Read De Bibel JHF Joel 2 Bible Online

Joel 2 - De Bibel JHF bible

Joel 2

¹Steet en de Posaun opp Zion, un blost Loarm opp mienem Heiljen Boajch! Zetren sellen aule Laundesbewona; dan daut kjemt de Dach Gottes, dan hee es dichtbie:

²Een Dach de Diestanis un de Dunkelheit, een bewolkjta Dach un de Wolkjenacht. Aus daut Morjenroot es daut utjebreet äwa de Boaj, een grootet un majchtjet Volkj, däm jlikj von Eewichkjeit häa nich jewast es, un no am nich mea sennen woat bat en de Joaren de Jeschlajchta un Jeschlajchta.

³Ver am häa frat daut Fia, un no am brent de Flaum; ver am es daut Launt aus de Goaden Eden, un no am eene kole Wieste, un hee lat uk kjeene Wajchranende äwa.

⁴Sien utseenen es aus daut utseenen von Pieed; un aus Riedpieed, aulsoo ranen see.

⁵Aus Woagen jeruzh hupsen see opp de Boaj Spetzen, aus eene Fiaflaum, dee doa Stroo vebrent; see sent aus een Majchtjet Volkj, daut toom Kaumf reed es.

⁶Ver am zetren de Velkja, aule Aunjesechta woaren blauss.

⁷See ranen aus Helden, aus Kjrichsmana bestiee see de Mia; un see trakjen een jiedra opp sienem Wajch, un äare Stiej wakjslen see nich;

⁸un kjeena drenjt däm aundren, see gonen een jiedra opp siene ieejne Bon; un see faulen tweschen de Jewäaren derch un vewunden sikj nich.

⁹See ranen en de Staut omhäa, ranen oppe Mia, stieen enne Hiesa; derch de Fensta komen see nenn, aus een Deef.

¹⁰Ver an bäbt de Ieed, zettat de Himmel; Sonn un Mon vedunkelt sikj, un de Stierns hoolen äarem Glauns trigj.

¹¹Un de Har lat ver sienem Häa siene Stemm schaulen, dan sien Häaloaga es sea groot, dan de Vollfiera von sienem Wuat es majchtich; dan groot es de Dach Gottes un sea furchtboa, un wäa kaun am vedroagen (bestonen).

¹²Oba uk nu noch, sajcht de Har, dreit om no mie met junem gaunzen Hoat, un met Fausten un met Hielen un met Kloagen (bekjanen).

¹³Un veritt jun Hoat un nich june Kjleeda, un dreit om nom Harn, junem Gott; dan hee es jnädich un boarmhoatich, langsom toom Oaja un groot aun Leew (Jnod), un lat sikj daut Onheil leet woaren.

¹⁴Wäa weet? Hee mucht trigjdreien un sikj daut leet woaren loten, un hee lat hinja sikj Säajen trigj: Speisopfa un Drinkjopfa fa däm Harn, junem Gott.

¹⁵Steet en de Posaun opp Zion, heilicht een Fausten, roopt eene Fast Vesaumlunk ut!

¹⁶Vesaumelt daut Volkj, heilicht eene Vesaumlunk, brinjt de Eltestasch toop, vesaumelt de Kjinja un de Brostkjinja; de Briegaum kjemt ut siene Koma, un de Brut ut äare Schlopstow!

¹⁷De Priesta, de Deena Gottes, sellen hielen tweschen de Haul un däm Aultoa un sajen: Veschoon, Gott, dien Volkj un jeff nich dien Oawgoot de Veheenung han, daut see de Nazionen toom Spott sent! Wuarom saul maun unja de Velkja sajen: Wua es dien Gott?

¹⁸Dan iewat de Har fa sien Launt, un hee haft metlied met sienem Volkj.

¹⁹Un de Har auntwuat un sajcht too sienem Volkj: Kjikj, ekj schekj junt daut Jeträajd un däm jungen Wien un daut Eelj, daut jie doavon saut woaren; un ekj woa junt nich mea too Veheenung unja de Nazionen moaken.

²⁰Un ekj woa däm vom Nuaden Komenden von junt wajchdoonen un am en een drieejet un wiestet Launt vesteeten, sien Aunjesecht nodäm Oost Mäa un sien Enj nodäm Wast Mäa; un sien Jestank woat oppstieen, un oppstieen - sien iebla Jeroch, wiels hee grootet jedonen haft.

²¹Enjst die nich, Ieed; jubel un frei die! Dan de Har deit Grootet.

²²Enjst junt nich, jie Tieren oppem Flekj! Dan de drieeje Stapen woaren jreen; dan de Boom drajcht siene Frucht, de Fiejenboom un de Wienstock jäwen äare Krauft.

²³Un jie, Kjinja Zion, jubelt un freit junt en däm Harn, junem Gott! Dan hee jeft junt däm Tiedichräajen no rajchtem Mot, un hee lat fa junt Räajen raufkomen: Tiedichräajen un Loträajen aus verhäa.

²⁴Un de Spikjasch woaren voll Jeträajd sennen, un de Kjalasch äwaranen von jungen Wien un Eelj.

²⁵Un ekj woa junt de Joaren trigjjäwen, dee de Heischrakjen, de Auffräta un de Vetilja un de Rupen jefräten ha - mien grootet Häa, daut ekj unja junt jeschekjt ha.

²⁶Un jie woaren äten, äten un saut woaren, un woaren däm Nomen Gottes, von junem Gott, lowen, dee wundaboaret aun junt jedonen haft. Un mien Volkj saul nich mea too Schaund woaren.

²⁷Un jie woaren erfoaren, daut ekj en Israels Medd sie, un daut ekj, de Har, jun Gott sie, un sest kjeena. Un mien Volkj saul nich mea toschaunden woaren.