Read De Bibel JHF Matäus 12 Bible Online

Matäus 12 - De Bibel JHF bible

Matäus 12

¹To dee Tiet jinkj Jesus aum Sabat derch die Jeträajdflekja, un siene Jinja wieren hungrich, un fungen aun de Oaren too plekjen, un to äten.

²Doa de Farisäa daut sagen, säden see to am: Kjikj, diene Jinja doonen waut aum Sabat nich erlaubt es to doonen.

³Hee säd oba to an: Ha jie nich jeläst, waut David deed, aus am un dee met am wieren, hungad?

⁴Woo hee em Gotteshus jinkj un aut de Brood de Gott jeweit wieren, dee am doch nich erlaubt wieren to äten uk nich dän dee met am wieren, sonda wieren auleen fa de Priesta?

⁵Ooda ha jie nich em Jesaz jeläst, daut de Priesta aum Sabat em Tempel dän Sabat veonreinjen un sent Schultloos?

⁶Ekj saj junt oba, daut hia dee es, dee jrata es aus de Tempel.

⁷Wan jie oba erkjant hauden, waut daut es: «Ekj well Erboarmen un nich Schlachtopfa», {Hos.6,6} dan haud jie de Oschuldje nich veuadeelt.

⁸De Menschensän es uk een Har äwa dän Sabat.

⁹Un hee jinkj von doa wieda un kjeem en äare School (Sienagog).

¹⁰Un kjikj, doa wia een Mensch, de haud eene vedrieejde Haunt. Un see fruagen am un säden: Es daut erlaubt, aum Sabat to heelen? Om daut see Uasoak jäajen am hauden, (am to beschuldjen).

¹¹Oba hee säd to an: Wäa es mank junt (Menschen), dee een Schop haft, un daut aum Sabat em Growe fält, dee daut nich wudd toohoolen kjrieen un rutholen?

¹²Wooväl bäta es een Mensch aus een Schop. Doarom doaf maun aum Sabat Goodet doonen.

¹³Donn säd hee to däm Mensch: Strakj diene Haunt ut! Un hee strakjt dee ut; un dee wia jesunt soo aus de aundre.

¹⁴De Farisäa jinjen rut un hilden Rot jäajen am, woo see am ombrinjen kunnen.

¹⁵Oba aus Jesus daut erfoaren haud, jinkj hee von doa wajch. Un väl Volkj foljd am no, un hee heeld dee aula

¹⁶un hee woarnd an, daut see am nich sullen openboa moaken,

¹⁷om dautet erfelt woaren sull, waut jesajcht wia derch dän Profeet Jesaja, dee doa säd:

¹⁸«Kjikjt, mien Kjnajcht däm ekj utjewält ha, mien Leefsta, aun däm miene Seel jefaulen jefungen haft; ekj woa mien Jeist opp am lajen, un hee woat de Nazionen daut Jerecht bekaunt moaken.

¹⁹Hee woat nich strieden uk nich schrieen, uk kjeena woat siene Stemm oppe Gaussen hieren;

²⁰een enjekjnekjtet Rua woat hee nich tweibräakjen, un eene Dacht (Flaus) de noch flemmat woat hee nich utlaschen, bot hee daut Jerecht utjefieet haft toom Jewenna;

²¹un opp sien Nomen woaren de Nazionen äare Hopninj saten». {Jes.42,1-4}

²²Donn brochten see no am eenem Besätnen, dee Blint uk Stomm wia, un hee heeld am, soo daut dee seenen un räden kunn.

²³Un daut gaunze Volkj wia erstaunt un säden: es disa nich (doch) David sien Sän?

²⁴Oba de Farisäa säden, aus dee daut hieeden: Disa drift de Diewel nich aundasch rut, aus derch dän Beelzebub, de Harscha äwa de Diewel.

²⁵Hee oba wist äare Jedanken, hee säd to an: Jiedret Rikj, daut ennalich jespoolt es, woat togrunt gonen; un jiedre Staut ooda Hus, daut ennalich jespoolt es, woat nich bestonen.

²⁶Un wan de Soton däm Soton rutdrift, dan es hee ennalich jespoolt; woo kaun sien Rikj dan bestonen?

²⁷Un wan ekj derch Beelzebub de beese Jeista (den Soton) rutdriew, derch wäm driewen june Säns dee rut? Doarom woaren see june Rechta sennen.

