Read De Bibel JHF Jeremia 37 Bible Online

Jeremia 37 - De Bibel JHF bible

Jeremia 37

¹Un Zedekia, de Sän Josia, däm Nebukadnezar, de Kjennich von Babel, toom Kjennich em Launt Juda jemoakt haud, rejieed aus Kjennich aun de Städ Konja, däm Sän vom Jojakim.

²Un noch hee, noch siene Kjnajchts, noch daut Laundesvolkj hieeden opp de Wieed Gottes, dee hee derch Jeremia, däm Profeet, jerät haud.

³Un de Kjennich Zedekia schekjt Jehukal, dän Sän Schelemja, un Zefanja, däm Sän Maaseja, däm Priesta, nodäm Profeet Jeremia un leet am sajen: Bät doch fa ons to däm Harn, onsem Gott!

⁴Un Jeremia jinkj en un ut unja däm Volkj, un maun haud am noch nich em Jefenkjnis jesat.

⁵Un daut Häa vom Farao wia ut Ägipten utjetrocken; un de Chaldäa, dee Jerusalem beloagaden, hauden de Norecht von an venomen un wieren von Jerusalem aufjetrocken.

⁶Un daut Wuat Gottes wia too Jeremia, däm Profeet, aulsoo:

⁷Soo sajcht de Har, de Gott Israels: Aulsoo sell jie däm Kjennich von Juda sajen, dee junt no mie jeschekjt haft, om mie too befroagen: Kjikj, daut Häa vom Farao, daut junt aus Help utjetrocken es, woat en sien Launt Ägipten trigjgonen.

⁸Un de Chaldäa woaren wadakomen un jäajen dise Staut strieden, un see woaren ar ennämen un met Fia vebrennen.

⁹Soo sajcht de Har: Teischt junt nich selfst, daut jie sajen: De Chaldäa woaren jewess von ons auftrakjen; dan see woaren nich auftrakjen.

¹⁰Dan wan jie uk daut gaunze Häa de Chaldäa schlonen, dee jäajen junt kjamfen, un daut bliewen unja an blooss eenje vewunden Mana äwa, soo wudden dise een jiedra en sienem Zelt oppstonen un dise Staut met Fia vebrennen.

¹¹Un daut passieed, aus daut Häa de Chaldäa von Jerusalem aufjetrocken wia ver däm Häa vom Farao,

¹²doa jinkj Jeremia ut Jerusalem rut, om en daut Launt Benjamin unja daut Volkj too gonen, om sien Aundeel von doa to holen.

¹³Un aus hee em Dooa Benjamin wia, woa een Oppsechta un Wajchta stunt, met Nomen Jerija, de Sän Selemja, vom Sän Hananja, disa jreep Jeremia, däm Profeet un säd: Du west no de Chaldäa äwaranen.

¹⁴Un Jeremia säd: Daut es jeloagen! Ekj well nich no de Chaldäa äwaranen. Oba hee hieed nich opp am, un Jerija neem Jeremia faust un brocht am no de Ferschten.

¹⁵Un de Ferschten worden oajalich äwa Jeremia un schluagen am, un see saden am em Jefenkjnis em Hus von Jonatan, däm Schriewa; dan dise hauden daut toom Jefenkjnis jemoakt.

¹⁶Aus Jeremia en däm Jefenkjnis, un zwoa em Bennaschten, jekomen wia, un Jeremia väl Doag doa jesäten haud,

¹⁷doa schekjt de Kjennich Zedekia han un leet am holen. Un de Kjennich fruach am, en sienem Hus, em jeheemen un säd: Es doa een Wuat von däm Harn? Un Jeremia säd: Daut es eent doa, nämlich: Du woascht en de Haunt vom Kjennich von Babel jejäft woaren.

¹⁸Un Jeremia säd toom Kjennich Zedekia: Waut ha ekj jäajen die, ooda aun diene Kjnajchts, ooda aun disem Volkj jesindicht, daut jie mie em Jefenkjnis jesat ha?

¹⁹Woa sent june Profeeten, dee junt profezeit un jesajcht ha: De Kjennich von Babel woat nich äwa junt un äwa dit Launt komen?

²⁰Un nu hia doch, mien Har Kjennich: Lot doch miene Bedd ver die komen un brinj mie nich en Jonathans Hus, däm Schriewa, trigj, doamet ekj doa nich stoaw.

²¹Doa befool de Kjennich Zedekia, un maun vesat Jeremia en däm Jefenkjnishoff; un maun gauf am jieda Dach een Broot ut de Bakjagauss, bat aulet Broot enne Staut oppjejäten wia. Soo bleef Jeremia em Jefenkjnishoff.