Read De Bibel JHF Jeremia 49 Bible Online

Jeremia 49 - De Bibel JHF bible

Jeremia 49

¹Äwa de Kjinja Amon. Soo sajcht de Har: Haft Israel dan kjeene Säns, ooda haft Israel kjeenen Oaw? Wuarom haft äa Kjennich Gad aus Ieejentum jenomen, un wuarom wont sien Volkj en siene Städa?

²Doarom kjikj, doa komen Doag, sajcht de Har, doa ekj jäajen Rabba de Kjinja Amon Kjrichsjeschrech woa schaule loten; un daut saul toom Mellhupe woaren, un siene Dochtastäda sellen met Fia vebrent woaren. Un Israel woat siene Oawen beoawen, sajcht de Har.

³Hiel, Hesbon, dan Ai es vewust! Schriet, jie Dajchta von Rabba, binjt junt Sakduak om; kloacht un rant han un häa oppem frieen Flekj! Dan äa Kjennich woat enne Jefangenschoft gonen, siene Priesta un siene Ferschten aultomol.

⁴Waut riemst du die met de Läachten? Diene Läacht rant äwa, du aufjefollne Dochta, dee du opp äarem Schauz vetrust: «Wäa sull noda no mie komen?»

⁵Kjikj, ekj lot Schrakj äwa die komen von aul dän dee om die wonen, sajcht de Har, Gott de Häaschoa; un jie sellen wajch jedroacht woaren, een jiedra ver sikj han, un kjeena woat Flichtlinja saumlen.

⁶Oba nodäm woa ekj de Jefangenschoft de Kjinja Amon dreien, sajcht de Har.

⁷Äwa Edom. Soo sajcht Gott de Häaschoa: En Teman es kjeene Weisheit mea? Es dan de Rot de Vestendje veschwungen, es äare Weisheit utjesched?

⁸Rand wajch, dreit om, vekrupt junt, Bewona von Dedan! Dan Esau sien vedoawen ha ekj äwa an jebrocht, de Tiet, doa ekj am strof.

⁹Wan de Wienläsa äwa die komen, soo woaren see kjeene noläsen äwaloten; wan Deew enne Nacht, soo vedoawen see bat see jenuach ha.

¹⁰Dan ekj, ekj ha Esau utjetrocken, ekj ha sien Vestäakj opjedakjt; un well hee sikj vestäakjen, soo kaun hee daut nich. Venicht es sien Somen un siene Breeda un siene Nobasch, un see sent nich mea.

¹¹Velot diene Weise, ekj woa an aum Läwen hoolen; un diene Wätfrues sellen opp mie vetruen.

¹²Dan soo sajcht de Har: Kjikj, dee daut nich vedeent hauden daut Kuffel to drinkjen, dee motten däm drinkjen; un du saust dee sennen, dee onjestroft bliewen? Du woascht nich onjestroft bliewen, sonda secha saust du am drinkjen.

¹³Dan ekj ha bie mie jeschwuaren, sajcht de Har, daut Bozra toom Entsaten, too Spott, too Vewustunk un toom Fluch woaren saul, un aule siene Städa too eewje Wieste.

¹⁴Eene Bootschoft ha ekj venomen von däm Harn, un een Boote es unja de Nazionen jeschekjt: Vesaumelt junt un komt äwa an, un moakt junt toom Kaumf opp!

¹⁵Dan kjikj, ekj ha die kjlien jemoakt unja de Nazionen, veacht unja de Menschen.

¹⁶Dien Schrakj un de Äwamoot en dienem Hoaten ha die veleid, dee du en Steenretzen wonst, de Aunboajch Spetz en hast. Wan du dien Nast huach bust aus de Odla, ekj woa die von doa raufschmieten, sajcht de Har.

¹⁷Un Edom saul toom Entsaten woaren; een jiedra, dee aun däm vebiejeit, woat sikj wundren un spotten äwa aul siene Ploag.

¹⁸Aus daut Omdreien von Sodom un Gomorra un äare Nobasch, sajcht de Har, kjeena woat doa wonen un kjeen Menschekjint sikj doa opphoolen.

¹⁹Kjikj, hee sticht nopp, aus een Leiw von de Pracht aum Jordan, jäajen de fauste Wonstäd; dan ekj woa dee plazlich von ar wajchjoagen, un dän, dee uterwält es, äwa an stalen. Dan wäa es aus ekj, un wäa well mie rechten? Un wäa es de Hoad, dee ver mie bestonen kaun?

