Read De Bibel JHF Hesekiel 36 Bible Online

Hesekiel 36 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 36

¹Un du, Menschensän, profezei äwa de Boaj Israels un saj: Boaj Israels, hieet daut Wuat Gottes!

²Soo sajcht de Har, Gott: Wiels de Fient äwa junt sajcht: Ha, ha! Un: De eewje Hechte, see sent ons toom Ieejentum jeworden!

³Doarom profezei un saj: Soo sajcht de Har, Gott: Doarom, jo doarom, daut maun junt von aule Sieden häa vewust un vetilcht haft, soo daut jie de Äwaje de Nazionen een Ieejentum jeworden un oppe Tung un toom Jeschwauz de Velkja jeworden sent:

⁴Doarom, jie Boaj Israels, hieet daut Wuat daut Harn, Gottes! Soo sajcht de Har, Gott, to de Boaj un to de Aunboaj, toom Grunt un to de Läachten, un to de wieste Trimma un to de velotne Städa, dee dän Äwajen de Nazionen runtom toom Raup un toom Spott jeworden sent —

⁵doarom, soo sajcht de Har, Gott: Woarhauft, em Fia von mienem Iewa ha ekj jäajen de Äwaje de Nazionen jerät un jäajen gaunz Edom, dee sikj mien Launt toom Ieejentum jemoakt ha, met gaunze Freid em Hoaten, met Seelen Veachtunk, om daut met Plindrunk ladich to moaken!

⁶Doarom profezei vom Launt Israel un saj to de Boaj un to de Aunboaj, toom Grunt un to de Läachten: Soo sajcht de Har, Gott: Kjikj, en mienem Iewa un en mienem Jrim ha ekj jerät, wiels jie de Schmach de Nazionen jedroacht ha.

⁷Doarom, soo sajcht de Har, Gott: Ekj, ekj ha miene Haunt oppjehowen: Wan nich de Nazionen, dee runtom junt sent, äare ieejne Schmach droagen sellen!

⁸Oba jie, Boaj Israels, jie sellen mienem Volkj Israel june Asta utloten un june Frucht droagen, dan see sent dichtbie doaraun om to komen.

⁹Dan kjikj, ekj well no junt komen, un ekj well mie no junt dreien, un jie sellen bebut un beseit woaren.

¹⁰Un ekj woa de Menschen bie junt vemieren, daut gaunze Hus Israel aula toop; un de Städa sellen bewont un de Trimma oppjebut woaren.

¹¹Un ekj woa Menschen un Vee bie junt vemieren, un see woaren sikj mieren un fruchtboa sennen; un ekj woa junt bewont moaken, aus en oole Tieden, un woa junt gootdone, mea aus aun junem Aunfank. Un jie woaren weeten, daut ekj de Har sie.

¹²Un ekj woa Menschen, mien Volkj Israel, opp junt waundlen loten, un see woaren die toom Ieejentum (de Boaj) nämen, un du woascht an toom Oawdeel sennen; un du woascht an wiedahan nich mea de Kjinja beroowen.

¹³Soo sajcht de Har, Gott: Wiels see to junt sajen: Du hast Menschen jefräten un hast diene Nazion de Kjinja berooft,

¹⁴doarom woascht du nich mea Menschen fräten, un woascht diene Nazion nich mea enjstlich moaken, sajcht de Har, Gott.

¹⁵Un ekj well die nich mea de Vespottung de Nazionen hieren loten, un däm Spott de Velkja saust du nich mea droagen; un du saust diene Nazion nich mea enjstlich moaken, sajcht de Har, Gott.

¹⁶Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

¹⁷Menschensän, daut Hus Israel wont en sienem Launt, un see veonreinijde daut derch äare Wäaj un derch äare Haundlungen; äa Wajch wia ver mie aus de Orreinichkjeit von eene orreine Fru.

¹⁸Doa goot ekj mien Jrim wäajen daut Bloot äwa an ut, daut see em Launt vegoten, un wiels see daut derch äare Jetzen veonreinicht hauden.

