Read De Bibel JHF Hesekiel 32 Bible Online

Hesekiel 32 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 32

¹Un daut passieed aum 12-ten Joa, em 12-ten Moonat, däm ieeschten em Moonat, doa wia daut Wuat Gottes to mie aulsoo:

²Menschensän, erhäw een Kloagleet äwa däm Farao, däm Kjennich von Ägipten, un saj to am: Eenem jungem Leiw woascht du unjre Nazionen vejlikjt; un doch wieescht du aus een Seeojjeheia em Mäa, un du kjeemst väa en diene Streem un moddascht daut Wota met diene Feet un weelsd äare Streem opp.

³Soo sajcht de Har, Gott: Doahäa woa ekj mien Nat äwa die utbreeden derch eene Schoa von väl Velkja, un see woaren die en miene Strenj nohecht trakjen.

⁴Un ekj woa die oppem Launt schmieten, woa die oppem frieen Flekj schliesren; un ekj woa moaken, daut aule Väajel vom Himmel sikj opp die raufloten un de Tieren vonne gaunze Ieed von die saut woaren.

⁵Un ekj woa dien Fleesch oppe Boaj brinjen un de Läachten met dienem Os fellen.

⁶Un ekj woa daut Launt bat aun de Boaj met de Streem von dienem Bloot drenkjen, un de Kenole sellen von die aunjefellt woaren.

⁷Un ekj woa, wan ekj die utlasch, däm Himmel bedakjen un siene Stierns vedakjen; ekj woa de Sonn met Wolkjen bedakjen, un de Mon woat sien Licht nich schienen loten.

⁸Aule dachende Lichta aum Himmel woa ekj dient haulwen vedunkle, un ekj woa Diestanis äwa dien Launt brinjen, sajcht de Har, Gott.

⁹Un ekj woa daut Hoat von väle Velkja truarich moaken, wan ekj dien Toopbräakjen unja de Nazionen bekaunt moak, en de Lenda, dee du nich jekjant hast.

¹⁰Un ekj woa daut moaken, daut väle Velkja sikj äwa die entsaten, un äare Kjennichs woaren sikj äwa die grusle, wan ekj mien Schwieet ver an schwinjen (opphäwen) woa; un see woaren jieda Uagenblekj zetren, een jiedra fa sien Läwen, aum Dach wan du fellst.

¹¹Dan soo sajcht de Har, Gott: Daut Schwieet vom Kjennich von Babel woat äwa die komen.

¹²Derch de Schwieeta von Helden woa ekj diene Menj omschmieten: De Jewault doonende de Nazionen sent see aula; un see woaren däm Stolt de Ägipta tonicht moaken, un siene gaunze Menj woat vetilcht woaren.

¹³Un ekj woa aul sien Vee aun de väle Wotasch venichten, daut de Menschenfoot an nich mea hindat, noch de Klau vom Vee an opprieet.

¹⁴Dan woaren äare Wota sikj saten un äare Streem aus Eelj ranen loten, sajcht de Har, Gott.

¹⁵Wan ekj daut Ägiptenlaunt to eene Wieste moak, un wan daut Launt von siene Menj berooft woat, endäm ekj aule siene Bewona schlo, soo woaren see weeten, daut ekj de Har sie.

¹⁶Daut es een Kloagleet, un maun woat daut kloagent sinjen, de Dajchta de Nazionen woaren daut sinjen; see woaren daut kloagent sinjen äwa Ägipten un äwa siene gaunze Menj, sajcht de Har, Gott.

¹⁷Un daut passieed em 12-ten Joa, aum 15-den vom Moonat, doa wia daut Wuat Gottes to mie aulsoo:

¹⁸Menschensän, weekloag äwa de Menj von Ägipten, un schmiet an rauf, an un äare Dajchta majchtje Velkja, en de unjaschte Uaten de Ieed, no dän, dee en de Kul raufjefoaren sent.

¹⁹Wäm äwatrafst du aun Leeftol? Foa rauf un woa to de Onbeschnädne hanjelajcht!

²⁰Enne Medd de Jeschloagne vom Schwieet sellen see faule! Daut Schwieet es äwajäft; schlapt Ägipten doatoo un siene gaunze Menj!

²¹Ut däm Scheol siene Medd räden von am de Majchtje de Helden met äare Halpa. See sent raufjefoaren, see ligjen doa, de Onbeschnädne, vom Schwieet jeschloagen!

²²Doa es Assur un siene gaunze Schoa; runtom an häa äare Jräwa: See aula sent jeschloagen, derch daut Schwieet jefollen.

²³Äare Jräwa sent to eene deepe Kul jemoakt, un siene Schoa es om sien Grauf häa. See aula sent jeschloagen, derch daut Schwieet jefollen, dee Schrakj vebreeden em Launt de Läwendje.

²⁴Doa es Elam, un siene gaunze Menj om sien Grauf. See aula sent jeschloagen, derch daut Schwieet jefollen, dee doa onbeschnäden raufjefoaren en de unjaschte Uaten de Ieed, dee äa Schrakj vebreeden em Launt de Läwendje; un see droagen äare Schmach bie dän, dee en de Kul raufjefoaren sent.

²⁵Medden unja dootjeschloagne haft maun am een Loaga jejäft met siene gaunze Menj; runtom am häa sent äare Jräwa. See aula, onbeschnäden, sent vom Schwieet jeschloagen, wiels äa Schrakj em Launt de Läwendje vebreed wia; un see druagen äare Schmach bie dän, dee enne Kul raufjefoaren sent. Enne Medd unja dootjeschloagne es hee jelajcht.

²⁶Doa es Meschech, Tubal un siene gaunze Menj; runtom an häa äare Jräwa. See aula, onbeschnäden, sent vom Schwieet dootjeschloagen, wiels see äa Schrakj em Launt de Läwendje vebreed ha.

²⁷Un see ligjen nich bie de Helden de Onbeschnädne, dee jefollen sent, dee en däm Scheol met äare Kjrichsjewäaren raufjefoaren sent, en dän maun äare Schwieeta unja äare Heipta läd. Un äare Misdoten sent äwa äare Knoakes jekomen, wiels see een Schrakj de Helden em Launt de Läwendje wieren.

²⁸Uk du, Ägipten, woascht enne Medd de Onbeschnädne veschmatat woaren un bie dee vom Schwieet Jeschloagne ligjen.

²⁹Doa es Edom, siene Kjennichs un siene Ferschten, dee bie äare Macht to dän vom Schwieet dootjeschloagne jelajcht worden; see ligjen bie de Onbeschnädne un bie dän, dee enne Kul raufjefoaren sent.

³⁰Doa sent de Ferschten vom Nuaden met aule Zidonia, dee no de dootjeschloagne raufjefoaren un trotz däm Schrakj ver äare Macht too Schaund jeworden sent; un see ligjen onbeschnäden bie dee vom Schwieet erschloagne, un droagen äare Schmach met dän, dee enne Kul raufjefoaren sent.

³¹De Farao woat an seenen un sikj treesten äwa siene gaunze Menj. Vom Schwieet jeschloagen sent de Farao un sien gaunzet Häa, sajcht de Har, Gott.

³²Dan ekj leet am sien Schrakj em Launt de Läwendje vebreeden; un soo woat hee enne Medd de Onbeschnädne to dee vom Schwieet dootjeschloagne hanjelajcht woaren, de Farao un siene gaunze Menj, sajcht de Har, Gott.