Read De Bibel JHF Matäus 10 Bible Online

Matäus 10 - De Bibel JHF bible

Matäus 10

¹Un aus hee siene 12 Jinja no sikj jeroopt haud, jeef hee an Vollmacht äwa orreine Jeista, om dee ruttodriewen, un uk aule Krankheiten un Schwakheiten to heelen.

²De 12 Apostel äare Nomes oba sent dise: De ieeschta, Simon, dee Petrus jenant wort, un Andreas, sien Brooda; Jakobus, dän Zebedäus sien Sän, un Johanes, sien Brooda;

³Filippus un Bartolomäus; Tomas un Matäus, de Zollmaun (Takskollakjta); Jakobus, dän Alfäus sien Sän; un Lebäus, sien tweeda Nomen wia Tadäus;

⁴Simon, de Kananäa, un Judas, de Iskariot, dee am veroden deed.

⁵Dise 12 schekjt Jesus ut un befool an un säd: Got nich opp eenen Wajch de Nazionen, un got nich en eene samaritische Staut;

⁶got oba väl mea no de veloarne Schop von däm Hus Israel.

⁷Un wan jie hangonen, prädicht un sajcht: Daut Himmelrikj es noda jekomen.

⁸Heelt de Kranke, [wakjt de Doodes opp], moakt de Utsauzje rein, un drift Diewel (beese Jeista) ut; emsonst ha jie jekjräajen, jeft emsonst.

⁹Veschauft junt nich Golt ooda Selwa ooda Messinkj en jun Gort,

¹⁰kjeene Tausch to hinjawäajes, uk nich 2 Kjleeda, ooda Schoo, ooda een Stock, dan de Oabeida es siene Noarinj (Vesorjunk woat) wieet.

¹¹Oba wan jie enne Staut ooda en een Darp nenkomen, forscht, wäa doa wieet es; un doa blieft, bot jie wajch gonen.

¹²Wan jie oba em Hus nenkomen, dan jreest daut.

¹³Un wan daut Hus wieet es, dan lot junem Fräd doaräwa komen; wan et oba nich wieet es, dan lot junem Fräd trigj no junt komen.

¹⁴Un wäa emma junt nich oppnemt, un june Wieed nich hieren well, got ut daut Hus ooda de Staut rut un steeft däm Stoff von june Feet.

¹⁵Woarhauftich, saj ekj junt, daut woat däm Launt von Sodom un Gomorra leichta sennen aum Jerechtsdach aus fa de Staut.

¹⁶Kjikjt, ekj schekj junt aus Schop mank de Wilw; doarom (soo) siet kluak aus de Schlangen un eenfeltich aus Duwen.

¹⁷Heet junt oba fa de Menschen; dan dee woaren junt en daut Jerecht äwaleewren, un en äare Sienagog junt priejlen;

¹⁸un uk ver Harscha un Kjennichs woa jie jebrocht (utjeleewat) woaren om mient haulwen, fa an un de Nazionen een Zeichnis.

¹⁹Wan see junt oba äwaleewren, siet nich besorcht, woo ooda waut jie sajen sellen; dan daut woat junt en jane Stund jejäft woaren, waut jie sajen sellen.

²⁰Dan jie sent nich de Rädende, oba däm Voda sien Jeist, dee en junt räden woat.

²¹Daut woat oba de Brooda sien Brooda toom Doot äwaleewren, un de Voda daut Kjint; un de Kjinja jäajen de Elren un woaren an doot moaken (hanrechten).

²²Un jie woaren von aule (Menschen) jehaust woaren om mienen Nomen haulwen. Oba wäa uthelt bot aum Enj, disa woat jerat woaren.

²³Wan see junt oba en dise Staut vefoljen, dan rant no ne aundre; dan Woarhauftich, saj ekj junt, jie woaren met de Städa en Israel nich to Enj sennen, bot de Menschensän kjemt.

²⁴Een Jinja es nich äwa sien Liera (Meista), un een Kjnajcht (Sklow) nich äwa sien Har.

²⁵Daut es fa däm Jinja jenuach, daut hee aus sien Liera es, un de Kjnajcht soo aus sien Har. Wan see däm Hushar ha Beelzebub jenant, wooväl mea dee to sien Hus jehieren.

²⁶Forcht junt nich fa an. Dan doa es nuscht toojedakjt, waut nich opjedakjt, un vestoaken, waut nich bekaunt jemoakt woat.

²⁷Waut ekj junt em Diestren saj, daut woat em Licht jerät woaren, un waut jie met däm Ua hieren, daut prädicht opp däm Husdak.

²⁸Un enjst junt nich fa dee, dee dän Kjarpa dootmoaken, oba de Seel nich dootmoaken kjennen; enjst junt oba mea fa däm, dee soo aus Seel un Kjarpa enne Hal vedoawen (venichten) kaun.

²⁹Woaren nich 2 Spoalinja fa een Zent vekoft? Un nich eent von dee fält oppe Ieed onen junen Voda;

³⁰oba aun junt sent de Hoa oppem Kopp aula jetalt.

³¹Forcht (enjst) junt nich; jie sent väl mea aus väl Spoalinja.

³²Aulsoo jiedra, dee mie ver Menschen bekjanen woat, däm woa uk ekj ver mienem Voda bekjanen, dee em (enne) Himmel es.

³³Oba wäa mie ver Menschen veschmieten (velieejen) woat, däm woa uk ekj veschmieten (velieejen) ver mienem Voda em Himmel.

³⁴Denkjt nich, daut ekj jekomen sie, Fräd oppe Ieed to brinjen; ekj sie nich jekomen, Fräd to brinjen, oba daut Schwieet.

³⁵Dan ekj sie jekomen, däm Mensch (Sän) to tranen von sienem Voda, un de Dochta met äare Mutta, un de Schwiadochta met äare Schwiamutta;

³⁶un däm Mensch siene Fiend woaren siene ieejne Famieljenjlieda sennen.

³⁷Wäa Voda ooda Mutta mea leef haft aus mie, es mient nich wieet; un wäa Sän ooda Dochta mea leeft aus mie, es miena (Jesus to seenen) nich wieet;

³⁸un wäa nich sien Kjriez nemt un mie nofolcht, es miena nich wieet.

³⁹Wäa sien Läwen finjt, woatet velieren, un wäa sien Läwen velist om mienthaulwen, woat daut finjen.

⁴⁰Wäa junt oppnemt, nemt mie opp, un wäa mie oppnemt, nemt däm opp, dee mie jeschekjt haft.

⁴¹Wäa een Profeet oppnemt en een Profeet sien Nomen, woat eenen Profeetenloon kjrieen; un wäa eenen Jerajchten oppnemt en eenen Jerajchten sien Nomen, woat een Jerajchtenloon kjrieen.

⁴²Un wäa emma eenen dise Kjlanste (Jerinjste) mau met een Kuffel koldet Wota drenkjen woat, en eenem Jinja sienen Nomen, woarhauftich ekj saj junt; daut woat am nich onen Belooninj bliewen.