Read De Bibel JHF Hagai 2 Bible Online

Hagai 2 - De Bibel JHF bible

Hagai 2

¹Aum säwenden Moonat, aum 21-sten em Moonat, wia daut Wuat Gottes derch däm Profeet Hagai aulsoo:

²Saj doch to Serubabel, däm Sän Schealtiels, däm Launtfläaja von Juda, un to Josua, däm Sän Jozadaks, däm Huagapriesta, un to de Äwajebläwne vom Volkj, un saj:

³Wäa es unja junt äwajebläwen, dee dit Hus en siene frieejoasche Harlichkjeit jeseenen haft? Un woo see jie daut nu? Es daut nich aus nuscht en june Uagen?

⁴Un nu sie stoakj, Serubabel, sajcht de Har; un sie stoakj, Josua, Sän Jozadaks, du Huagapriesta, un sie stoakj, aulet Volkj em Launt, sajcht de Har, un oabeit! Dan ekj sie met junt, sajcht Gott de Häaschoa.

⁵Daut Wuat, to däm ekj mie junt jäajenäwa veflicht ha, aus jie ut Ägipten jinjen, un mien Jeist es en june Medd: Forcht junt nich!

⁶Dan soo sajcht Gott de Häaschoa: Noch eenmol, eene kjliene Tiet es daut, doa woa ekj däm Himmel schedren un de Ieed un daut Mäa un daut Drieeje.

⁷Un ekj woa aule Nazionen schedren; un daut Wieetvolle aula Velkja woat komen, un ekj woa dit Hus met Harlichkjeit fellen, sajcht Gott de Häaschoa.

⁸Mient es daut Selwa un mien es daut Golt, sajcht Gott de Häaschoa.

⁹De latste Harlichkjeit von disem Hus woat jrata sennen aus de Ieeschte, sajcht Gott de Häaschoa; un aun disem Uat well ekj Fräd jäwen, sajcht Gott de Häaschoa.

¹⁰Aum 24 em näajenden Moonat, aum tweeden Joa von Darius, wia daut Wuat Gottes toom Profeet Hagai aulsoo:

¹¹Soo sajcht Gott de Häaschoa: Froag doch de Priesta äwa daut Jesaz un saj:

¹²Kjikj, drajcht wäa heiljet Fleesch en siene Kjleedaakj, un hee schieet aun met siene Kjleedaakj Broot ooda Jekoaktet ooda Wien ooda Eelj ooda irjent een Äten, woat daut Heilich woaren? Un de Priesta auntwuaden un säden: Ne.

¹³Un Hagai säd: Oba wan eena wäajen eenen Dooden Veonreinichta dit aules aunschieet, woat hee onrein woaren? Un de Priesta auntwuaden un säden: Daut woat onrein woaren.

¹⁴Doa auntwuad Hagai un säd: Aulsoo es dit Volkj un aulsoo dise Nazion ver mie, sajcht de Har, un aulsoo es daut doonen äare Henj; un waut see doaselfst opfren, es onrein.

¹⁵Un nu recht jun Hoat opp dee Tiet von disem Dach aun un wiedahan, ea Steen opp Steen jelajcht worden aum Tempel Gottes!

¹⁶Ver däm dit passieed: Kaum maun no eenem Goawenhupen von 20 Mot, soo worden daut 10; kaum maun no de Wienpras, om 50 Ama to schapen, soo worden daut 20.

¹⁷Ekj schluach junt met Jeträajdbraunt un met Vedrieejen, un met Hoagel aule Oabeit von june Henj; un jie dreiden nich no mie om, sajcht de Har.

¹⁸Recht doch jun Hoat opp de Tiet von disem Dach aun un wiedahan; von däm 24-sten Dach em näajenden Moonat aun, von däm Dach aun, doa de Grunt toom Tempel Gottes jelajcht wort, recht jun Hoat doaropp!

¹⁹Es de Sot noch em Spikja? Jo, soogoa de Wienstock un de Fiejenboom un de Granatbeem un de Eeljboom ha nuscht jedroacht. Von disem Dach aun well ekj säajnen.

²⁰Un daut Woat Gottes wia toom tweeden Mol to Hagai, aum 24-sten disem Moonat, aulsoo:

²¹Räd to Serubabel, däm Launtfläaja von Juda, un saj: Ekj woa däm Himmel un de Ieed schedren.

²²Un ekj woa däm Troon de Kjennichrikjs omschmieten un dee Macht de Kjennichrikjs de Nazionen venichten; un ekj woa de Strietwoages omschmieten un dee doabowen foaren; un de Pieed un äare Rittasch sellen hanfaule, een jiedra derch daut Schwieet von aundre.

²³Aun janem Dach, sajcht Gott de Häaschoa, woa ekj die nämen, Serubabel, Sän Schealtiel, mienem Kjnajcht, sajcht de Har, un woa die aus eenen Säajelrinkj moaken; dan ekj ha die erwält, sajcht Gott de Häaschoa.