²⁰Doarom hieet däm Rot Gottes, däm hee äwa Edom beschloten haft, un siene Jedanken, dee hee äwa de Bewona von Teman denkjt: Woarhauft, maun woat an veschlape, de Jerinje von de Häad woarhauft; äare Wonstäd woat äwa an staunen!

²¹Vom Jetees von äarem Faul bäbt de Ieed; Jeschrecht - aum Schelpmäa woat sien Schaul venomen.

²²Kjikj, aus een Odla sticht hee nopp un flicht un breet siene Flichten äwa Bozra ut; un daut Hoat de Helden von Edom woat aun dän Dach aus daut Hoat von eene Fru daut biem Kjint too Welt brinjen es.

²³Äwa Damaskus. Beschämt sent Hamat un Arpad; dan see ha eene Beese Norecht venomen, see vezoagen. Aum Mäa es Bangheit, maun kaun nich ruen.

²⁴Damaskus es schlaup jeworden; daut haft sikj omjedreit, om wajchtoranen, un Schrakj haft an jejräpen; Angst un Weedoag ha an jepakt, aus eene Jebäarende.

²⁵Woo es daut, daut see nich veloten es, de Staut von Riem, miene frooe Staut?

²⁶Doarom woaren äare Jinjlinje opp äare Gaussen faulen un aule Kjrichsmana aun däm seljen Dach omkomen, sajcht Gott de Häaschoa.

²⁷Un ekj woa een Fia aunstekjen enne Mia von Damaskus, un daut woat de Paulausten Ben-Hadad vebrennen.

²⁸Äwa Kedar un äwa de Kjennichrikjs Hazor, dee Nebukadnezar, de Kjennich von Babel, schluach. Soo sajcht de Har: Moakt junt opp, got nopp jäajen Kedar un venicht de Kjinja vom Oosten.

²⁹Äare Zelten un äa Kjlienvee woaren see nämen, äare Zeltdakjen un äa Jereetschoft un äare Kameelen woaren see wajchfieren, un woaren äwa an utroopen: Rundomm Schrakj!

³⁰Rant, rant schwind wajch, vekrupt junt, Bewona von Hazor! Sajcht de Har; dan Nebukadnezar, de Kjennich von Babel, haft eenen Rot jäajen junt beschloten un eenen Aunschlach jäajen junt jeplont.

³¹Moakt junt opp, got nopp jäajen eene sorjloose Nazion, de en Sechaheit wont! Sajcht de Har: See ha nich Dooasch noch Rijel, see wonen auleen.

³²Un äare Kameelen sellen toom Raup un de Menj äare Häaden toom Raup woaren; un ekj woa an, dee met jeschoarne Hoa, no aule 4 Wintrechtungen vestreien, un woa äa Vedoawen von aule Sieden häa brinjen, sajcht de Har.

³³Un Hazor woat too eene Wonunk de Schakale woaren, too eene eewje Wieste; kjeena woat doa wonen un kjeen Menschenkjint woat sikj doa opphoolen.

³⁴Daut Wuat Gottes, daut to Jeremia, däm Profeet, wia äwa Elam, aum Aunfank de Zedekia Rejierunk, däm Kjennich von Juda, endäm hee säd:

³⁵Soo sajcht Gott de Häaschoa: Kjikj, ekj vebräakj däm Boagen Elam, siene väanämen Krauft.

³⁶Un ekj woa de 4 Wintrechtungen von dee 4 Himmelsenj häa äwa Elam brinjen un daut no aul disem Wint vestreien; un daut saul kjeene Nazion jäwen, wuahan nich Vejoagde von Elam komen woaren.

³⁷Un ekj woa Elam ver äare Fiend vezoagt moaken un ver dän, dee no äarem Läwen trachten, un woa äwa an Onjlekj brinjen, mien Zorngloot, sajcht de Har; un ekj woa daut Schwieet hinja an häa schekjen, bat ekj an venicht ha.

³⁸Un ekj woa mienen Troon en Elam oppstalen un woa Kjennich un Ferschten von doa vetiljen, sajcht de Har.

³⁹Oba aum Enj de Doag woat daut passieren, doa woa ekj de Jefangenschoft Elam dreien, sajcht de Har.