Read De Bibel JHF Hesekiel 33 Bible Online

Hesekiel 33 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 33

¹Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²Menschensän, räd to de Kjinja von dienem Volkj un saj to an: Wan ekj daut Schwieet äwa jun Launt brinj, un daut Laundesvolkj eenen Maun ut siene Medd nemt un am fa sikj toom Wajchta sat,

³un hee sitt daut Schwieet äwa daut Launt komen, un stat enne Posaun un woarnt daut Volkj: -

⁴wan eena däm Schaul de Posaun hieet un sikj nich woarnen lat, soo daut et Schwieet kjemt un am wajchritt, soo woat sien Bloot opp sienem Kopp sennen.

⁵Hee haft däm Posaunenschaul jehieet un haft sikj nich woarnen loten; sien Bloot woat opp am sennen; haud hee sikj woarnen loten, soo wudd hee sien Bloot (siene Seel) jerat ha.

⁶Oba wan de Wajchta daut Schwieet komen sitt, un hee stat nich en de Posaun, un daut Volkj woat nich jewoarnt, soo daut et Schwieet kjemt un von an eene Seel wajchritt, soo woat disa wäajen siene Ojjerajchtichkjeit wajchjenomen; oba sien Bloot woa ekj von däm Wajchta siene Haunt fodren.

⁷Un du, Menschensän, ekj ha die däm Hus Israel toom Wajchta jesat; du saust daut Wuat ut mienem Mul hieren un an von mie ut woarnen.

⁸Wan ekj toom Gottloosen räd: Gottloosa, du saust stoawen! Un du rädst nich, om däm Gottloosen von sienem Wajch too woarnen, soo woat hee, de Gottloosa, wäajen siene Ojjerajchtichkjeit stoawen; oba sien Bloot woa ekj von diene Haunt fodren.

⁹Oba wan du däm Gottloosen fa sienem Wajch woarnst, doamet hee von däm omdreit, un hee von sienen Wajch nich omdreit, soo woat hee wäajen siene Ojjerajchtichkjeit stoawen; oba du hast diene Seel jerat.

¹⁰Un du, Menschensän, saj toom Hus Israel: Aulsoo räd jie un sajen: Onse Äwaträdungen un onse Sinden sent opp ons, un derch dee selje go wie doahan; woo kunn wie dan läwen?

¹¹Saj to an: Soo woa ekj läw, sajcht de Har, Gott, ekj ha kjeen jefaulen aum Doot de Gottloose, sonda daut de Gottloosa von sienem Wajch omdreit un läft! Dreit om, dreit om von june beese Wäaj! Dan wuarom sell jie stoawen, Hus Israel?

¹²Un du, Menschensän, saj to de Kjinja ut dienem Volkj: De Jerajchtichkjeit de Jerajchte woat am nich raden aum Dach siene Äwaträdunk; un de Gottloosichkjeit de Gottloose - hee woat nich doa derch faulen aun däm Dach, doa hee von siene Gottloosichkjeit omdreit; un de Jerajchta woat nich derch siene Jerajchtichkjeit aun däm Dach läwen kjennen, doa hee sindicht.

¹³Wan ekj däm Jerajchten saj, daut hee jewess läwen saul, un hee velat sikj opp siene Jerajchtichkjeit un deit orrajcht: Soo woaren aul siene jerajchte Doten nich jedocht woaren, un wäajen sien Orrajcht, daut hee jedonen haft, doawäajen woat hee stoawen.

¹⁴Oba wan ekj to däm Gottloosen saj: Du saust jewess stoawen; un hee dreit von siene Sind om un eeft Rajcht un Jerajchtichkjeit,

¹⁵soo daut de Gottloosa daut Paunt trigjjeft, Jeroowdet betolt, en de Sazungen vom Läwen waundelt, onen orrajcht to doonen, soo saul hee jewess läwen, hee saul nich stoawen;

¹⁶aule siene Sinden, dee hee jedonen haft, sellen am nich jedocht woaren; Rajcht un Jerajchtichkjeit haft hee jeeeft: Hee saul jewess läwen.

¹⁷Un de Kjinja ut dienem Volkj sajen: De Wajch vom Harn es nich rajcht; oba äa Wajch es nich rajcht.

¹⁸Wan de Jerajchta von siene Jerajchtichkjeit omdreit un orrajcht deit, soo woat hee doawäajen stoawen.

¹⁹Un wan de Gottloosa von sienem Wajch omdreit un Rajcht un Jerajchtichkjeit eeft, soo woat hee doawäajen läwen.

²⁰Un doch saj jie: De Wajch Gottes es nich rajcht. Ekj woa junt rechten, eenem jiedrem no sienem Wajch, Hus Israel.

²¹Un daut wia aum 12-ten Joa no onse Wajchfierunk, em 10-den Moonat, aum feften vom Moonat, doa kaum een Wajchjeranda ut Jerusalem no mie un säd: De Staut es jeschloagen!

²²Un de Haunt Gottes wia oppenowent äwa mie jekomen ver däm Wajchjeranden sienem aunkomen, un hee haud mien Mul opjedonen, bat jana Zemorjes no mie kaum; un soo wia mien Mul opjedonen, un ekj vestomd nich mea.

²³Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²⁴Menschensän, de Bewona von jane Trimma em Launt Israel räden un sajen: Abram wia een eensja, un hee kjrieech daut Launt toom Ieejentum; oba wie sent väle, ons es daut Launt toom Ieejentum jejäft!

²⁵Doarom saj to an: Soo sajcht de Har, Gott: Jie äten met däm Bloot, un häwen june Uagen opp no june Jetzen un vejeeten Bloot, un jie sullen daut Launt besetten?

²⁶Jie veloten junt opp jun Schwieet, eewen Aufschu un veonreinjen eena däm aundren siene Fru, un jie sullen daut Launt oawen?

²⁷Soo saust du to an sajen: Soo sajcht de Har, Gott: Soo woa ekj läw, dee en de Trimma sent, sellen derch daut Schwieet faulen; un wäa oppem frieen Flekj es, dän jäw ekj de wille Tieren han, daut dee an fräten; un dee en de Fastinj un en de Heelen sent, sellen aun de Past stoawen!

²⁸Un ekj woa daut Launt to eene Wieste un Vewustunk moaken, un de Stolt un siene Macht woat een Enj ha; un de Boaj Israels woaren wiest sennen, soo daut kjeena doa äwa jeit.

²⁹Un see woaren weeten, daut ekj de Har sie, wan ekj daut Launt to eene Wieste un Vewustunk moak wäajen aul äa Aufschu, dee see veeewt ha.

³⁰Un du, Menschensän, de Kjinja ut dienem Volkj beräden sikj äwa die aune Wenj un enne Däaren de Hiesa; un eena räd met däm aundren, een jiedra met sienem Brooda, un sajcht: Komt doch un hieet, waut fa een Wuat vom Harn utjeit.

³¹Un see kaumen schoawawies no die un setten ver die aus mien Volkj un hieren diene Wieed, oba see doonen dee nich; sonda see doonen, waut äarem Mul aunjenäm es, äa Hoat jeit äarem Jewenst no.

³²Un kjikj, du best an aus een leeftoljet Leet, aus eena, dee eene scheene Stemm haft un goot too spälen vesteit; un see hieren diene Wieed, doch see doonen dee nich.

³³Oba wan daut kjemt - kjikj, daut kjemt! - Soo woaren see weeten, daut een Profeet en äare Medd wia.