Read De Bibel JHF Jeremia 44 Bible Online

Jeremia 44 - De Bibel JHF bible

Jeremia 44

¹Daut Wuat, daut aun Jeremia wia betrafs aule Juden, dee en Ägiptenlaunt wonden, dee en Migdol un en Tachpanhes un en Nof un em Launt Patros wonden:

²Soo sajcht Gott de Häaschoa, de Gott Israels: Jie ha aul daut Onjlekj jeseenen, daut ekj äwa Jerusalem un äwa aule Städa Juda jebrocht ha; un kjikj, see sent aun disem Dach eene Wieste, un kjeena wont doabennen,

³om äare Boosheit wellen, dee see jedonen ha, om mie too reizen, endäm see hanjinjen, too rieekjren un aundre Jetta to deenen, dee see nich kjanen, noch see noch jie un äare Vodasch.

⁴Un ekj ha aule miene Kjnajchts, de Profeeten, no junt jeschekjt, un junt sajen leet: Doot doch nich dit Aufschu, daut ekj hauss!

⁵Oba see ha nich jehieet un äa Ua nich jeneicht, om von äare Boosheit omtodreien, daut see nich aundre Jetta rieekjren.

⁶Doa goot ekj mien Jrim un mien Oaja ut, un hee brend en de Städa Juda un opp de Gaussen von Jerusalem; un see sent too Trimmastäde, too eene Wieste jeworden, aus daut aun disem Dach es.

⁷Un nu, soo sajcht de Har, de Gott de Häaschoa, de Gott Israels: Wuarom doo jie soo een grootet Iebel jäajen june Seelen, om junt Maun un Fru, Kjint un Brostkjint ut Juda uttoroten, soo daut jie junt kjeenen vonne Äwajebläwne äwaloten;

⁸endäm jie mie reizen derch de Woakjen von june Henj, doaderch daut jie aundre Jetta rieekjren em Ägiptenlaunt, wuahan jie jekomen sent, om junt doa opptohoolen, om daut jie junt utroden un toom Fluch un toom Spott unja de Nazionen de Ieed woaren?

⁹Ha jie de Iebeldoten june Vodasch vejäten un de Iebeldoten de Kjennichs von Juda un de Iebeldoten äare Frues un june Iebeldoten un de Iebeldoten june Frues, dee see em Launt Juda un oppe Gaussen von Jerusalem begonen ha?

¹⁰Bat opp disem Dach sent see nich jedeemooticht, un see ha sikj nich jeenjst un ha nich jewaundelt en mienem Jesaz un en miene Sazunk, dee ekj junt un june Vodasch väajelajcht ha.

¹¹Doarom, soo sajcht Gott, de Häaschoa, de Gott Israels: Kjikj, ekj well mien Aunjesecht jäajen junt toom Onjlekj rechten, un toom utroden von gaunz Juda.

¹²Un ekj woa de Äwaje von Juda wajchrope, dee äare Aunjesechta doahan jerecht ha, en daut Ägiptenlaunt too gonen, om sikj doa opptohoolen un see sellen aula oppjeräwen woaren, em Ägiptenlaunt sellen see faulen; derch daut Schwieet, derch Hunga sellen see oppjeräwen woaren, vom Kjlansten bat toom Jratsten; derch daut Schwieet un Hunga sellen see stoawen. Un see sellen toom Fluch, toom Entsaten un to Vewenschung un toom Spott woaren.

¹³Un ekj well dee em Ägiptenlaunt wonende strofen, aus ekj Jerusalem derch daut Schwieet, Hunga un Past jestroft ha.

¹⁴Un de Äwaje von Juda, dee en daut Ägiptenlaunt jekomen sent, om sikj doa opptohoolen, woat kjeenen Wajchjeranden noch Äwajebläwnen haben, om en daut Launt Juda trigjtokomen, om doa too wonen; dan see woaren nich trigjkomen, buta atelje Wajchjerande.

¹⁵Un aule Mana, dee doa wisten, daut äare Frues aundre Jetta rieekjade, un aule Frues, dee groote Menje doa stunden, un aulet Volkj, daut em Ägiptenlaunt, en Patros wonden, auntwuaden däm Jeremia un säden:

¹⁶Waut daut Wuat betraft, daut du em Nomen Gottes too ons jerät hast, soo woa wie nich opp die hieren;

¹⁷sonda wie wellen aules doonen, waut ut onsem Mul väajekomen es, de Himmelskjennijin too rieekjren un ar Drinkjopfa too opfren, soo aus wie jedonen ha, wie un onse Vodasch, onse Kjennichs un onse Ferschten, en de Städa Juda un opp de Gaussen von Jerusalem. Doa haud wie jenuach Broot, un daut jinkj ons goot, un wie sagen kjeen Onjlekj.

