Read De Bibel JHF Hesekiel 38 Bible Online

Hesekiel 38 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 38

¹Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²Menschensän, recht dien Aunjesecht jäajen Gog vom Launt Magog, däm Ferscht von Rosch, Meschech un Tubal, un profezei jäajen an,

³un saj: Soo sajcht de Har, Gott: Kjikj, ekj well aun die, Gog, Ferscht von Rosch, Meschech un Tubal.

⁴Un ekj woa die omlenkjen un Hoakes en diene Kjennbaken lajen; un ekj woa die rutfieren un dien gaunzet Häa, Pieed un Rittasch, aula prachtvoll jekjleet, eene groote Schoa met Schild un runde Schilda, dee Schwieets droagen:

⁵Persa, Ätiopia un Put met an, aula toop met Schild un Helm;

⁶Gomer un aul sien Hupe, daut Hus Togarma em butaschten Nuaden un aul siene Hupes; väl Velkja met die.

⁷Moak die reed, moak aules reed, du un aule diene Schoa, dee sikj no die vesaumelt ha, un sie äa Aunfiera!

⁸No väl Doag saust du jestroft woaren: Aum Enj de Joaren saust du en daut Launt komen, daut vom Schwieet wada häajestalt, daut ut väle Velkja jesaumelt es, oppe Boaj Israels, dee emma vewust wieren; un daut es ut de Velkja rutjefieet, un see wonen aula toop en Sechaheit.

⁹Un du saust nopptrakjen, aus een Storm doahan komen, saust aus eene Wolkj sennen, om daut Launt too bedakjen, du un aul diene Hupes un väl Velkja met die.

¹⁰Soo sajcht de Har, Gott: Un daut woat passieren aun janem Dach, doa woaren Dinj en dienem Hoaten oppstieen, un du woascht eenen beesen Aunschlach plonen,

¹¹un sajen: Ekj well en daut Launt de opne Städa noppgonen, well äwa an komen, dee en Ru sent, en Sechaheit wonen, dee aula toop onen Miaren wonen un Rijel un Dooasch nich ha:

¹²Om Goot too plindre un Raup too roowen, om diene Haunt too dreien jäajen dee wada bewonde Trimma un jäajen een Volkj, daut ut de Nazionen jesaumelt es, daut Hab un Goot jewonnen haft, daut däm Meddelpunkt de Ieed bewont.

¹³Scheba un Dedan un de Haundelslied von Tarsis un aul äare junge Leiws woaren to die sajen: Kjeemst du, om Raup too roowen? Hast du diene Schoa vesaumelt, om Raup too kjrieen, om Selwa un Golt too nämen, Hab-en-Goot wajchtonämen, om eenen groote Raup too roowen?

¹⁴Doarom, profezei, Menschensän, un saj too Gog: Soo sajcht de Har, Gott: Woascht du daut aun janem Dach nich weeten, wan mien Volkj Israel en Sechaheit wont?

¹⁵Un du woascht von dienem Uat komen, vom butaschten Nuaden häa, du un diene Velkja met die, aula opp Pieed rieden, eene groote Schoa un een grootet Häa.

¹⁶Un du woascht jäajen mien Volkj Israel nopptrakjen aus eene Wolkj, om daut Launt too bedakjen. Aum Enj de Doag woat daut passieren, daut ekj die woa komen loten äwa mien Launt, om daut de Nazionen mie kjanen, wan ekj mie aun die, Gog, ver äare Uagen heilje.

¹⁷Soo sajcht de Har, Gott: Best du dee, von däm ekj enne vegonen Doag derch miene Kjnajchts jerät ha, de Profeeten Israels, dee en jane Doag väl Joaren lank profezeide, daut ekj die jäajen an komen loten woa?

¹⁸Un daut woat aun däm seljen Dach passieren, aun däm Dach, wan Gog en daut Launt Israel kjemt, sajcht de Har, Gott, doa woat mien Jrim en miene Näs oppstiee.

¹⁹Un en mienem Iewa, en mienem Fiazorn ha ekj jerät: Woarhauft, aun däm seljen Dach woat em Launt Israel een grootet Ieedbäben sennen!

²⁰Un daut woaren ver mie bäben de Fesch em Mäa un de Väajel unjrem Himmel un de Tieren oppem Flekj un aulet Jeschmeiss, daut oppem Ieedboddem kjript, un aule Menschen, dee oppe Ieed sent; un de Boaj woaren doljeräten woaren, un de steile Hechten woaren ennfaulen, un jiedre Mia woat oppe Ieed faulen.

²¹Un ekj woa no aul miene Boaj han — daut Schwieet äwa an roopen, sajcht de Har, Gott; daut Schwieet von eenem woat jäajen däm aundren sennen.

²²Un ekj woa Jerecht aun am eewen derch de Past un derch Bloot; un eenen äwaschwamenden Räajen un Hoagelsteena, Fia un Schwäwel woa ekj opp an räajnen loten un opp sien Hupe un opp de väle Velkja, dee met am sent.

²³Un ekj woa mie groot un heilich erwiesen, un woa bekaunt woaren ver de Uagen von väle Nazionen. Un see woaren weeten, daut ekj de Har sie.