Read De Bibel JHF Hesekiel 20 Bible Online

Hesekiel 20 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 20

¹Un daut passieed aum säwenden Joa, em feften Moonat, aum 10-den em Moonat, doa kaumen Mana von de Eltestasch Israels, om däm Harn too befroagen; un see saden sikj ver mie dol.

²Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

³Menschensän, räd to de Eltestasch Israels un saj to an: Soo sajcht de Har, Gott: Om mie too befroagen, sent jie jekomen? Soo woa ekj läw, wan ekj mie von junt befroagen lot! Sajcht de Har, Gott.

⁴West du an rechten? West du rechten, Menschensän? Doo an to weeten de Aufschu äare Vodasch,

⁵un saj to an: Soo sajcht de Har, Gott: Aun däm Dach, doa ekj Israel erwäld, un ekj miene Haunt däm Somen vom Hus Jakob opphoof, un ekj mie an em Ägiptenlaunt too erkjanen jeef, un miene Haunt an erhoow un säd: Ekj sie de Har, jun Gott -

⁶aun janem Dach erhoow ekj an met miene Haunt, daut ekj an ut däm Ägiptenlaunt fieren wudd en een Launt, daut ekj fa an erseenen haud, daut von Malkj un Honnich rant; daut es de Zia von aule Lenda.

⁷Un ekj säd to an: Schmiet een jiedra de Aufschu von siene Uagen wajch, un veonreinicht junt nich met de Jetzen de Ägipta; ekj sie de Har, jun Gott.

⁸Oba see wieren wadaspanstich jäajen mie un wullen nich opp mie hieren; kjeena schmeet de Aufschu von siene Uagen wajch, un von de Jetzen de Ägipta leeten see nich. Doa docht ekj, mienem Jrim äwa an uttojeeten, mienen Oaja aun an too vollbrinjen medden em Ägiptenlaunt.

⁹Oba ekj haundeld om mienem Nomes wellen, om daut hee nich entheilicht wort ver de Uagen de Nazionen, en dee äare Medd see wieren, ver dee äare Uagen ekj mie an too erkjanen jejäft haud, om an ut däm Ägiptenlaunt too fieren;

¹⁰un ekj fieed an ut däm Ägiptenlaunt un brocht an en de Wieste.

¹¹Un ekj jeef an miene Sazungen un deed an miene Rajchte to weeten, derch dee de Mensch, wan hee dee deit, läwen woat.

¹²Un uk miene Sabaten jeef ekj an, doamet see toom Denkjteakjen wieren tweschen mie un an, om daut see weeten sullen, daut ekj de Har sie, dee an heilicht.

¹³Oba daut Hus Israel wia wadaspanstich jäajen mie enne Wieste; see jinjen nich en miene Sazungen un vestade miene Rajchte, derch dee de Mensch, wan hee dee deit, läwen woat; un see entheilichte mienen Sabat sea. Doa docht ekj aun mienen Jrim äwa an uttojeeten enne Wieste, om an to venichten.

¹⁴Oba ekj haundeld om mienen Nomes wellen, om daut hee nich entheilicht wort ver dee Uagen de Nazionen, ver dee äare Uagen ekj an rutjefieet haud.

¹⁵Un ekj erhoow uk miene Haunt enne Wieste, daut ekj an nich en daut Launt brinjen wudd, daut ekj an jejeft haud, daut von Malkj un Honnich rand; de Zia es daut von aule Lenda:

¹⁶Wiels see miene Rajchte vestat un en miene Sazungen nich waundelden un miene Sabaten entheilichte; dan äa Hoat waundeld äare Jetzen no.

¹⁷Oba miene Uagen schoonde an, daut ekj an nich venicht un an enne Wieste nich vetiljd.

¹⁸Un ekj räd too äare Kjinja enne Wieste: Waundelt nich en de Sazungen june Vodasch, un hoolt nich äare Rajchte, un veonreinicht junt nich met äare Jetzen.

¹⁹Ekj sie de Har, jun Gott: Waundelt en miene Sazungen, un hoolt miene Rajchte un doot dee;

²⁰un heilicht miene Sabaten, doamet dee toom Denkjteakjen sent tweschen mie un junt, om daut jie weeten, daut ekj de Har sie, jun Gott.

²¹Oba de Kjinja wieren wadaspanstich jäajen mie; see waundelden nich en miene Sazungen un hilden nich miene Rajchte, om dee to doonen, derch dee de Mensch, wan hee dee deit, läwen woat; see entheilichte miene Sabaten. Doa docht ekj, aun mienen Jrim äwa an uttojeeten, mienen Oaja aun an enne Wieste too vollstrakjen.

²²Oba ekj trock miene Haunt trigj, un haundeld om mienen Nomes wellen, om daut hee nich entheilicht wort ver de Uagen de Nazionen, ver dee äare Uagen ekj an utjefieet haud.

²³Uk erhoow ekj an miene Haunt enne Wieste, daut ekj an unjre Nazionen vesprenje un an en de Lenda vestreien wudd,

²⁴wiels see miene Rajchte nich deeden un miene Sazungen vestade un miene Sabaten entheilichte, un äare Uagen hinja de Jetta äare Vodasch häa wieren.

