Read De Bibel JHF Jeremia 38 Bible Online

Jeremia 38 - De Bibel JHF bible

Jeremia 38

¹Un Sefatja, de Sän Mattan, un Gedalja, de Sän Paschhur, un Jukal, de Sän Selemja, un Paschhur, de Sän Malkija, hieeden de Wieed, dee Jeremia too aulem Volkj räd, endäm hee säd:

²Soo sajcht de Har: Wäa en dise Staut blift, woat derch daut Schwieet stoawen, derch Hunga un derch de Past; oba wäa no de Chaldäa rutjeit, woat läwen, un siene Seel woat am aus Raup sennen, daut hee läft.

³Soo sajcht de Har: Dise Staut woat jewess en de Haunt vom Häa däm Kjennich von Babel jejäft woaren, un hee woat ar nämen.

⁴Un de Ferschten säden toom Kjennich: Lot disem Maun doch dootmoaken! Doa hee de Henj de Kjrichsmana schlaup moakt, dee en dise Staut äwajebläwen sent, un de Henj vom gaunzen Volkj, endäm hee no aul dise Wieed to an räd; dan dis Maun sieekjt nich dän Fräd, sonda disem Volkj sien Onjlekj.

⁵Un de Kjennich Zedekia säd: Kjikj, hee es en june Haunt, dan de Kjennich kaun nuscht jäajen junt.

⁶Doa neemen see Jeremia un schmeeten am en de Kul (Zista) Malkija, vom Kjennichssän, dee em Jefenkjnishoff wia, un see leeten Jeremia met Strenj rauf; un en de Kul wia kjeen Wota, sonda Blott, un Jeremia sunk en däm Blott.

⁷Un Ebed-Melech, de Ätiopia, een Hoffbeaumta, dee em Kjennichshus wia, hieed, daut see Jeremia en de Kul jedonen hauden; oba de Kjennich saut em Dooa Benjamin.

⁸Un Ebed-Melech jinkj ut däm Kjennichshus rut un räd toom Kjennich un säd:

⁹Mien Har Kjennich, dise Mana ha iebel jehaundelt en aulem, waut see däm Profeet Jeremia jedonen, däm see enne Kul jeschmäten ha; jo, hee mott doa, wua hee es, fa Hunga stoawen, dan daut es kjeen Broot mea enne Staut.

¹⁰Un de Kjennich befool Ebed-Melech, däm Ätiopia, un säd: Nemm von hia 30 Mana unja diene Haunt un hool däm Profeet Jeremia ut de Kul rut, ea hee stoaft.

¹¹Un Ebed-Melech naum de Mana unja siene Haunt un jinkj en daut Kjennichshus, unja de Schauzkoma, un hee naum von doa verätne Lunze un aufjedroagde Lumpe, un hee leet an aum Strank no Jeremia en de Kul rauf.

¹²Un Ebed-Melech, de Ätiopia, säd to Jeremia: Laj doch dise verätne Lunze un aufjedroagde Lumpe unjen diene Oarms, unja de Strenj. Un Jeremia deed soo.

¹³Un see trocken Jeremia aun de Strenj nohecht un trocken am ut de Kul nohecht; un Jeremia bleef em Jefenkjnishoff.

¹⁴Un de Kjennich Zedekia schekjt han un leet däm Profeet Jeremia no sikj holen en däm dredden Engank, dee em Hus Gottes wia. Un de Kjennich säd to Jeremia: Ekj well die om een Wuat froagen, veheemlich mie nuscht.

¹⁵Un Jeremia säd to Zedekia: Wan ekj die daut saj, woascht du mie secha ombrinjen? Un wan ekj die een Rot jäw, woascht du nich opp mie hieren.

¹⁶Doa schwua de Kjennich Zedekia däm Jeremia em jeheemen un säd: Soo woa Gott läft, dee ons dise Seel jemoakt haft, wan ekj die ombrinj, ooda wan ekj die en de Henj von dise Mana jäw, dee no dienem Läwen trachten!

¹⁷Un Jeremia säd to Zedekia: Soo sajcht de Har, de Gott de Häaschoa, de Gott Israels: Wan du no de Ferschten vom Kjennich von Babel rutjeist, soo woat diene Seel aum Läwen bliewen, un dise Staut woat nich met Fia vebrent woaren; un du woascht aum Läwen bliewen, du un dien Hus.

¹⁸Oba wan du nich no de Ferschten vom Kjennich von Babel rutjeist, soo woat dise Staut en de Henj de Chaldäa jejäft woaren, un see woaren dee met Fia vebrennen; un du, du woascht nich von äare Haunt wajchranen.

¹⁹Un de Kjennich Zedekia säd to Jeremia: Ekj fercht mie ver de Juden, dee no de Chaldäa äwajerant sent, daut maun mie en äare Haunt jeft un see mie meshaundlen.

²⁰Un Jeremia säd: Maun woat die nich äwajäwen; hia doch opp de Stemm Gottes nodäm, waut ekj to die räd, soo woat daut die gootgonen, un diene Seel woat läwen.

²¹Oba wan du die weascht ruttogonen, soo es dit daut Wuat, daut de Har mie haft seenen loten:

²²Kjikj, aule Frues, dee em Kjennichshus von Juda äwajebläwen sent, woaren rutjefieet woaren no de Ferschten vom Kjennich von Babel; un see woaren sajen: «Diene Frind ha die bedrieecht un äwawaultijt; diene Feet sunke em Blott en: See jinjen trigj».

²³Un aul diene Frues un diene Säns woat maun no de Chaldäa rutfieren; un du, du woascht nich ut äare Haunt wajchranen, sonda woascht vonne Haunt vom Kjennich von Babel jejräpen woaren, un du woascht dise Staut met Fia vebrennen.

²⁴Un Zedekia säd to Jeremia: Kjeena saul om dise Wieed weeten, doamet du nich stoafst!

²⁵Un wan de Ferschten hieren, daut ekj met die jerät ha, un no die kaum un to die räd: Berecht ons doch, waut du toom Kjennich jerät hast, veheemlich ons daut nich, daut wie die nich dootmoaken; un waut haft de Kjennich to die jesajcht?

²⁶Soo saust du to an sajen: Ekj läd miene Bedd ver däm Kjennich han, daut hee mie nich en daut Hus von Jonatan trigjbrinjt, om doa too stoawen.

²⁷Un aule Ferschten kjeemen no Jeremia un fruagen am; un hee berecht an aule jane Wieed, dee de Kjennich befoolen haud. Un see dreiden sikj stell von am auf, dan de Sach wia nich ludboa jeworden.

²⁸Un Jeremia bleef em Jefenkjnis bat opp däm Dach, doa Jerusalem enjenomen wort.