Read De Bibel JHF Hesekiel 14 Bible Online

Hesekiel 14 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 14

¹Un doa kaumen Mana von de Eltestasch Israels no mie, un see saden sikj ver mie dol.

²Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

³Menschensän, dise Mana ha äare Jetzen en äarem Hoat oppkomen loten un däm Aunstoos too äare Misdot ver äa Aunjesecht jestalt; sull ekj mie von an befroagen loten?

⁴Doarom räd met an un saj to an: Soo sajcht de Har, Gott: Jiedra Maun ut däm Hus Israel, dee siene Jetzen en sienem Hoat oppkomen lat un däm Aunstoos to siene Misdot ver sien Aunjesecht stalt, un no de Profeeten kjemt - ekj, de Har, woa am doano auntwuaden, no de Menj siene Jetzen:

⁵Doamet ekj daut Hus Israel aun sienem Hoat fot, wiels see aula toop derch äare Jetzen von mie aufjefollen sent.

⁶Doarom saj toom Hus Israel: Soo sajcht de Har, Gott: Dreit om, un dreit junt von june Jetzen auf, un dreit von aul junem Aufschu june Hoaten auf!

⁷Dan jiedra Maun ut däm Hus Israel un von de Framde, dee en Israel wonen, dee sikj von mie tranen un siene Jetzen en sienem Hoat oppkomen lat un däm Aunstoos to siene Misdot ver sienem Aunjesecht stalt, un nom Profeet kjemt, om mie fa sikj too befroagen - ekj, de Har, woa am en miene Wies auntwuaden.

⁸Un ekj woa mien Aunjesecht jäajen däm Maun rechten, un woa am to eenem Tieekjen un toom Sprechwuat moaken; un ekj woa am utroden ut de Medd von mienem Volkj. Un jie woaren weeten, daut ekj de Har sie.

⁹Oba wan de Profeet sikj beräden lat un een Wuat räd, soo ha ekj, de Har, disem Profeet beräd; un ekj woa miene Haunt jäajen am utstrakjen un am ut de Medd von mienem Volkj Israel vetiljen.

¹⁰Un soo sellen see äare Schult droagen; aus de Schult vom Froagenden, aulsoo woat de Schult opp däm Profeet sennen:

¹¹Doamet daut Hus Israel nich mea von mie auferrt un see sikj nich mea derch aul äare Äwaträdungen veonreinjen; un see woaren mien Volkj, un ekj woa äa Gott sennen, sajcht de Har, Gott.

¹²Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

¹³Menschensän, wan een Launt jäajen mie sindicht, endäm daut Truloos haundelt, un ekj miene Haunt jäajen an utstrakj, un am dän Broot Stenda vebräakj un doa Hunga nenn schekj, un Menschen un Vee doa utrott,

¹⁴un dise 3 Mana wieren en däm seljen: Noah, Daniel un Hiob - see wudden derch äare Jerajchtichkjeit blooss äare ieejne Seel raden, sajcht de Har, Gott.

¹⁵Wan ekj beese Tieren en daut Launt brinj, doamet see daut vom Volkj ladich moaken un daut eene Wieste wudd, soo daut wäajen de Tieren kjeena doaderch jeit:

¹⁶Wieren dise 3 Mana en däm seljen, soo woa ekj läw, sajcht de Har, Gott, see wudden noch Säns noch Dajchta raden kjennen; see auleen wudden jerat, oba daut Launt wudd eene Wieste woaren.

¹⁷Ooda wan ekj daut Schwieet äwa daut Launt brinj un saj: Schwieet, foa derch daut Launt! Un Menschen un Vee doa utrott,

¹⁸un dise 3 Mana wieren en däm seljen: Soo woa ekj läw, sajcht de Har, Gott. See wudden noch Säns noch Dajchta raden kjennen; sonda see auleen wudden jerat woaren.

¹⁹Ooda wan ekj de Past en daut Launt schekj, un mien Jrim en Bloot äwa an utjeet, om Menschen un Vee doa uttoroten,

²⁰un Noah, Daniel un Hiob wieren en däm seljen: Soo woa ekj läw, sajcht de Har, Gott, see wudden noch Sän noch Dochta raden kjennen; see wudden derch äare Jerajchtichkjeit blooss äare ieejne Seel raden.

²¹Dan soo sajcht de Har, Gott: Wooväl mea, wan ekj miene 4 beese Jerechten, Schwieet un Hunga un beese Tieren un de Past, jäajen Jerusalem schekjen woa, om Menschen un Vee doa uttoroten!

²²Doch kjikj, Wajchjerande sellen doa äwabliewen, dee rutjefieet woaren, Säns un Dajchta; kjikj, see woaren no junt ruttrakjen, un jie woaren äarem Wajch un äare Haundlungen seenen; un jie woaren junt treesten äwa daut Onjlekj, daut ekj äwa Jerusalem jebrocht, aules, waut ekj äwa an jebrocht ha.

²³Un see woaren junt treesten, wan jie äarem Wajch un äare Haundlungen seenen woaren; un jie woaren erkjanen, daut ekj nich onen Uasoak aules jedonen ha, waut ekj aun an jedonen, sajcht de Har, Gott.