dee daut deit, de Har, dee daut moakt, om daut uttofieren, Gott es sien Nomen:

³Roop mie aun, un ekj well die auntwuaden un well die groote un onerforschliche Dinj toweeten loten, dee du nich weetst.

⁴Dan soo sajcht de Har, de Gott Israels, äwa de Hiesa von dise Staut un äwa de Kjennichshiesa von Juda, dee aufjebroaken woaren wäajen de Beloagrungswalle un wäajen daut Schwieet;

⁵endäm maun kjemt, om jäajen de Chaldäa too strieden un de Hiesa met Doodeskjarpa too fellen, dee ekj en mienem Oaja un en mienem Jrim jeschloagen, un om aul äare Boosheit wellen ha ekj mien Aunjesecht ver dise Staut vestoaken:

⁶Kjikj, ekj well ar eenen Vebaunt aunlajen un Heelunk brinjen un an heelen, un ekj well an eene Menj von Fräd un Woarheit openboaren.

⁷Un ekj woa de Jefangenschoft Juda un de Jefangenschoft Israel dreien, un woa an buen aus aum Aunfank.

⁸Un ekj woa an reinjen von aule äare Ojjerajchtichkjeit, met waut see jäajen mie jesindicht ha; un ekj woa aule äare Misdot vezeien, met waut see jäajen mie jesindicht ha un met waut see von mie aufjefollen sent.

⁹Un see [Jerusalem] saul mie toom frooem Nomen, toom Riem un toom Schmuck sennen bie aule Nazionen de Ieed, dee aul daut Goode hieren woaren, daut ekj an doo. Un see woaren zetren un bäben äwa aul daut Goode un äwa aul däm Fräd, däm ekj an schenkjen well.

¹⁰Soo sajcht de Har: Aun disem Uat, von däm jie sajen: «Hee es vewust, onen Menschen un onen Vee», en de Städa Juda un de Gaussen Jerusalem, de vewust sent, onen Menschen un onen Bewona un onen Vee,

¹¹doa woat wada jehieet woaren de Freidensstemm, de Stemm vom Briegaum un de Brut, un dee äare Stemm, dee doa sajen: Dankt Gott de Häaschoa, dan de Har es goot, dan siene Jnod blift eewich! Dee äare Stemm, dee Dank en daut Hus Gottes brinjen. Dan ekj woa de Laundes Jefangenschoft dreien aus aum Aunfank, sajcht de Har.

¹²Soo sajcht Gott de Häaschoa: Aun disem Uat, de Vewiest es, onen Menschen un onen Vee, un aun aule äare Städa woat wada eene Wonunk sennen fa de Hoads, dee de Häaden loagren loten.

¹³En de Städa enne Boaj, en de Städa enne Läachten un en de Städa em Sieden, un em Launt Benjamin un enne Jäajent von Jerusalem un enne Städa Juda woaren wada de Häaden unja dee äare Henj vebiegonen, dee an talen woat, sajcht de Har.

¹⁴Kjikj, doa komen Doag, sajcht de Har, doa ekj daut goode Wuat erfellen woa, daut ekj äwa daut Hus Israel un äwa daut Hus Juda jerät ha.

¹⁵En jane Doag un to jane Tiet woa ekj däm David eenen Auflaja de Jerajchtichkjeit oppkomen loten, un hee woat Rajcht un Jerajchtichkjeit em Launt eewen.

¹⁶Aun jane Doag woat Juda jerat woaren un Jerusalem en Sechaheit wonen; un dit woat de Nomen sennen, met däm maun Jerusalem nanen woat: de Har, onse Jerajchtichkjeit.

¹⁷Dan soo sajcht de Har: Nie saul daut däm David aun eenem Maun fälen, dee opp däm Troon vom Hus Israel sett.

¹⁸Un de Priesta, de Leviten, saul daut nie aun eenem Maun ver mie fälen, dee Brauntopfa opfat un Speisopfa aunstekjt un Schlachtopfa aule Doag reedmoakt.

¹⁹Un daut Wuat Gottes wia too Jeremia aulsoo:

²⁰Soo sajcht de Har: Wan jie mienen Bunt betrafs däm Dach un de Nacht bräakjen kjennen, soo daut Dach un Nacht nich mea sent too äare Tiet,

²¹soo woat uk mien Bunt met mienem Kjnajcht David jebroaken woaren, daut hee kjeenen Sän haft, dee opp sienem Troon Kjennich es, un uk met de Leviten, de Priesta, miene Deena.

²²Aus daut Himmelshäa nich jetalt un daut Saunt aum Mäa nich jemäten woaren kaun, aulsoo woa ekj David sienen Somen, mienem Kjnajcht, un de Leviten vemieren, dee mie deenen.

²³Un daut Wuat Gottes wia too Jeremia aulsoo:

²⁴Hast du nich jeseenen, waut dit Volkj rät, endäm daut sajcht: «Dee 2 Jeschlajchta, dee de Har erwält haud, dee haft hee veschmäten»? Un soo veachten see mien Volkj, soo daut et ver an kjeene Nazion mea es.

²⁵Soo sajcht de Har: Wan nich mien Bunt betrafs vom Dach un de Nacht besteit, wan ekj nich de Himmels Ordninj un de Ieed faustjesat ha,

²⁶soo woa ekj uk däm Somen von Jakob un David, miene Kjnajchts, veschmieten, daut ekj nich mea von sienem Somen Harscha näm äwa Abraham sienem Somen, Isaak un Jakob. Dan ekj woa äare Jefangenschoft wenjen un mie an erboarmen.