Read De Bibel JHF Matäus 13 Bible Online

Matäus 13 - De Bibel JHF bible

Matäus 13

¹Oba aun däm Dach jinkj Jesus utem Hus rut un sad sikj dol aum See.

²Un daut vesaumeld sikj väl Volkj bie (om) am, soo daut hee en een Schepp stieech un sikj dolsad; un aul de Menschen stunden aum Eewa.

³Un hee räd to an väl en Jlikjnisen un säd: Kjikj, een Seimaun (Launtoabeida) jinkj rut to seien.

⁴Un aus hee seid, foll ateljet aum Wajch, un de Väajel kjeemen un frauten daut opp.

⁵Aundret oba foll opp steenajet Launt, wua daut nich väl Ieed haud; un jinkj boolt opp, wiels et nich deepe Ieed haud.

⁶Oba aus de Sonn oppjinkj, vebrend daut, un wiels et nich Wartlen haud, vedrieejd daut.

⁷Aundret foll manke Distlen; un de Distlen kjeemen opp un stekjten daut.

⁸Un aundret oba foll opp goodet Launt (Ieed) un brocht Frucht, eent 100-, aundret 60-, un aundret 30-mol so väl.

⁹Wäa Uaren haft [toom hieren], dee horch!

¹⁰Un de Jinja kjeemen un säden to am: Wuarom rädst du to an un Jlikjnisen?

¹¹Hee oba auntwuad un säd to an: Wiels junt es daut jejäft de Jeheemnisen vom Himmelrikj to vestonen, oba jane es daut nich jejäft;

¹²dan wäa doa haft, däm woat jejäft woaren, un hee woat mea aus jenuach ha; wäa oba nich haft, von däm waut selfst, waut hee haft, jenomen woaren.

¹³Doarom räd ekj en Jlikjnisen to an, dan see kjikjen oba seenen nich un horchen oba hieren nich, vestonen uk nich;

¹⁴un daut woat aun an erfelt, waut Jesaja profezeid, de doa säd: «Met Uaren woa jie hieren un doch nich vestonen, un seenent woa jie seenen un doch nich woanämen.

¹⁵Dan dit Volkj äa Hoat es dikj (vestokt) jeworden, un met äare Uaren ha see schlacht jehieet, un äare Uagen ha see toojemoakt, daut see nich meteemol seenen, met äare Uagen un met äare Uaren hieren un met äarem Hoat vestonen un sikj bekjieren, un ekj an heelen woa». {Jes.6,9.10}

¹⁶Jesäajent sent june Uagen, daut dee seenen, un june Uaren, daut dee hieren;

¹⁷en Woarheit, saj ekj junt: Väl Profeeten un Jerajchte wenschten daut to seenen, waut jie seenen, un ha daut nich jeseenen; un to hieren, waut jie hieren, un ha daut nich jehieet.

¹⁸Nu hieet (jie) daut Jlikjnis von däm Seimaun.

¹⁹Wäa emma daut Wuat von daut Rikj hieet un nich vesteit, dan kjemt de Beesa un ritt daut ut, waut en sienem Hoat jeseit wia; disa es daut, de aum Wajch jeseit es (wia).

²⁰Oba dee opp steenajet Launt jeseit es, disa es daut, de daut Wuat hieed un met Freid oppnemt;

²¹hee haft oba kjeene Wartel en sikj, es mau fa eene (korte) Tiet; un wan Triebsaul ooda Vefoljunk wäajen daut Wuat kjemt, dan oajat (beleidicht) hee sikj.

²²Dee oba mank Distlen jeseit es, disa es daut, dee daut Wuat hieet, un de Sorj em Läwen un de Sorjen äwa Rikjtum stekjt daut Wuat, un daut brinjt kjeene Frucht.

²³Dee oba en goode Ieed jeseit es, disa es daut, dee daut Wuat hieet un vesteit, dee werkjlich Frucht brinjt; un de eena 100-, de aundra 60-, un de aundra 30-mol so väl.

²⁴Een aundret Jlikjnis läd hee an väa un säd: Daut Himmelrikj es een Mensch to vejlikjen, dee goodet Sot en sien Aka (Launt) seid.

²⁵Oba aus de Menschen schleepen, kjeem sien Fient un seid Onkrut mank dän Weit un jinkj wajch.

²⁶Aus daut Sot oppjinkj un Frucht kjrieech, donn kjeem uk daut Onkrut väa.

²⁷Doa kjeemen oba däm Husharn siene Deena un säden to am: Har, deedst du nich goodet Sot seien en dien Aka? Wua häa kjemt dan daut Onkrut?

²⁸Hee oba säd to an: Een fientelja Mensch haft dit jedonen. De Deena säden oba to am: West du dan, daut wie han gonen un daut toop saumlen?

²⁹Oba hee säd: Nä, daut jie nich bie däm toop saumlen, daut Onkrut met däm Weit utrieten (utroden).

