Read De Bibel JHF Hesekiel 31 Bible Online

Hesekiel 31 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 31

¹Un daut passieed em 11-ten Joa, aum dredden Moonat, däm ieeschten vom Moonat, doa wia daut Wuat Gottes to mie aulsoo:

²Menschensän, saj toom Farao, däm Kjennich von Ägipten, un to siene Menj: Wäa es soo Groot aus du?

³Kjikj, Assur wäa eene Zeeda opp däm Libanon, met scheene Asta, un sien Jreens jeef Schauten un huach jewossen; un siene Spetz wia tweschen de Wolkjen.

⁴Daut Wota muak am groot, de Streem muaken am huach; äare Streem jinjen runtom äare Plaunten, un see schekjten äare Kenole no aule Beem oppem Flekj;

⁵Doarom wort hee hecha aus aule Beem oppem Flekj; un siene Asta worden groot un siene Asta lank von däm välen Wota, daut hee sikj utbreed.

⁶Aule Väajel unjrem Himmel naste en siene Asta, un aule Tieren vom Flekj brochten unja siene Asta too welt; un en sienem Schauten wonden aule groote Nazionen.

⁷Un hee wia scheen en sienem Groot sennen un en de Lenjd siene Auflaja; dan siene Wartlen wieren aun väle Wotasch.

⁸De Zeeda em Goaden Gottes äwatroffen am nich, Ziepressen wieren met siene Asta nich to vejlikjen, un Platane wieren nich aus siene Asta; kjeen Boom em Goaden Gottes wia am aun Scheenheit to vejlikjen.

⁹Ekj haud am scheen jemoakt en de Menj siene Auflaja; un daut beneide am aule Beem en Eden, dee em Goaden Gottes wieren.

¹⁰Doarom, soo sajcht de Har, Gott: Wiels du huach jewossen best, un hee siene Spetz bat tweschen de Wolkjen strakjt, un sien Hoat sikj erhoow wäajen siene Hecht:

¹¹Soo woa ekj am enne Haunt vom Majchtjen de Nazionen jäwen; no siene Boosheit saul hee met am haundlen; ekj ha am vestat.

¹²Un Framde, dee Jewault doonende de Nazionen, bruaken am om un schmeeten am han; siene Auflaja follen oppe Boaj un en aule Läachten, un siene Asta worden vebroaken un en aule Schluchten de Ieed jeschmäten; un aule Velkja de Ieed jinjen ut sienem Schauten wajch un leeten am ligjen;

¹³opp sienem omjefollnem Staum leeten sikj aule Väajel vom Himmel rauf, un äwa siene Asta kjeemen aule Tieren vom Flekj:

¹⁴Om daut kjeene Beem aum Wota wäajen äarem huagen waussen sikj äwahäwen un äare Spetz bat tweschen de Wolkjen strakjen, un kjeene Wota drinkjende opp sikj selfst stette, wäajen äare Hecht; dan see aula sent däm Doot hanjejäft en de unjaschte Uaten de Ieed, enne Medd unja de Menschenkjinja, no dän han, dee enne Kul raufjefoaren sent.

¹⁵Soo sajcht de Har, Gott: Aun däm Dach, doa hee en däm Scheol rauffoat, muak ekj am truarich; ekj vestuak om sienthaulwen de Streem un hilt äare Streem trigj, un daut groote Wota wort oppjehoolen; un däm Libanon bedakjt ekj en Weedoag om sienthaulwen, un om sienthaulwen vedrieejde aule Beem oppem Flekj.

¹⁶Von däm Jetees en sienem Faul bäbde de Nazionen, aus ekj am en däm Scheol rauffoaren leet, no dän, dee enne Kul raufjefoaren sent. Un aule Beem en Eden, daut Uterwälde un Baste vom Libanon, aule Wota drinkjende, treesten sikj en de unjaschte Uaten de Ieed.

¹⁷Uk see foaren met am en däm Scheol rauf no dän vom Schwieet erschloagne, dee aus siene Halpa en sienem Schauten unja de Nazionen sauten.

¹⁸Wäm best du soo aun Harlichkjeit un aun Huagheit unja de Beem Eden to vejlikjen? Un soo saust du met de Beem Eden raufjeschmäten woaren en de unjaschte Uaten de Ieed, saust unja de Onbeschnädne ligjen, bie dän vom Schwieet dootjeschloagne. Daut es de Farao un siene Menj, sajcht de Har, de Har.