Read De Bibel JHF Maleachi 1 Bible Online

Maleachi 1 - De Bibel JHF bible

Maleachi 1

¹Dit es de utspruch, vom Wuat Gottes aun Israel derch Maleachi.

²Ekj ha junt jeleeft, sajcht de Har; oba jie säden: «Met waut hast du ons jeleeft?» Wia nich Esau Jakob sien Brooda? Sajcht de Har, un ekj ha Jakob jeleeft;

³oba Esau ha ekj jehaust, un ekj ha siene Boaj too eene Wieste jemoakt un sien Oawgoot fa de Schakale de Wieste.

⁴Wan Edom sajcht: Wie sent veschmatat, oba woaren de Trimma wada oppbuen, soo sajcht Gott de Häaschoa: See woaren buen, oba ekj woa dolrieten; un maun woat an «Jebiet de Gottloose» nanen un «daut Volkj, däm de Har eewich oajalich es».

⁵Un june Uagen woaren daut seenen, un jie woaren sajen: Groot es de Har äwa de Jrensen Israel rut!

⁶Een Sän saul däm Voda ieren, un een Kjnajcht sienem Harn. Wan ekj dan Voda sie, woa es miene Iea? Un wan ekj Har sie, woa es de Forcht de mie jehieet? Sajcht Gott de Häaschoa to junt, jie Priesta, dee jie mienen Nomen veachten un doch sajen: Met waut ha wie dienen Nomen veacht?

⁷Dee jie Orreinet Broot {3Mo.21,6} opp mienem Aultoa brinjen un doch sajen: Met waut ha wie die veonreinicht? Doamet, daut jie sajen: De Desch Gottes es veacht.

⁸Un wan jie Blinjet brinjen, om daut to opfren, soo es daut nich Beeset, un wan jie Lomet un Kranket brinjen, soo es daut nich Beeset. Brinj daut doch dienem Launtfläaja: Woat hee die wooljefaulent aunnämen, ooda rikjsicht opp die nämen? Sajcht Gott de Häaschoa.

⁹Un nu, bedd doch Gott aun, daut hee ons jnädich es! Von june Haunt es daut passieet, woat hee om junthaulwen rikjsicht nämen? Sajcht Gott de Häaschoa.

¹⁰Wia doch blooss eena unja junt, dee de Däaren veschloot, doamet jie nich emsonst opp mienem Aultoa Fia aunstekjen! Ekj ha kjeene Lost (Jefaulen) aun junt, sajcht Gott de Häaschoa, un eene Opfagow näm ekj nich wooljefaulent ut june Haunt aun.

¹¹Dan von Sonnoppgank bat to äarem Unjagank woat mien Nomen groot sennen unja de Nazionen; un aun janem Uat woat jerieekjat, un zwoa reine Opfagow, mienem Nomen jebrocht woaren. Dan mien Nomen woat groot sennen unja de Nazionen, sajcht Gott de Häaschoa.

¹²Oba jie entheiljen am, endäm jie sajen: De Harn Desch es veonreinicht, un siene Frucht, siene Speise es veachtlich.

¹³Un jie sajen: Kjikj, waut fa eene Mieej! Un jie veachten am, sajcht Gott de Häaschoa, un brinjen Jeroowdet un daut Lome un daut Kranke doahan; un soo brinj jie de Opfagow. Saul ekj daut wooljefaulent von june Haunt aunnämen? Sajcht de Har.

¹⁴Un veflucht es, wäa bedrieecht, wan een Menlichet en siene Häad es; un wäa vesprakjt un däm Har een Vedorwnet opfat! Dan ekj sie een groota Kjennich, sajcht Gott de Häaschoa, un mien Nomen es furchtboa unja de Nazionen.