Read De Bibel JHF Hesekiel 26 Bible Online

Hesekiel 26 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 26

¹Un daut passieed em 11-ten Joa, aum ieeschten em Moonat, doa wia daut Wuat Gottes to mie aulsoo:

²Menschensän, doarom, daut Tierus äwa Jerusalem sajcht: Ha, Ha! Vebroaken es de Däa de Velkja; see haft sikj mie hanjedreit; ekj woa erfelt woaren, see es vewust!

³Doarom, soo sajcht de Har, Gott: Kjikj, ekj well aun die, Tierus! Un ekj woa väl Nazionen jäajen die noppfieren, aus daut Mäa siene Walle enoppfieet.

⁴Un see woaren de Mia von Tierus omrieten un siene Torms aufbräakjen; un ekj woa siene Ieed von am wajchfäaje un daut to eenem kolen Steen moaken;

⁵een Uat toom utbreeden de Nats woat daut sennen medden em Mäa. Dan ekj ha jerät, sajcht de Har, Gott. Un daut woat de Nazionen toom Raup woaren;

⁶un siene Dajchta, dee opp däm Launt sent, woaren met daut Schwieet omjebrocht woaren. Un see woaren weeten, daut ekj de Har sie.

⁷Dan soo sajcht de Har, Gott: Kjikj, ekj woa Nebukadnezar, däm Kjennich von Babel, däm Kjennich äwa de Kjennichs, vom Nuaden häa jäajen Tierus brinjen, met Pieed un Woages un Ritta un met eene groote Volkjsschoa.

⁸Hee woat diene Dajchta oppem Flekj met daut Schwieet ombrinjen; un hee woat Beloagrungstorms jäajen die oppstalen un eenen Waul jäajen die oppschedde un Schilda jäajen die oppstalen,

⁹un woat siene Miabräakja jäajen diene Mia aunsaten un diene Torms met sienem Iesa dolrieten.

¹⁰Von de Menj siene Pieed woat de Stoff die bedakjen; ver däm Jedruzh de Rittasch un Räda un Woages woaren diene Miaren bäben, wan hee en diene Dooasch nenn trakjen woat, aus maun en eene omjebroakne Staut nenn trakjt.

¹¹Met de Heefta siene Pieed woat hee aul diene Gaussen vestaumpe; dien Volkj woat hee met daut Schwieet ombrinjen, un de Biltstendasch, diene Krauft woaren oppe Ieed sinkjen.

¹²Un see woaren dien Rikjtum plindre un dien Haundelsgoot plindre, un diene Miaren aufbräakjen un diene Prachthiesa dolrieten; un diene Steena un dien Holt un dien Mell woaren see em Wota schmieten.

¹³Un ekj woa däm Jesank diene Leeda een Enj moaken, un de Stemm von diene Liea woat nich mea jehieet woaren.

¹⁴Un ekj woa die to eenem kolen Steen moaken; een Uat toom Natse uttobreeden woascht du sennen, du woascht nich mea oppjebut woaren. Dan ekj, de Har, ha jerät, sajcht de Har, Gott.

¹⁵Soo sajcht de Har, Gott, too Tierus: Woaren nich vom Dränen bie dienem Faulen, wan dee Erschloagna stänt, wan en diene Medd jemord woat, de Inslen bäben?

¹⁶Un aule Ferschten vom Mäa woaren von äarem Troon raufstieen, un äare Mauntel auflajen un äare bunte Kjleeda uttrakjen; en Schrakj woaren see sikj kjleeden, woaren oppe Ieed setten un jiedren Uagenblekj zetren un sikj äwa die entsaten.

¹⁷Un see woaren een Kloagleet äwa die erhäwen un to die sajen: Woo best du unjajegonen, du von daut Mäa häa Bewonde, du beriemte Staut, dee majchtich oppem Mäa wia, see un äare Bewona dee aule, dee doa wonen, äa Schrakj ennjeewen!

¹⁸Nu zetren de Inslen, aum Dach von dienem Faul; un de Inslen dee em Mäa sent, sent enjstlich wäajen dienem Utgank.

¹⁹Dan soo sajcht de Har, Gott: Wan ekj die to eene vewuste Staut moak, aus de Städa, dee nich mea bewont woaren; wan ekj de Streem äwa die noppstieen lot, un groote Wota die bedakjen:

²⁰soo woa ekj die no dän raufschmieten, dee enne Kul raufjefoaren sent, nom Volkj de oole Tieden, un woa die wonen loten en de unjaschte Uaten de Ieed, en de Trimma von de oole Tieden häa, met dän, dee enne Kul raufjefoaren sent, om daut du nich mea bewont woascht; un ekj woa Harlichet em Launt de Läwendje schaufen.

²¹Toom Schrakj woa ekj die moaken, un du woascht nich mea sennen; un du woascht jesocht un en Eewichkjeit nich wadajefungen woaren, sajcht de Har, Gott.