¹⁸Oba aus wie oppjehieet ha, de Himmelskjennijin too rieekjren un ar Drinkjopfa too opfren, ha wie aun aulem Mangel jehaut un sent derch daut Schwieet un derch däm Hunga oppjeräwen worden.

¹⁹Un wan wie de Himmelskjennijin rieekjade un ar Drinkjopfa opfaden, ha wie ar dan onen onse Mana Kuaken jebackt, om von ar een Bilt tomoaken, un ar Drinkjopfa jeopfat?

²⁰Un Jeremia räd toom gaunzen Volkj, to de Mana un to de Frues un to aulem Volkj, daut am Auntwuat jejäft haud, un säd:

²¹Daut Räkjren, met däm jie en de Städa Juda un opp de Gaussen von Jerusalem jerieekjat ha, jie un june Vodasch, june Kjennichs en june Ferschten un daut Volkj vom Launt - haft nich de Har doaraun jedocht, un es daut nich am en däm Senn jekomen?

²²Un de Har kunn daut nich mea vedroagen wäajen de Boosheit june Haundlungen, wäajen dee Aufschu, dee jie eewen. Doarom es jun Launt too eene Wieste, toom Entsaten un toom Fluch jeworden, onen Bewona, aus daut aun disem Dach es.

²³Doarom daut jie jerieekjat un jäajen däm Harn jesindicht un opp de Stemm Gottes nich jehieet, un en sienem Jesaz un en siene Sazungen un en siene Zeijnise nich jewaundelt ha, doarom es junt dit Onjlekj bejäajent, aus daut aun disem Dach es.

²⁴Un Jeremia räd to däm gaunzen Volkj un to aule Frues: Hieet daut Wuat Gottes, aule Juden, dee jie en Ägiptenlaunt sent!

²⁵Soo sajcht Gott de Häaschoa, de Gott Israels, un sajcht: Jie un june Frues, jie ha daut met junem Mul jerät un met june Henj vollfieet un jesajcht: Wie wellen ons Vespräakjen erfellen, dee wie jedonen ha, de Himmelskjennijin too rieekjren un ar Drinkjopfa too spende. Soo hoolt blooss jun Vespräakjen un erfelt blooss jun Vespräakjen!

²⁶Doarom hieet daut Wuat Gottes, aule Juden, dee jie em Ägiptenlaunt wonen! Kjikj, ekj ha bie mienem groote Nomen jeschwuaren, sajcht de Har: Wan irjent wan mien Nomen em Mul von eenem Maun von Juda jenomen woaren saul, daut hee sajcht: «Soo woa de Har, Gott, läft!» Em gaunzen Ägiptenlaunt!

²⁷Kjikj, ekj woak äwa an toom Beesen un nich toom Gooden; un aule Mana von Juda, dee en Ägiptenlaunt sent, sellen derch daut Schwieet un derch Hunga oppjeräwen woaren, bat see venicht sent.

²⁸Un daut Schwieet Entkomne woaren ut däm Ägiptenlaunt en daut Launt Juda trigjkomen, een kjlienet Hupkje. Un aule Äwajebläwne von Juda, dee en daut Ägiptenlaunt jekomen sent, om sikj doa opptohoolen, woat weeten, wäm sien Wuat bestonen woat, daut mienje ooda daut äaje.

²⁹Un dit es junt toom Tieekjen, sajcht de Har, daut ekj junt aun disem Uat strofen woa, om daut jie weeten, daut miene Wieed äwa junt sikj jewess bestädjen woaren toom Onjlekj;

³⁰soo sajcht de Har: Kjikj, ekj jäw däm Farao Hofra, däm Kjennich von Ägipten, en de Haunt von siene Fiend un en dee äare Haunt, dee no sienem Läwen trachten, soo aus ekj Zedekia, däm Kjennich von Juda, en de Haunt Nebukadnezar jejäft ha, däm Kjennich von Babel, sienem Fiend, dee am no sienem Läwen tracht.