³⁰Lot daut beides toop waussen bate Eifst, un en de Arnttiet woa ekj de Draschasch sajen: Saumelt ieescht daut Onkrut un binjt daut toop en Goawen, om to vebrennen; däm Weit oba saumelt en mienen Spikja.

³¹Een aundret Jlikjnis stald hee an väa un säd: Daut Himmelrikj es soo aus een Sampkuarn, daut een Mensch neem un en sien Aka seid;

³²daut es daut kjlanste Sotkuarn, wan daut oba jewossen es, es daut jrata aus Struck (Krut), un woat een Boom, soo daut de Himmelsväajel komen un nastlen sikj en siene Asta.

³³Een aundret Jlikjnis säd hee an: Daut Himmelrikj es soo aus Suadieech, daut ne Fru neem un kjneed daut met 3 Mot Mäl, bot daut gaunz derch jesuat wia.

³⁴Dit aules räd Jesus en Jlikjnisen toom Volkj, un onen Jlikjnisen räd hee nuscht to an;

³⁵dautet erfelt wort, waut derch dän Profeet jesajcht wia: «Ekj woa mien Mul opmoaken en Jlikjnisen; ekj woa (Dinj) räden, waut von Gruntlajunk (Aunfank) de Welt es jeheem (vestoaken) jehoolen». {Ps.78,2}

³⁶Donn leet Jesus daut Volkj gonen un jinkj em Hus nenn; un siene Jinja kjeemen no am un säden: Died ons daut Jlikjnis vom Onkrut oppem Aka (Stap).

³⁷Hee oba auntwuad un säd: Dee daut goode Sot seid, es de Menschensän,

³⁸un de Aka es de Welt; de goode Sot oba, daut sent de Säns (Kjinja), dee to daut Himmelrikj jehieren, daut Onkrut oba sent de Säns, dee toom Beesa (Diewel) jehieren;

³⁹de Fient oba, dee daut jeseit haft, es de Diewel; un de Arnt (Eifst) es daut Enj von dise Tiet, de Drascha sent Enjel.

⁴⁰Krakjt soo aus daut Onkrut toop jesaumelt woat un em Fia vebrent woat, soo woatet sennen aum Enj von dise Welttiet.

⁴¹De Menschensän woat siene Enjel schekjen, un dee woaren ut sienem Rikj aule Oajanis toop saumlen un dee daut Jesazloose doonen;

⁴²un dee woaren dän em Fiaowen schmieten; doa woat Hielen un Tänekjnirsche sennen.

⁴³Dan woaren de Jerajchte schienen aus de Sonn em Voda sien Rikj. Wäa Uaren haft [toom hieren], de hia!

⁴⁴Daut Himmelrikj es soo aus opp eenem Aka vestoaknen Schauz, daut een Mensch funk un vestuak; un en siene Freid doaräwa jinkj hee han un vekoft aules, waut hee haud, un koft janen Aka.

⁴⁵Wada es daut Himmelrikj met een Haundelsmaun to vejlikjen, dee straume Parlen socht;

⁴⁶aus hee oba eene sea wieetvolle Parl jefungen haud, jinkj hee un vekoft aules, waut hee haud, un koft dee.

⁴⁷Wada es daut Himmelrikj to vejlikjen met een Nat, daut em See jeschmäten wort un von aula Oat Fesch (läwendje Wäsent) jesaumelt haud,

⁴⁸aus daut voll wia, un daut aum Eewa nopp jeschlapt hauden; un see saden sikj dol un saumelden de goode en Jefässa, oba de schlajchte schmeeten see rut.

⁴⁹Soo woatet aum Enj dise Tiet sennen: De Enjel woaren utgonen un woaren de Beese vonne (ute Medd) Jerajchte aufdeelen,

⁵⁰un dee woaren em Fiaowen jeschmäten; doa woat Hielen un Tänenkjnirschen sennen.

⁵¹[Jesus säd to an:] Ha jie dit aules vestonen? See säden to am: Jo, [Har].

⁵²Hee oba säd to an: Doarom es jiedra Schreftjelieeda, dee vom Himmelrikj es unjarecht worden, soo aus een Hushar, dee ut sien Schauz Nieet un Oolet väa brinjt.

⁵³Un daut passieed, aus Jesus met dise Jlikjnisen foadich wia, jinkj hee von doa wajch.

⁵⁴Un hee kjeem no siene Vodastaut un lieed an en äare Sienagog, soo daut see sea erstaunden, un säden: Von wua haft disa soone Weisheit un de Wundawoakjen (Krauft)?

⁵⁵Es dit nich däm Holtoabeida sien Sän? Heet siene Mutta nich Maria, un siene Breeda Jakobus un Josef un Simon, un Judas?

⁵⁶Un siene Sestren, sent dee nich aula bie ons? Wua häa haft disa daut aules?

⁵⁷Un see oajaden (stieeden) sikj äwa am. Jesus oba säd to an: Een Profeet es nich onen Iea, buta en siene Vodastaut un en sienen ieejnen Hus.

⁵⁸Un hee deed doa nich väl Wundawoakjen wäajens äaren Ongloowen.