Read De Bibel JHF Hesekiel 7 Bible Online

Hesekiel 7 - De Bibel JHF bible

Hesekiel 7

¹Un daut Wuat Gottes wia to mie aulsoo:

²Un du, Menschensän, soo sajcht de Har, Gott, toom Launt Israel: Daut haft een Enj! Daut Enj kjemt äwa de 4 Laundesakjen!

³Nu kjemt daut Enj äwa die, un ekj woa mienen Oaja jäajen die schekjen un die no diene Wäaj rechten; un aul diene Aufschu woa ekj äwa die brinjen.

⁴Un mien Uag woat die nich schoonen, un ekj woa mie nich erboarmen; sonda ekj well diene Wäaj äwa die brinjen, un dien Aufschu saul en diene Medd sennen. Un jie woaren weeten, daut ekj de Har sie.

⁵Soo sajcht de Har, Gott: Onjlekj, eensjet Onjlekj, kjikj, daut kjemt!

⁶Daut Enj kjemt; daut kjemt daut Enj, daut wakjt jäajen die opp; kjikj, daut kjemt!

⁷Daut kjemt daut Vehenkjniss äwa die, Laundesbewona; daut kjemt de Tiet, dicht bie es de Dach; Jetimmel un nich Jubel oppe Boaj!

⁸Nu, boolt woa ekj mien Jrim äwa die utjeeten un mienen Oaja aun die too enj brinjen, un die no diene Wäaj rechten; un aul dien Aufschu woa ekj äwa die brinjen.

⁹Un mien Uag saul nich schoonen, un ekj woa mie nich erboarmen; no diene Wäaj well ekj daut äwa die brinjen, un dien Aufschu saul en diene Medd sennen. Un jie woaren weeten, daut ekj, de Har, daut sie, dee doa schleit.

¹⁰Kjikj, de Dach! Kjikj, dee kjemt! Daut Vehenkjniss waust häa; daut bläjt de Wäd, de Äwamoot lat ut;

¹¹de Jewaultdot erhäft sikj to eene Wäd de Gottloosichkjeit. Nuscht von an woat bliewen, nuscht von äare Menj un nuscht von äarem Jetimmel, un nuscht harlichet aun an.

¹²De Tiet kjemt, de Dach traft en! Dee doa kjaft frei die nich, un dee doa vekjaft betriept sikj nich; dan Zorngloot kjemt äwa siene gaunze Menj.

¹³Dan dee doa vekjaft woat nich wada nodäm vekoften jelangen, un wan hee uk noch aum Läwen wia unja de Läwendje; dan de Profezeiunk jäajen siene gaunze Menj woat nich trigjjenomen woaren, un kjeena woat derch siene Ojjerajchtichkjeit sien Läwen erhoolen.

¹⁴Maun blost en daut Huarn un moakt aules reed, oba kjeena jeit en däm Kaumf; dan miene Zorngloot kjemt äwa siene gaunze Menj.

¹⁵Daut Schwieet es buten un de Past un de Hunga bennen. Wäa oppem Flekj es, woat derch daut Schwieet stoawen; un wäa enne Staut es, däm Woat Hunga un Past fräten.

¹⁶Un wan Wajchjerande von an wajchranen, soo woaren see oppe Boaj sennen aus de Duwen enne Schluchten, aule gurre, een jiedra wäajen siene Misdot.

¹⁷Aule Henj woaren raufhenjen, un aule Kjnee woaren veranen aus Wota.

¹⁸Un see woaren sikj Sakduak ombinjen, un Schrakj woat an bedakjen, un opp aule Aunjesechta woat Schomp sennen, un de Heipta kol sennen.

¹⁹Äa Selwa woaren see oppe Gaussen schmieten, un äa Golt woat an aus Onrot jelte; äa Selwa un äa Golt woat an nich raden kjennen aum Jrimdach Gottes; äarem Hunga woaren see doamet nich stelle un äa Buck doavon nich fellen. Dan daut es een Aunstoos too äare Misdot jewast.

²⁰Un sienen schmocken Schmuck, toom Stolt haft an daut jebrocht un äare Aufschu Bilda, äa Aufschu, ha see doarut jemoakt; doarom ha ekj an däm seljen toom Onrot jemoakt.

²¹Un ekj well daut en de Haunt de Framde toom Raup jäwen un de Gottloose de Ieed toom Raup, daut see am entweie.

²²Un ekj woa mien Aunjesecht von an aufdreien, daut see mienen vestoaknen Schauz entweie; un Reiba woaren en an enndrinjen un an entweie.

²³Moak Kjäden reed! Dan daut Launt es voll Blootschult, un de Staut voll Jewault.

²⁴Un ekj woa de schlemmste de Nazionen komen loten, daut see äare Hiesa nämen; un ekj woa däm Stolt de Stoakje een Enj moaken, daut äare Heilichtums entweit woaren.

²⁵De Angst kjemt; un see woaren Fräd sieekjen, oba doa es kjeena.

²⁶Onjlekj opp Onjlekj woat komen, un Norecht opp Norecht woat sennen. Un see woaren vonne Profeeten Openboarunk sieekjen; oba daut Jesaz woat däm Priesta veloaren gonen un de Eltestasch de Rot.

²⁷De Kjennich woat truarich sennen, un de Ferscht woat sikj en Entsaten kjleeden, un de Volkjshenj em Launt woaren zetren. No äare Wäaj well ekj met an haundlen, un met äare Rajchte well ekj an rechten, un see woaren weeten, daut ekj de Har sie.