¹⁹Un ekj vestreid an unja de Nazionen, un see worden enne Lenda vestreit; ekj recht an no äarem Wajch un no äare Haundlungen.

²⁰Un aus see no de Nazionen kaumen, wuahan see kaumen, doa entheilichde see mienen heiljen Nomen, endäm maun von an säd: Gottes Volkj sent dise, un ut sienem Launt sent see utjegonen.

²¹Oba ekj ha mienen heiljen Nomen veschoont, däm daut Hus Israel unjre Nazionen entheilicht haft, wuahan see kaumen.

²²Doarom saj toom Hus Israel: Soo sajcht de Har, Gott: Nich om junt haulwen doo ekj daut, Hus Israel, sonda om mienem heiljen Nomens wellen, däm jie unjre Nazionen entheilicht ha, wuahan jie jekomen sent.

²³Un ekj woa mienen groote Nomen heilje, dee unjre Nazionen entheilicht es, däm jie en äare Medd entheilicht ha. Un de Nazionen woaren weeten, daut ekj de Har sie, sajcht de Har, Gott, wan ekj mie ver äare Uagen aun junt heilje.

²⁴Un ekj woa junt ut de Nazionen holen un junt saumlen ut aule Lenda un junt en jun Launt brinjen.

²⁵Un ekj woa reinet Wota opp junt sprenje, un jie woaren rein sennen; von aul june Onreinichkjeite un von aul june Jetzen woa ekj junt reinjen.

²⁶Un ekj woa junt een nieet Hoat jäwen un eenen nieen Jeist en jun Ennaliche jäwen; un ekj woa daut steenane Hoat ut junem Fleesch wajch nämen un junt een fleeschnet Hoat jäwen.

²⁷Un ekj woa mien Jeist en jun Ennaliche jäwen; un ekj woa moaken, daut jie en miene Sazungen waundlen un miene Rajchte bewoaren un doonen.

²⁸Un jie woaren en däm Launt wonen, daut ekj june Vodasch jejäft ha; un jie woaren mien Volkj, un ekj woa jun Gott sennen.

²⁹Un ekj woa junt frie moaken von aul june Onreinichkjeite. Un ekj woa daut Jeträajd doahan rope un daut vemieren, un kjeene Hungaschnoot mea opp junt brinjen;

³⁰un ekj woa de Frucht vom Boom un de Arnt von Flekj vemieren, om daut jie nich mea däm Spott, unja de Nazionen, wäajen eene Hungaschnoot droagen.

³¹Un jie woaren aun june beese Wäaj denkjen un june Haundlungen, dee nich goot wieren, un woaren Äakjel aun junt selfst haben wäajen june Misdoten un jun Aufschu.

³²Nich om junt haulwen doo ekj daut, sajcht de Har, Gott, daut sell jie weeten; schämt junt un woat beschämt ver june Wäaj, Hus Israel!

³³Soo sajcht de Har, Gott: Aun däm Dach, doa ekj junt reinjen woa von aule june Misdoten, doa well ekj de Städa bewont moaken, un de Trimma sellen oppjebut woaren.

³⁴Un daut vewuste Launt saul bebut woaren, enne Städ daut eene Wieste wia — ver jiedrem vebie gonendem Uag.

³⁵Un maun woat sajen: Dit Launt, doa, daut vewuste, es aus de Goaden Eden jeworden, un de ladje un vewuste un to Grunt jebrochte Städa sent faust jemoakt un bewont.

³⁶Un de Nazionen, dee runtom junt äwabliewen woaren, woaren weeten, daut ekj, de Har, daut to Grunt jebrochte oppbu, daut Vewieste beplaunt. Ekj, de Har, ha jerät un woa daut doonen.

³⁷Soo sajcht de Har, Gott: Uk noch om dit woa ekj mie vom Hus Israel erbedde loten, daut ekj daut an doo: Ekj woa an, aun Menschen, vemieren aus eene Häad.

³⁸Aus eene jeheilichte Häad, aus de Häad Jerusalem aun siene Faste, aulsoo woaren de vewuste Städa voll Menschen Häaden sennen. Un see woaren weeten, daut ekj de Har sie.