Read De Bibel JHF Hesekiel 22 Bible Online

Hesekiel 22 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 22

¹Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²Un du, Menschensän, west du rechten, west du de Blootschuldstaut rechten? Soo doo ar aule äare Aufschu to weeten -

³un saj: Soo sajcht de Har, Gott: Oo Staut, dee Bloot en äare Medd vejit, doamet äare Tiet kjemt, un dee sikj Jetzen moaken, om sikj too veonreinjen!

⁴Derch dien Bloot, daut du vegoten, hast du die veschuldicht, un derch diene Jetzen, dee du jemoakt, hast du die veonreinicht; un du hast diene Doag doatoo jefieet un best no diene Joaren jekomen. Doarom ha ekj die de Nazionen toom veachten jemoakt un aule Lenda toom Spott.

⁵Dee von dichtbie un dee von wietauf woaren die vespotten aus orreinen Nomes un rikj aun Vewerrunk.

⁶Kjikj, en die wieren de Ferschten Israels, een jiedra no siene Krauft, om Bloot too vejeeten.

⁷Maun haft en die Voda un Mutta veacht, en diene Medd haundlen see met Jewault aum Framdlinkj, en die bedrekjen see Weise un Wätfrues.

⁸Miene Heilichtums hast du veacht un miene Sabaten entheilicht.

⁹Spata wieren en die, om Bloot too vejeeten; un oppe Boaj en die ha see jejäten, see ha en diene Medd Schaunddoten veeewt.

¹⁰En die haft maun de Noaktheit de Vodasch opjedakjt, un die ha see de Orreine en äare Orreinichkjeit vejewaulticht.

¹¹Un de eena haft Aufschu jeeeft met de Fru von sienem Näakjsten, un de aundra haft siene Schwiadochta derch Onzucht veonreinicht, un een aundra haft en die siene Sesta, de Dochta von sienem Voda, vejewaulticht.

¹²En die ha see Jeschenkja jenomen, om Bloot too vejeeten; du hast Zins un Wucha jenomen un dienem Näakjsten met Jewault utjenuzt. Oba mie hast du vejäten, sajcht de Har, Gott.

¹³Un kjikj, ekj schlo en miene Henj wäajen dienen onrajchten Jewenst, däm du jemoakt hast, un äwa diene Blootschult, dee en diene Medd es.

¹⁴Woat dien Hoat fauststonen, ooda woaren diene Henj aun janem Dach stoakj sennen, doa ekj met die veräakjnen woa? Ekj, de Har, ha jerät un woa daut doonen.

¹⁵Un ekj woa die vestreien unja de Nazionen un die vestreien en de Lenda un diene Orreinichkjeit jenslich ut die wajchdoonen.

¹⁶Un du woascht, derch die selfst, ver de Uagen de Nazionen entheilicht woaren; un du woascht weeten, daut ekj de Har sie.

¹⁷Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

¹⁸Menschensän, daut Hus Israel es mie too Ausch jeworden; see aula sent Koppa un Zintj un Iesa un Blie em Schmeltowen; Selwaausch sent see jeworden.

¹⁹Doarom, soo sajcht de Har, Gott: Wiels jie aula too Ausch jeworden sent, doarom, kjikj, woa ekj junt en Jerusalem toopdone.

²⁰Aus maun Selwa un Koppa un Iesa un Blie un Zintj en eenem Schmeltowen toopdeit, om Fia doaräwa auntoblose, om daut to schmelten, aulsoo woa ekj junt en mienem Oaja un en mienem Jrim toopdone un junt nenn lajen un schmelten.

²¹Un ekj woa junt saumlen un daut Fia met mienem Jrim äwa junt aunblose, daut jie en Jerusalem jeschmolten woaren.

²²Aus Selwa em Owen jeschmolten woat, aulsoo woa jie en Jerusalem jeschmolten woaren. Un jie woaren weeten, daut ekj, de Har, mienen Jrim äwa junt utjegoten ha.

²³Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²⁴Menschensän, saj to am: Du best een Launt, daut nich jereinicht, nich beräajent woat aum Zorndach.

²⁵Veschwuare ha sikj siene Profeeten en am; aus een brellenda Leiw, dee sien Raup veritt, fräten see Seelen, nämen Rikjtum un Kostboaret, vemieren siene Wätfrues en siene Medd.

²⁶Siene Priesta doonen mienem Jesaz Jewault aun un entheiljen miene Heilichtums; tweschen Heiljem un Onheiljem unjascheeden see nich, un däm Unjascheet tweschen Onreinem un Reinem doonen see nich hoolen; un fa miene Sabaten vestäakjen see äare Uagen, un ekj woa en äare Medd entheilicht.

²⁷Siene Ferschten en am sent aus de Wilw, dee Raup verieten, endäm see Bloot vejeeten, Seelen vetiljen, om onrajchten Jewenst too moaken.

²⁸Un siene Profeeten bepenslen an aules met Kaulkj, endäm see Iedlet seenen un an Läajes woasajen un sajen: Soo sajcht de Har, Gott! Un doch haft de Har nich jerät.

²⁹Daut Laundesvolkj eeft Jewault un bejeit Raup; un de Älendje un Oame bedrekjen see, un däm Framden meshaundlen see, jäajen aulet Rajcht.

³⁰Un ekj socht eenen Maun unja an, dee de Mia toomiaren wudd un ver mie enne Rät gonen mucht fa daut Launt, om daut ekj daut nich vedoaw; oba ekj funk kjeenem.

³¹Un ekj jeet mien Oaja äwa an ut, venicht an derch daut Fia von mienem Jrim; ekj brinj äarem Wajch opp äarem Kopp, sajcht de Har, Gott.