Read De Bibel JHF Micha 7 Bible Online

Micha 7 - De Bibel JHF bible

Micha 7

¹Wee mie! Dan mie es daut aus biem Oft läsen, aus biem Wiendruwen noläsen: Kjeene Druwen toom äten! Kjeene tiedje Fiejen, dee miene Seel jankat!

²De Fromma es ut däm Launt veschwungen, un doa es kjeen Jerajchta unja de Menschen: See luaren aula opp Bloot, see joagen een jiedra sienem Brooda met däm Nat.

³Beid Henj sent nom Beesen jerecht, om daut goottomoaken. De Ferscht foddat, un de Rechta recht fa Jelt, un de Groota sajcht de Jia von siene Seel ut, un dreien daut aus see daut wellen.

⁴De Basta unja an es aus een Stachelstruck, de Jerajchta aus eene Stachelhakj. - De Dach von diene Wajchtasch {Jer.6,17; Hes.3,17}, diene Heimsieekjunk, es jekomen; dan woat äare Vewerrunk doa sennen.

⁵Trut nich däm Näakjsten, velot junt nich opp däm Frint; bewoa de Puat von dienem Mul ver dee, dee aun diene Brost licht.

⁶Dan de Sän veacht dän Voda, de Dochta erhäft sikj jäajen äare Mutta, de Schwiadochta jäajen äare Schwiamutta; däm Maun siene Fiend sent siene Husfrind. -

⁷Oba ekj well nodäm Harn kjikjen, well opp däm Gott von mienem Heil luaren; mien Gott woat mie erhieren.

⁸Frei die nich äwa mie, miene Fiendin! Dan wan ekj faul, soo sto ekj wada opp; dan wan ekj en Diestanis sett, soo es de Har mien Licht.

⁹Däm Oaja Gottes well ekj droagen, - dan ekj ha jäajen am jesindicht - bat hee mien Rajchtstriet fieet un mie Rajcht veschaufen woat. Hee woat mie rutfieren aun daut Licht, ekj woa siene Jerajchtichkjeit seenen.

¹⁰Un miene Fiendin saul daut seenen, un Schaund saul ar bedakjen, dee to mie sajcht: Wua es de Har, dien Gott? Miene Uagen woaren äare Lost aun ar seenen: Nu woat see veklunjt woaren aus Gaussendrakj.

¹¹Een Dach kjemt, om diene Mia opptobuen. Aun janem Dach woat de Jrens wajchjenomen woaren;

¹²aun janem Dach, doa woat maun no die komen von Assur un de Städa Mazor {Jes.19,6}, un von Mazor bat nom Stroom un vom Mäa nom Mäa un vom Boajch nom Boajch. -

¹³Un daut Launt woat too Wieste woaren om siene Bewona wellen, wäajen de Frucht äare Doten.

¹⁴«Weid dien Volkj met dienem Stock, de Häad von dienem Oafdeel, dee aufjesondat wont em Woolt, enne Medd vom Karmel; lot an weiden en Baschan un Gilead, aus en de oole Doag».

¹⁵Aus en de Doag, doa du ut däm Launt Ägipten jinjst, woa ekj an Wunda seenen loten.

¹⁶De Nazionen woaren daut seenen un beschämt woaren äwa aul äare Macht: See woaren de Haunt opp äa Mul lajen, äare Uaren woaren doof woaren;

¹⁷see woaren Stoff lekjen aus de Schlangen, aus de krupende Tieren de Ieed; see woaren zetrich rutkomen ut äare Burjch; see woaren sikj bäbent nom Harn dreien, onsem Gott, un sikj ver die enjsten.

¹⁸Wäa es een Gott aus du, dee de Schult vezeit, un de Äwaträdunk dee Äwajebläwne von sienem Oafdeel äwasitt? Hee helt sienen Oaja nich opp emma, dan hee haft jefaulen aun Boarmhoatichkjeit.

¹⁹Hee woat sikj äwa ons wada erboarmen, woat onse Misdoten dolklunjen; un du woascht aule äare Sinden em deepen Mäa schmieten.

²⁰Du woascht aun Jakob Woarheit, aun Abraham Jnod bewiesen, dee du von de Doag enne oole Tieden häa, onse Vodasch jeschwuaren hast.