²⁵Un uk ekj jeef an Sazungen, dee nich goot wieren, un Rajchte, derch dee see nich läwen kunnen.

²⁶Un ekj veonreinijd an derch äare Gowen, endäm see aule Ieeschtjeburt, waut de Mutta brakjt, derch daut Fia gonen leeten: Om daut ekj an vewust, doamet see weeten sullen, daut ekj de Har sie.

²⁷Doarom, Menschensän, räd toom Hus Israel un saj to an: Soo sajcht de Har, Gott: Uk noch doaderch ha june Vodasch mie jelastat, aus see Truloosichkjeit jäajen mie bejinjen:

²⁸Aus ekj an en daut Launt jebrocht, daut ekj an to jäwen - miene Haunt erhowen haud, doa sochten see jiedren huagen Aunboaj un jiedren dichten Boom; un see opfaden doa selfst äare Schlachtopfa, un jeewen doa selfst äare Oaja erräajende Opfagowen, un brochten doa selfst äa leeftoljen Jeroch han, un spende doa selfst äare Drinkjopfa.

²⁹Un ekj säd to an: Waut es daut fa eene Hecht, wuahan jie gonen? Un äa Nomen woat Bama [de Hecht] jenant bat opp disem Dach.

³⁰Doarom saj toom Hus Israel: Soo sajcht de Har, Gott: Woo? Jie veonreinjen junt opp däm Wajch june Vodasch un huaren äare Aufschu no;

³¹un jie veonreinjen junt bat opp disem Dach aun aule june Jetta derch daut Doabrinjen june Gowen, endäm jie june Kjinja derch daut Fia gonen loten! Un ekj sull mie von junt befroagen loten, Hus Israel? Soo woa ekj läw, sajcht de Har, Gott, wan ekj mie von junt befroagen lot!

³²Un waut en junem Jeist oppjestäajen es, woat nich passieren, daut jie sajen: Wie wellen sennen aus de Nazionen un aus de Jeschlajchta de Lenda, endäm wie Holt un Steen deenen.

³³Soo woa ekj läw, sajcht de Har, Gott, wan ekj nich met ne stoakje Haunt un met utjestrakjtem Oarm un met utjegotnem Jrim äwa junt rejieren woa!

³⁴Un ekj woa junt rutfieren ut de Velkja un junt ut de Lenda saumlen, un dee jie vestreit worden sent, met ne stoakje Haunt un met utjestrakjtem Oarm un met utjegotnem Jrim.

³⁵Un ekj woa junt en de Wieste de Velkja brinjen un doa selfst met junt rechten von Aunjesecht too Aunjesecht;

³⁶aus ekj met äare Vodasch enne Wieste em Ägiptenlaunt jerecht ha, aulsoo woa ekj met junt rechten, sajcht de Har, Gott.

³⁷Un ekj woa junt unja däm Stock derchgonen loten, un junt en daut Baunt vom Bunt brinjen.

³⁸Un ekj woa de Oppständje un dee von mie Aufjefolne von junt wajchdoonen; ekj woa an rutfieren ut däm framden Launt, oba en daut Launt Israel saul kjeena von an komen. Un jie woaren weeten, daut ekj de Har sie.

³⁹Un jie, Hus Israel, soo sajcht de Har, Gott: Got han, deent een jiedra siene Jetzen. Oba nohäa - woarhauft, jie woaren opp mie hieren, un woaren mienen heiljen Nomen nich mea entheiljen met june Gowen un met june Jetzen.

⁴⁰Dan opp mienem heiljen Boajch, opp däm huagen Boajch Israels, sajcht de Har, Gott, doa woat mie daut gaunze Hus Israel aula toop em Launt deenen; doa selfst woa ekj an wooljefaulent aunnämen, un doa selfst woa ekj june Häwopfa fodren un de Ieeschte june Gowen, en aul june jeheilichte Dinj.

⁴¹Aus eenen leeftoljen Jeroch woa ekj junt wooljefaulent aunnämen, wan ekj junt ut de Velkja rutfieren un junt ut de Lenda saumel, en dee jie vestreit jeworden sent, un ekj mie ver de Uagen de Nazionen aun junt heilje woa.

⁴²Un jie woaren weeten, daut ekj de Har sie, wan ekj junt en daut Launt Israel brinj, en daut Launt, om daut june Vodasch to jäwen ekj miene Haunt oppjehowen ha.

⁴³Un jie woaren doa june Wäaj un aul june Haundlungen jedenkjen, derch dee jie junt veonreinicht ha; un jie woaren Äakjel aun junt selfst haben wäajen aul june Iebeldoten, dee jie begonen ha.

⁴⁴Un jie woaren weeten, daut ekj de Har sie, wan ekj met junt haundel om mienen Nomes wellen, un nich no june beese Wäaj un no june vedorwne Haundlungen, Hus Israel, sajcht de Har, Gott.