Read De Bibel JHF Sacharja 11 Bible Online

Sacharja 11 - De Bibel JHF bible

Sacharja 11

¹Moak diene Dooasch op, Libanon, daut et Fia diene Zeeda vebrent!

²Hiel, Ziepressen! Dan de Zeeda es jefollen, dan de Harliche sent vewust. Hielt, Ieekjen von Baschan! Dan de ontojenkjelja Woolt es doljestrakjt.

³Lud hielen de Hoads, dan äare Harlichkjeit es vewust; lud brelle de junge Leiws, dan de Pracht vom Jordan es vewust!

⁴Soo säd de Har, mien Gott: Weid de Häad - de Schlachtschop,

⁵dan dee an jekoft ha schlachten an un woaren nich jestroft, un dee äare Vekjeepa sajen: Jeloft es de Harn, dan ekj woa rikj! Un äare Hoads an nich veschoonen.

⁶Dan ekj woa de Bewona vom Launt nich mea veschoonen, sajcht de Har; un kjikj, ekj leewa de Menschen ut, eenem jiedren enne Haunt von sienem Näakjsten un enne Haunt von sienem Kjennich; un see woaren daut Launt venichten, un ekj woa an ut äare Haunt nich frie moaken.

⁷Un ekj weid de Häad - de Schlachtschop, jo, de Älendje de Häad; un ekj neem mie 2 Stakja: Däm eenen nand ekj Huld, un däm aundren nand ekj Vebinjunk, un ekj weid de Häad.

⁸Un ekj vetiljd 3 Hoads en eenem Moonat. Un miene Seel wort onjeduldich äwa an, un uk äare Seel wia onwellich jäajen mie.

⁹Doa säd ekj: Ekj well junt nich mea weiden; waut stoaft, mucht stoawen, un waut omkjemt, mucht omkomen; un de Äwajebläwne muchten eena däm aundren sien Fleesch fräten.

¹⁰Un ekj neem mienen Stock Huld un vebruak am, om mienen Bunt too bräakjen, däm ekj met aule Velkja jemoakt ha.

¹¹Un hee wort jebroaken aun janem Dach; un aulsoo erkjanen de Älendje enne Häad, dee opp mie achten, daut dit daut Wuat Gottes wia.

¹²Un ekj säd to an: Wan daut goot es en june Uagen, soo jeft mie mienem Loon, wan oba nich, soo lot daut; un see wuagen mienen Loon auf: 30 Selwa Schekel.

¹³Doa säd de Har to mie: Schmiet daut däm Toppmoaka han, däm Harlichen Pries, doamet ekj von an wieet jeacht sie! Un ekj neem dee 30 Selwaschekel un schmeet dee en daut Hus Gottes, däm Toppmoaka han.

¹⁴Un ekj vebruak mienem tweeden Stock, de Vebinjunk, om de Broodaschoft tweschen Juda un Israel too bräakjen.

¹⁵Un de Har säd to mie: Nemm die noch daut Jereetschoft von eenem onnuzjen Hoad.

¹⁶Dan kjikj, ekj erwakj eenen Hoad em Launt: Dee Omkomende woat hee sikj nich aunnämen, daut Vestreide woat hee nich sieekjen, un daut Vewunde nich heelen; daut Jesunde woat hee nich vesorje, un daut Fleesch de Fate woat hee äten un äare Kleiwe verieten.

¹⁷Wee däm onnuzjen Hoad, dee de Häad velat! Daut Schwieet äwa sienen Oarm un äwa sien rajchtet Uag! Sien Oarm saul jenslich vedrieejen, un sien rajchtet Uag gaunz erlasche.