Read De Bibel JHF Hosea 4 Bible Online

Hosea 4 - De Bibel JHF bible

Hosea 4

¹Hieet daut Wuat Gottes, jie Kjinja Israel! Dan de Har haft eenen Rajchtstriet met de Bewona em Launt; dan daut es kjeene Woarheit un kjeene Leew un kjeene Erkjantnis Gottes em Launt.

²Schwieren un Läajes, un Mort un Stälen, un Ehebruch; see bräakjen en, un Blootschult äwa Blootschult trafen en.

³Doarom truat daut Launt un veschmacht aules, waut doabennen wont, soo aus de Tieren vom Flekj aus uk de Väajel vom Himmels; un uk de Fesch em Mäa woaren wajchjeropt.

⁴Doch kjeena recht un kjeena schellt! Es doch dien Volkj aus dee, dee met däm Priesta rechten.

⁵Un du woascht aum Dach faulen, un uk de Profeet woat met die de Nacht faulen; un ekj woa diene Mutta vetiljen.

⁶Mien Volkj woat ut Mangel aun Erkjantnis utjerot; wiels du de Erkjantnis veschmäten hast, soo veschmiet ekj die, daut du mie nich mea Priestadeenst uteefst; un du hast daut Jesaz von dienem Gott vejäten: Soo woa uk ekj diene Kjinja vejäten.

⁷Je mea see jeworden sent, sooväl mea ha see jäajen mie jesindicht: Ekj woa äare Harlichkjeit (Iea) en Schaund vewaundlen.

⁸See äten de Sind von mienem Volkj un velangen no siene Misdoten.

⁹Un soo woat, aus daut Volkj, de Priesta sennen, un ekj woa äare Wäaj aun an vejelten un äare Haundlungen an vejelten;

¹⁰un see woaren äten un nich saut woaren. See driewen Huararie, oba see woaren sikj nich utbreeden; dan see ha daut oppjejäft, opp däm Harn too achten.

¹¹Huararie, Wien un junga Wien nämen däm Vestaunt wajch.

¹²Mien Volkj befrajcht sien Holt, un sien Stock sajcht am daut; dan de Jeist de Huararie haft daut erren jefieet, un, äarem Gott veloten, huaren see.

¹³See opfren opp de Boaj Spetzen un rieekjren oppe Aunboaj, unja Ieekjen un Paplen un Terebinten, wiels äa Schauten goot es; doarom huaren äare Dajchta un driewen äare Schwiadajchta Ehebruch.

¹⁴Ekj woa daut aun june Dajchta nich strofen, daut see huaren, un aun june Schwiadajchta, daut see Ehebruch driewen; dan see selfst gonen met de Huaren besied un opfren met de Tempelhure; un daut Volkj, daut kjeen Vestaunt haft, kjemt toom Faul.

¹⁵Wan du huascht, Israel, soo moakt Juda sikj nich schuldich! Un kjemt nich no Gilgal un jeit nich nopp no Bat-Awen {1Kjeen.12,29}, un schwieet nich: Soo woa de Har läft!

¹⁶Dan Israel es wadaspanstich jeworden aus eene wadaspanstje Koo; nu woat de Har an weiden aus een Laum opp wiedem Rum.

¹⁷Efraim es aun Jetta jebungen; lot am doabie bliewen!

¹⁸Äa Supe es vebie: De Huararie jäwen see sikj han; liedenschoftlich leewen siene Ferschten de Schaund.

¹⁹De Wint haft an en äare Flichten jeschloten, un see woaren beschämt woaren wäajen äare Opfa.