Read De Bibel JHF Jeremia 42 Bible Online

Jeremia 42 - De Bibel JHF bible

Jeremia 42

¹Doa kjeemen doatoo aule Häabowaschte un Johanan, de Sän Kareach, un Jesanja, de Sän Hosaja, un daut gaunze Volkj, vom Kjlansten bat toom Jratsten,

²un säden to däm Profeet Jeremia: Lot doch onse Bedd ver die komen, un bät fa ons toom Harn, dienem Gott, fa dise gaunze Äwajebläwne; dan von väle sent wie weinje äwajebläwen, aus diene Uagen ons seenen:

³Doamet de Har, dien Gott, ons däm Wajch wiest, opp däm wie gonen sellen, un ons sajcht, waut wie doonen sellen.

⁴Un de Profeet Jeremia räd to an: Ekj ha daut jehieet; kjikj, ekj well to däm Harn, junem Gott bäden nodäm waut jie jesajcht ha; un daut saul passieren, jiedret Wuat, daut de Har junt auntwuaden woat, woa ekj junt toweeten loten, ekj woa junt kjeen Wuat veheemliche.

⁵Un see säden to Jeremia: de Har es jäajen ons een woarhauftja un toovelotja Zeij, wan wie nich no jiedrem Wuat, met waut de Har, dien Gott, die no ons schekjen woat, aulsoo doonen woaren.

⁶Daut es Goodet ooda Beeset, wie wellen opp de Stemm Gottes hieren, onsem Gott, nodäm wie die schekjen; doamet daut ons gootjeit, wan wie opp de Stemm Gottes, onsem Gott, hieren.

⁷Un daut passieed aum Enj von 10 Doag, doa wia daut Wuat Gottes too Jeremia.

⁸Un hee roopt Johanan, däm Sän Kareach, un aule Häabowaschte, dee met am wieren, un daut gaunze Volkj, vom Kjlansten bat toom Jratsten,

⁹un säd to an: Soo sajcht de Har, de Gott Israels, nodäm jie mie jeschekjt ha, om june Bedd ver am komen to loten:

¹⁰Wan jie en disem Launt wonen bliewen, soo woa ekj junt buen un nich aufbräakjen, un junt plaunten un nich utrieten; dan daut deit mie daut Iebel leet, daut ekj junt jedonen ha.

¹¹Forcht junt nich ver däm Kjennich von Babel, ver däm jie junt ferchten; fercht junt nich fa am, sajcht de Har; dan ekj sie met junt, om junt ut siene Haunt to raden un frie too moaken.

¹²Un ekj woa junt Boarmhoatichkjeit finjen loten, daut hee sikj äwa junt erboarmt un junt en jun Launt trigjkomen lat.

¹³Oba wan jie sajen: Wie wellen nich en disem Launt bliewen, soo daut jie nich hieren opp de Stemm Gottes, junem Gott,

¹⁴un sajen: Ne, sonda wie wellen en daut Ägiptenlaunt trakjen, woa wie kjeen Kjrich seenen un däm Posaunenschaul nich hieren un nich no Broot hungren woaren, un doa well wie wonen -

¹⁵un nu, aulsoo hieet daut Wuat Gottes, jie Äwajebläwne von Juda! Soo sajcht Gott de Häaschoa, de Gott Israels: Wan jie june Aunjesechta doahan rechten, no Ägipten too trakjen, un hantrakjen, om junt doa opptohoolen,

¹⁶soo woat daut passieren, daut et Schwieet, ver däm jie junt ferchten, junt doa, em Ägiptenlaunt, errieekjen woat; un de Hunga, ver däm jie Angst ha, woat doa, en Ägipten, hinja junt häa sennen; un jie woaren doa stoawen.

¹⁷Un daut woat passieren, aule Mana, dee äare Aunjesechta doahan jerecht ha, no Ägipten too trakjen, om sikj doa opptohoolen, woaren derch daut Schwieet stoawen, derch Hunga un derch Past; un see woaren kjeenen Äwajebläwnen noch Wajchranende haben ver däm Onjlekj, daut ekj äwa an brinjen woa.

¹⁸Dan soo sajcht Gott de Häaschoa, de Gott Israels: Soo aus mien Oaja un mien Jrim sikj utjegoten haft äwa de Bewona von Jerusalem, krakjt soo woat sikj mien Jrim äwa junt utjeeten, wan jie no Ägipten trakjen; un jie woaren toom Fluch un toom Entsaten un to Vewenschung un toom Spott sennen, un woaren disem Uat nich mea seenen. -

¹⁹De Har haft to junt jerät, jie Äwajebläwne von Juda: Trakjt nich no Ägipten! Doarom weet, daut ekj junt dit vondoag iernsthauft bezeicht ha.

²⁰Dan jie ha om däm Pries von june Seelen jeert. Dan jie ha mie nodäm Harn, junem Gott, jeschekjt un jesajcht: Bedd fa ons to däm Harn, onsem Gott; un no aulem, waut de Har, ons Gott, sajen woat, aulsoo doo ons to weeten, un wie woaren daut doonen.

²¹Un ekj ha daut junt vondoag toweeten loten; oba jie ha nich oppe Stemm Gottes, junem Gott, jehieet, no aul däm met waut hee mie no junt jeschekjt haft.

²²Un nu weet, daut jie stoawen woaren derch daut Schwieet, derch Hunga un derch de Past aun däm Uat, wuahan junt daut hantrakjt, om junt doa opptohoolen.