Read De Bibel JHF Joel 1 Bible Online

Joel 1 - De Bibel JHF bible

Joel 1

¹Daut Wuat Gottes, daut to Joel, däm Sän Petuel, utjinkj.

²Hieet dit, jie Oole, un nämt dit to Uaren, jie, aule Laundesbewona! Es soowaut en june Doag passieet ooda en de Doag june Vodasch?

³Vetalt doavon june Kjinja, un june Kjinja äare Kjinja, un äare Kjinja däm näakjsten Jeschlajcht:

⁴Waut de Rupen äwajeloten ha, frat de Heischrakj; un waut de Heischrakj äwalat, frat de Kjniepa un waut de Kjniepa äwalat, frat de Vetilja.

⁵Woakt opp, jie Bedrunkne, un hielt! Un hielt, jie aule Wiensupasch, äwa däm jungen Wien, wiels hee wajchjenomen es von junem Mul!

⁶Dan eene Nazion es äwa mien Launt enopp jetrocken, majchtich un onen Zol; äare Tänen sent Leiwstäne, un see haft een Jebiss aus eene Muttaleiw.

⁷See haft mienem Wienstock to eene Wieste jemoakt un mienem Fiejenboom enjekjnekjt; haft am gaunz aufjeschalt un wajch jeschmäten, siene Ranken sent witt jeworden.

⁸Weekloag aus eene Junkfru, dee met Sakduak omjebungen es wäajen däm Briegaum äare Jugent!

⁹Speisopfa un Drinkjopfa sent wajch jenomen vom Hus Gottes; daut truaren de Priesta, de Deena Gottes. -

¹⁰Daut Flekj es vewust, daut Akalaunt; dan daut Jeträajd es vewust, de junga Wien es vedrieecht, vewalkjt daut Eelj.

¹¹Siet beschämt, jie Akabuasch, hielt, jie Wiengoadna, äwa däm Weit un äwa de Joascht! Dan de Arnt vom Flekj es too Grunt jegonen;

¹²de Wienstock es vedrieecht un de Fiejenboom vewalkjt; Granatbeem, uk Paulmbeem un Aupelbeem, aule Beem opp däm Flekj sent vedrieecht; jo, vedrieecht es de Freid von de Menschenkjinja.

¹³Ombinjt junt un kloacht, jie Priesta; hielt, jie Deena vom Aultoa! Komt, äwanacht en Sakduak, jie Deena von mienem Gott! Dan Speisopfa un Drinkjopfa sent däm Hus von junem Gott wajchjenomen.

¹⁴Heilicht een Fausten, roopt eene Fastvesaumlung ut; vesaumelt de Eltestasch, aule Bewona vom Launt, nom Hus Gottes, junem Gott, un schriet toom Harn!

¹⁵Ach, waut fa een Dach! Dan dichtbie es de Dach Gottes, un hee kjemt aus eene Vewustunk vom Aulmajchtjen.

¹⁶Es nich daut Äten ver onse Uagen wajchjenomen, Freid un Jubel von onsem Gott sienem Hus?

¹⁷Vedrieecht sent de Jeträajd Kjieena unja äare Kjlieta; de Spikjasch sent vekomen, de Schienen vefollen, dan daut Jeträajd es vedrieecht.

¹⁸Woo stänt daut Vee! De Rindahäade sent derch eenaunda, wiels see kjeene Weid ha; uk de Kjlienveehäade gonen too Grunt.

¹⁹No die, Har, roop ekj; dan een Fia haft daut Weidlaunt de Stapen vebrent, un eene Flaum aule Beem oppem Flekj vesenjt.

²⁰Uk de Tieren vom Flekj schrieen no die; dan de Wotastreem sent utjedrieecht, un een Fia haft daut Weidlaunt de Stapen vebrent.