²⁸Wan ekj oba derch Gott sienem Jeist de beese Jeista rutdriew, aulsoo dan es Gott sien Rikj äwa (no) junt jekomen.

²⁹Ooda woo kaun irjentwäa en eenem Stoakjen sien Hus nenkomen un sien Hushault stälen, wan hee nich ieescht däm Stoakjen binjt? Un ieescht dan kaun hee sien Hus plindre.

³⁰Wäa nich met mie es, es jäajen mie, un wäa nich met mie (toop) saumelt, de vestreit.

³¹Doarom saj ekj junt; Jiedre Sind un Lastren woat de Menschen vejäft woaren; oba daut Lastren jäajen däm Jeist woat de Menschen nich vejäft woaren.

³²Un wäa emma een Wuat räden woat jäajen dän Menschensän, däm woat vejäft woaren; oba wäa emma jäajen dän Heiljen Jeist räden woat, däm woat nich vejäft woaren, nich en dise Tiet, uk nich en de komenden (Tiet).

³³Entwäda es (moakt) de Boom goot un siene Frucht goot, ooda moakt däm Boom schlajcht un siene Frucht schlajcht; dan aun de Frucht woat de Boom to kjanen sennen.

³⁴Schlangen Broodsel! Woo kjenn jie Goodet räden, doa jie doch bees (schlajcht) sent? Dan von waut daut Hoat voll es doavon räd daut Mul.

³⁵De gooda Mensch brinjt ut gooden Schauz (Hoat) Goodet verendach, un de beesa Mensch brinjt ut beesen Schauz beeset verendach.

³⁶Ekj oba saj junt, daut fa jiedret nutzlooset Wuat, daut de Menschen räden woaren, see fa daut Räakjenschoft jäwen woaren aum Jerechtsdach;

³⁷dan derch diene Wieed woascht du jerajchtfoadicht woaren, un derch diene Wieed woascht du vedaumt woaren.

³⁸Donn auntwuaden am atelje von de Schreftjelieede un Farisäa un säden: Liera, wie wellen von die een Tieekjen seenen.

³⁹Hee oba auntwuad un säd to an: Een beeset un ehebräakjarischet Jeschlajcht well een Tieekjen, oba an woat kjeen Tieekjen jejäft woaren, aus daut Tieekjen von Jona, däm Profeet.

⁴⁰Dan soo aus Jona dree Doag un 3 Nacht en däm Buck vom groote Fesch wia, soo woat de Menschensän dree Doag un 3 Nacht em Hoat de Ieed sennen.

⁴¹Mana von Ninive woaren oppstonen em Jerecht met dit Jeschlajcht haben un woaren daut vedaumen, dan see deeden Busse aus Jona prädijd; un kjikjt, hia es (Eena) dee mea es aus Jona.

⁴²Eene Kjennijin utem Sieden woat oppstonen em Jerecht met dit Jeschlajcht un woat daut vedaumen, dan see kjeem vom Enj de Ieed, Salomo siene Weisheit to hieren; un kjikjt, hia es mea aus Salomo.

⁴³Wan oba de orreina Jeist von däm Mensch rutjefoaren es, dan waundat hee derch drieeje Städen, om Ru to sieekjen, un finjt dee nich.

⁴⁴Dan sajcht hee: Ekj well trigj en mien Hus gonen, von wua ekj rutjegonen sie; un wan hee kjemt, finjt hee daut ladich, utjefäacht un utjestraumt.

⁴⁵Dan jeit hee han un nemt säwen aundre Jeista met sikj, dee oaja sent aus hee selfst, un dee gonen nenn un wonen doa; un daut Latste met janem Mensch woat schlemma aus daut Ieeschte. Soo woat daut uk disem beesen Jeschlajcht gonen.

⁴⁶Aus hee noch to daut Volkj räd, kjikj, doa stunden siene Mutta un siene Breeda buten, un wullen met am räden.

⁴⁷Un eena säd to am: Kjikj, diene Mutta un diene Breeda stonen buten un wellen met die räden.

⁴⁸Oba hee auntwuad un säd to däm, dee am daut säd: Wäa es miene Mutta, un wäa sent miene Breeda?

⁴⁹Un hee strakjt siene Haunt ut äwa siene Jinja un säd: Kjikjt doa, miene Mutta un miene Breeda;

⁵⁰dan wäa emma mien Voda sien Wellen doonen woat, dee em Himmel es, daut es mien Brooda un miene Sesta un miene Mutta.