Read De Bibel JHF Micha 2 Bible Online

Micha 2 - De Bibel JHF bible

Micha 2

¹Wee dän, dee Onheil plonen un Beeset reedmoaken opp äare Loagasch! Biem Morjenlicht fieren see daut ut, wiels daut enne Henj äara Macht es.

²Un see sent bejierich no Felda un roowen dee, un no Hiesa un nämen dee wajch; un see eewen Jewault aun däm Maun un sienem Hus, aun däm Mensch un sienem Oawgoot.

³Doarom, soo sajcht de Har: Kjikj, ekj jedenkj een Onjlekj jäajen dit Jeschlajcht, ut däm jie june Halsa nich ruttrakjen un unja dee jie nich stolt omhäa gonen woaren; dan daut es eene beese Tiet.

⁴Aun janem Dach woat maun eenen Spruch äwa junt moaken un een Kloagleet aunstemme. Daut es passieet! Woat maun sajen; wie sent gaunz vewust: Daut Deel von mienem Volkj vetuscht hee; woo trakjt hee daut von mie trigj! Däm Aufjefollnen vedeelt hee onse Felda.

⁵Doarom woascht du kjeenem haben, dee en de Jemeent Gottes de Motschnua aus Loss schmitt.

⁶«Profezei nich», profezeien see. Profezeit maun jane nich, soo woat de Schmach nich vebiegonen.

⁷Du, Hus Jakob jenant, es de Har onjeduldich? Ooda sent dit siene Doten? Sent miene Wieed nich frintlich jäajen dän, dee opprechtich waundlen?

⁸Oba noch onlenjs recht sikj mien Volkj aus Fiend jäajen mie opp: Vom Bowakjleet trakj jie däm Mauntel dän auf, dee sorjloos vebiegonen, vom Kjrich aufjedreit sent;

⁹dee Frues ut mienem Volkj vejoag jie ut äarem jlekjlichen Hus, von äare Kjinja näm jie mien Schmuck opp emma.

¹⁰Moakt junt opp un got han! Dan dit Launt es nich de Rustäd, om de Veonreinjung wellen, dee Vedoawen brinjt, un zwoa jewaultjet Vedoawen.

¹¹Wan een Maun doa es, dee däm Wint nojeit un faulsch räd: «Ekj well die profezeien von Wien un von stoakjet Jedrenkj», dee woat een Profeet fa dit Volkj sennen.

¹²Ekj woa die saumlen, Jakob, gaunz saumlen; jo, vesaumlen woa ekj de Äwajebläwne von Israel. Ekj woa an toopbrinjen aus de Schop von Bozra, aus eene Häad enne Medd von äare Weid; see woaren lud vere Menschen sennen.

¹³De Derchbräakja jeit ver an nopp; see bräakjen derch, un gonen derch daut Dooa un gonen derch dautselje rut; un äa Kjennich jeit ver an häa, un de Har aun äare Spetz.