Read De Bibel JHF Daniel 6 Bible Online

Daniel 6 - De Bibel JHF bible

Daniel 6

¹Un Darius, de Meeda, kjrieech daut Kjennichrikj, aus hee onjefäa 62 Joa oolt wia.

²Daut jefoll Darius, äwa daut Kjennichrikj 120 Satrapen to stalen, dee em gaunzen Kjennichrikj sennen sullen,

³un äwa dee 3 Väastona, von dee Daniel eena wia: Doamet jane Satrapen an Räakjenschoft jeewen un de Kjennich kjeen Schoden litt.

⁴Doa äwatroff disa Daniel de Väastona un de Satrapen, wiels een butajeweenlicha Jeist en am wia; un de Kjennich jedocht, am äwa daut gaunze Kjennichrikj too saten.

⁵Doa sochten de Väastona un de Satrapen (Volkjsleida) eenen Aunkloagegrunt jäajen Daniel von de Vewaultunk too finjen; oba see kunnen kjeenen Aunkloagegrunt un kjeene schlajchte Haundlunk finjen, wiels hee tru wia un kjeen Vegonen un kjeene schlajchte Haundlunk aun am jefungen wort.

⁶Doa säden dise Mana: Wie woaren jäajen disem Daniel kjeenen Aunkloagegrunt finjen, daut es dan, daut wie en däm Jesaz von sienem Gott eenem jäajen am finjen.

⁷Dan randen dise Väastona schwind nodäm Kjennich un säden to am aulsoo: Kjennich Darius, läw eewich!

⁸Aule Väastona vom Kjennichrikj, de Stauthoola un Satrapen, de Rotjäwa un Launtfläaja, sent äwareen jeworden, daut de Kjennich eene Veordninj oppstallt un een Veboot faustmoakt, daut een jiedra, dee benna 30 Doag ver irjent eenem Gott ooda Mensch waut bedden woat buta von die, oo Kjennich, en de Leiwsgruft saul jeschmäten woaren.

⁹Nu, oo Kjennich, erlot daut Veboot un lot eene Schreft schriewen, dee nodäm Jesaz de Meeda un Persa, daut nich too wadaroopen jeit, nich doaf aufjeendat woaren.

¹⁰Doawäajen leet de Kjennich Darius de Schreft un daut Veboot oppschriewen.

¹¹Un aus Daniel erfua, daut de Schreft oppjeschräwen wia, jinkj hee en sien Hus; un hee haud en siene Bowastow opne Fensta jäajen Jerusalem han; un dree Mol aum Dach kjneed hee opp siene Kjnee un bäd un dankt ver sienem Gott, aus hee ver däm jedonen haud.

¹²Doa randen jane Mana schwind doahan un fungen Daniel bädent un beddent ver sienem Gott.

¹³Donn kjeemen see un säden däm Kjennich betrafs däm Kjennichsvebot: Hast du nich een Veboot oppschriewen loten, daut aulemaun, dee en 30 Doag von irjent eenem Gott ooda Mensch waut bedden wudd, buta von die, oo Kjennich, enne Leiwsgruft sull jeschmäten woaren? De Kjennich auntwuad un säd: De Sach steit faust nodäm Jesaz de Meeda un Persa, daut nich too wadaroopen es.

¹⁴Doaropp auntwuaden see un säden däm Kjennich: Daniel, eena de Wajchjefieede von Juda, acht nich opp die, oo Kjennich, noch opp daut Veboot, daut du hast oppschriewen loten; sonda hee verecht dree Mol aum Dach sien Jebäd.

¹⁵Doa wort de Kjennich, aus hee de Sach hieed, sea bedrekjt, un hee docht doaraun, Daniel to raden; un bat toom Sonnenunjagank bemäjd hee sikj, am frie too moaken.

¹⁶Doa randen jane Mana schwind nom Kjennich un säden toom Kjennich: Weet, oo Kjennich, daut de Meeda un Persa een Jesaz ha, daut kjeen Veboot un kjeene Veordninj, dee de Kjennich oppjestalt haft, aufjeendat woaren doaf.

¹⁷Donn befool de Kjennich, un maun brocht Daniel un schmeet am en de Leiwsgruft. De Kjennich funk aun un säd to Daniel: Dien Gott, däm du onen opphieren deenst, hee mucht die raden!

¹⁸Un een Steen wort jebrocht un opp daut Loch de Kul jelajcht; un de Kjennich vesäajeld am met sienem Säajelrinkj un met däm Säajelrinkj siene Jewaultje, doamet en de Sach Daniels nuscht veendat wort.

¹⁹Doaropp jinkj de Kjennich en sienen Paulaust, un hee äwanacht em fausten un leet kjeene Näbenfrues no sikj nenn fieren; un sien Schlop rand von am.

²⁰Doa stunt de Kjennich biem Morjenroot, sooboolt daut dach wort opp, un jinkj schwind no de Leiwsgruft.

²¹Un aus hee sikj de Gruft nodad, roopt hee met ne truje Stemm no Daniel. De Kjennich funk aun un säd to Daniel: Daniel, Kjnajcht vom läwendjen Gott, haft dien Gott, däm du onen opphieren deenst, kunn hee, die von de Leiw raden?

²²Doa säd Daniel to däm Kjennich: Oo Kjennich, läw eewich!

²³Mien Gott haft sienen Enjel jeschekjt un haft däm Rach de Leiws veschloten, daut see mie nich velatst ha, wiels ver am Oschult aun mie jefungen wort; un uk ver die, oo Kjennich, ha ekj kjeen vebräakjen begonen.

²⁴Doa freid sikj de Kjennich sea, un hee befool, Daniel ut de Gruft ruttoholen. Un Daniel wort ut de Gruft rutjeholt; un kjeene Velazunk wort aun am jefungen, wiels hee opp sienen Gott vetrut haud.

²⁵Un de Kjennich befool, un maun brocht jane Mana, dee Daniel aunjekloacht hauden, un maun schmeet an en de Leiwsgruft, an, äare Kjinja un äare Frues; un ea see noch opp däm Boddem de Gruft jekomen wieren, bemächtichte sikj äare Kjarpa de Leiws un vemolden aul äare Knoakes.

²⁶Doaropp schreef de Kjennich Darius aun aule Velkja, Nazionen un Sproaken, dee opp de gaunze Ieed wonen: Vollen Fräd junt!

²⁷Von mie woat Befäl jejäft, daut maun en de gaunze Harschoft en mienem Kjennichrikj zetren un sikj enjst ver Daniel sienem Gott; dan hee es de läwendja Gott un besteit en Eewichkjeit, un sien Rikj woat niemols too Grunt jebrocht woaren, un siene Harschoft blift bat aum Enj;

²⁸dee doa rad un frie moakt, un Tieekjen un Wunda deit em Himmel un oppe Ieed: Dan hee haft Daniel ut de Jewault de Leiws jerat.

²⁹Un dis Daniel haud Jedeie unja de Rejierunk von Darius un unja de Rejierunk Kierus, däm Persa.