Read De Bibel JHF Hesekiel 12 Bible Online

Hesekiel 12 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 12

¹Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²Menschensän, du wonst enne Medd von eenem wadaspanstjen Hus, dee Uagen ha toom seenen un doch nich seenen, Uaren ha toom hieren un nich hieren; dan see sent een wadaspanstjet Hus.

³Un du, Menschensän, moak die Waundajereetschoft un waunda aum Dach ut ver äare Uagen, un du saust ver äare Uagen von dienem Uat no eenem aundren Uat utwaundren: Veleicht woaren see daut seenen; dan een wadaspanstjet Hus sent see.

⁴Un droag dien Jereetschoft aus Waundajereetschoft aum Dach ver äare Uagen rut; un du, go Oppenowent ver äare Uagen ut, aus maun utjeit, om uttowaundren.

⁵Ver äare Uagen bräakj de Mia derch, un droag an doaderch rut;

⁶ver äare Uagen nemm an opp diene Schulla, en dichte Diestanis droag an rut; du saust dien Aunjesecht vestäakjen, doamet du daut Launt nich sitst. Dan ekj ha die to eenem Woatieekjen jemoakt fa daut Hus Israel.

⁷Un ekj deed aulsoo, aus mie befoolen wia. Mien Jereetschoft druach ekj aus Waundajereetschoft Äwadach rut, un aum Owent bruak ekj mie de Mia met miene Henj derch; en dichte Diestanis druach ekj an rut, ekj naum an ver äare Uagen opp de Schulren.

⁸Un daut Wuat Gottes wia to mie Zemorjes aulsoo:

⁹Menschensän, haft nich daut Hus Israel, daut wadaspanstje Hus, to die jesajcht: Waut deist du?

¹⁰Saj to an: soo sajcht de Har, Gott: De Ferschten en Jerusalem betraft dis utspruch un daut gaunze Hus Israel, en dee äare Medd see sent.

¹¹Saj: Ekj sie een Woatieekjen fa junt; soo aus ekj jedonen ha, aulsoo saul an jedonen woaren: En de Vebauninj, en de Jefangenschoft woaren see gonen.

¹²Un de Ferscht, dee en äare Medd es, woat daut en dichte Diestanis opp de Schulren nämen un utgonen; see woaren de Mia derch bräakjen, om daut doaderch ruttodroagen, hee woat sien Aunjesecht vestäakjen, om daut hee met siene Uagen daut Launt nich sitt.

¹³Un ekj well mien Nat äwa am utbreeden, un en miene Benja woat hee jefangen woaren; un ekj well am no Babel brinjen, en daut Launt de Chaldäa, oba seenen woat hee daut nich; un hee woat doa selfst stoawen.

¹⁴Un aula, dee om am häa sent, siene Helpa un siene Häasch, well ekj en aule vea Wind vestreien un daut Schwieet jeit hinja an häa.

¹⁵Un see woaren weeten, daut ekj de Har sie, wan ekj an unjre Nazionen vesprenj un an en de Lenda vestrei.

¹⁶Un ekj woa von an eenje Mana vom Schwieet äwaloten, vom Hunga un von de Past, om daut see aul äa Aufschu unjre Nazionen vetalen, wuahan see komen woaren. Un see woaren weeten, daut ekj de Har sie.

¹⁷Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

¹⁸Menschensän, du saust dien Broot met Bäben äten, un met Zetren un en Angst dien Wota drinkjen.

¹⁹Un saj toom Laundesvolkj: Soo sajcht de Har, Gott, von de Bewona Jerusalem em Launt Israel: En Angst woaren see äa Broot äten un en Entsaten äa Wota drinkjen, wiels äa Launt vewuste woat von siene Menj wäajen de Jewault aul siene Bewona.

²⁰Un de bewonde Städa woaren wiest, un daut Launt woat eene Wieste woaren. Un jie woaren weeten, daut ekj de Har sie.

²¹Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²²Menschensän, waut es daut fa een Spruch, däm jie em Launt Israel ha, endäm jie sajen: De Doag woaren sikj enne Lenj trakjen, un jiedre Profezeiunk woat tonuscht woaren?

²³Doarom saj to an: Soo sajcht de Har, Gott: Ekj well disem Spruch een Enj moaken, un maun saul am nich mea aus Spruch en Israel brucken; sonda räd to an: Dichtbie sent de Doag un daut Wuat von jiedre Profezeiunk.

²⁴Dan kjeen iedlet (faulschet) Jesecht un kjeene schmeichelhaufte Woasajunk woat mea enne Medd vom Hus Israel sennen.

²⁵Dan ekj sie de Har, ekj räd; daut Wuat, daut ekj räd, woat uk passieren, daut woat nich mea oppjeschowe woaren. Dan en june Doag, wadaspanstjet Hus, räd ekj een Wuat un doo daut uk, sajcht de Har, Gott.

²⁶Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²⁷Menschensän, kjikj, daut Hus Israel sajcht: Daut Jesecht, daut disa sitt, es opp väle Doag em verut; un opp wiede Tieden han profezeit hee.

²⁸Doarom saj to an: Soo sajcht de Har, Gott: Kjeen eensjet von miene Wieed saul mea oppjeschowe woaren; daut Wuat, daut ekj räd, woat junt passieren, sajcht de Har, Gott.