Read De Bibel JHF Habakuk 2 Bible Online

Habakuk 2 - De Bibel JHF bible

Habakuk 2

¹Opp miene Lua well ekj stien un opp däm Torm mie stalen, un well kjikjen, om to seenen, waut hee met mie räden woat, un waut miene Auntwuat sennen saul opp miene Kloag. -

²Doa auntwuad mie de Har un säd: Schriew daut Jesecht opp, un grow daut en Toflen en, doamet maun daut leicht läsen kaun;

³dan daut Jesecht jeit noch oppe bestemde Tiet, un daut sträft däm Enj han {Dan.8,19} un räd de Woarheit. Wan daut vetrakjt, soo vetru opp am; dan komen woat daut, daut woat nich vetrocken.

⁴Kjikj, äwamootich, nich opprechtich es en am siene Seel, oba de Jerajchta woat derch sienem Gloowen läwen.

⁵Un äwajens: De Wien es ontru; de äwamootja Maun, dee blift nich, hee, dee siene Seel wiet opmoakt aus de Hall, un hee es aus de Doot un woat nich saut; un hee ritt aun sikj aule Nazionen un saumelt sikj aule Velkja.

⁶Woaren nich dise aula äwa am een Spruch un een Spottleet aunstemme, Rotsel äwa am? Un maun woat sajen: Wee däm, dee toopsaumlt, waut nich sind es! - Opp woo lang? - Un de Schult opp sikj loden!

⁷Un woaren nich plazlich oppstonen, dee die bieten, un oppwakjen, dee die wajchjoagen woaren? Un du woascht an toom Raup woaren.

⁸Dan du hast väle Velkja berooft; un soo woaren aule äwajebläwne Velkja die beroowen wäajen daut Bloot de Menschen un de Jewault aun Launt un Staut un aun aule äare Bewona.

⁹Wee däm, dee beesen Jewenst moakt fa sien Hus, om sien Nast huach too saten, om sikj to raden ut de Onjlekjshaunt!

¹⁰Du hast Schaund beschlooten fa dien Hus, de Vetiljung väle Velkja, un hast dien Läwen sindich jemoakt.

¹¹Dan de Steen woat ut de Mia schrieen, un de Spoare ut däm Holtwoakj am auntwuaden.

¹²Wee däm, dee Städa met Bloot but, un Städa met onjerajchte Gruntloag but!

¹³Kjikj, es daut nich von Gott de Häaschoa, daut Velkja fa daut Fia sikj aufmieejen, un Nazionen vejäfs sikj ploagen?

¹⁴Dan de Ieed woat voll woaren von de Erkjantnis de Harlichkjeit Gottes, aus daut Wota däm Mäaresgrunt bedakjen {Jes.11,9}.

¹⁵Wee däm, dee sienem Näakjsten to drinkjen jeft, endäm du dienen Oaja biemischst, un an uk bedrunken moakst, om äare Noaktheit auntokjikjen!

¹⁶Du hast die met Schaund saut jemoakt un nich met Iea: Drinkj uk du un wies diene Väahut; daut Kuffel de Rajchte Gottes woat sikj no die dreien, un iedle Schaund äwa diene Harlichkjeit komen.

¹⁷Dan de Jewault aum Libanon woat die bedakjen, un daut to Grunt gonen de Tieren, dee an en Schrakj brinjen: Wäajen daut Bloot de Menschen un de Jewault aum Launt un Staut un aun aule äare Bewona.

¹⁸Waut nuzt een jeschnitztet Bilt, daut sien Meista daut jeschnitzt haft? Een jegotnet Bilt, un daut Läajes lieet, daut de Meista von sienem Bilt doaropp vetrut, om stomme Jetta too moaken?

¹⁹Wee däm, dee toom Holt sajcht: Woak opp! Un toom stommen Steen: Sto opp! Hee saul lieren? Kjikj, hee es met Golt un Selwa äwatrocken, un goa kjeen Odem es en sienem Ennalichen.

²⁰Oba de Har es en sienem heiljen Paulaust - sie stell ver am, aule Welt!