Read De Bibel JHF Matäus 14 Bible Online

Matäus 14 - De Bibel JHF bible

Matäus 14

¹To dee Tiet hieed Herodes, de Veaferscht, dän Berecht von Jesus

²un säd to siene Deena: Daut es Johanes de Deepa; hee es vom Doot oppjestonen, un doarom wirkjen de Woakjen (Wundawoakjen äare Krauft) en am.

³Dan Herodes haud Johanes jejräpen, un haud am jebungen un em Jefenkjnis jestopt, wäajen Herodes, sien Brooda Filippus siene Fru.

⁴Dan Johanes haud to am jesajcht: Daut es die nich erlaubt däa to haben.

⁵Un aus hee am dootmoaken wull, haud hee Angst fa daut Volkj, dan dee hilden am fa eenen Profeet.

⁶Oba aus Herodes sien Jeburtsdach wia, daunst Herodias äare Dochta ver an, un see jefoll Herodes;

⁷un hee vespruak äa met eenem Schwua, äa to jäwen, wuano see froagen (fodren) wudd.

⁸See oba, von äare Mutta aunjewäsen (belieet), säd: Jeff mie hia opp eene Schiew Johanes däm Deepa sien Haupt.

⁹Un de Kjennich wort truarich; oba wäajen dän Schwua un äaren Wellen, dee met am aum Desch wieren, befool hee, äa däm to jäwen.

¹⁰Un hee schekjt han un leet Johanes em Jefenkjnis entheewen (den Kopp aufnämen).

¹¹Un sien Haupt wort opp eene Schiew jebrocht un de Mejal jejäft, un see brocht däm äare Mutta.

¹²Un siene Jinja kjeemen, neemen sien Kjarpa un begrowden däm. Un see kjeemen un vekjindijden daut Jesus.

¹³Un aus Jesus daut hieed, veleet hee an, en eenem Schepp, no eene eensome Städ. Un aus daut Volkj daut hieed, jinjen see am tofoot, ute Städa, hinjaraun.

¹⁴Un aus hee rut stieech, sach hee väl Menschen, un wort ennalich bewäacht äwa an un heeld äare Kranke (Schwake).

¹⁵Oba aus et Owent wort, kjeemen siene Jinja no am un säden: Dise Städ es eensom (onbewont), un daut es aul lot; lot daut Volkj gonen, daut see enne Darpa gonen un sikj Äten kjeepen.

¹⁶Oba Jesus säd to an: Dee ha daut nich needich wajch to gonen; jeft jie an to äten.

¹⁷Oba see säden to am: Wie ha hia nuscht buta fief Brood un twee Fesch.

¹⁸Hee oba säd: Brinjt mie dee häa.

¹⁹Un hee befool daut Volkj, sikj oppem Grauss han too saten, neem de fief Brood un de twee Fesch, kjikjt nohecht nom Himmel un säajend (lowd, dankt) daut, un hee bruak de Brood un jeef daut de Jinja, de Jinja oba jeewen daut däm Volkj.

²⁰Un see auten aula un worden saut. Un see lause opp, waut aun Brocken äwa bleef, 12 Kjarw voll.

²¹Dee doa oba jejäten hauden, wieren bie 5 000 Mana, onen Frues un Kjinja.

²²Un donn befool hee de Jinja, en daut Schepp to stieen un am veropp to foaren no daut aundre Eewa, bot hee daut Volkj gonen leet.

²³Un aus hee daut Volkj entloten haud, jinkj hee auleen oppem Boajch, om to bäden. Aus et oba Owent wort, wia hee doa auleen.

²⁴Oba daut Schepp wia aul medden oppem See, un wia en Noot von de Walle, dan de Wint wia an jäajenaun.

²⁵Oba enne vieede Nachtwoak kjeem hee (Jesus) no an (jegonen), un jinkj oppem Wota.

²⁶Un aus de Jinja am oppem Wota gonen sagen, hauden see Angst un säden: Daut es een Jespanst! Un schrieejen ut Angst.

²⁷Oba dan räd Jesus to an un säd: Siet jetroost (froo), dit sie ekj; enjst junt nich!

²⁸Oba Petrus auntwuad am un säd: Har, wan du daut best, dan befäl mie, oppem Wota no die too komen.

²⁹Hee oba säd: Komm! Un Petrus stieech utem Schepp un jinkj oppem Wota, om no Jesus too komen.

³⁰Aus hee oba dän stoakjen Wint sach, enjst hee sikj; un aus hee aunfunk unja too gonen, schrieech hee un säd: Har, rad mie!

³¹Plazlich oba strakjt Jesus de Haunt ut, un kjrieech am to hoolen un säd to am: Du Kjleenjlewja, wuarom twiewelst du?

³²Un aus see em Schepp nenn jestäajen wieren, wort de Wint stell.

³³Dee oba em Schepp wieren, kjeemen un follen ver am han (opp Kjnee) un säden: Woarhauftich, du best Gott sien Sän!

³⁴Un aus see äwa jefoaren wieren, kjeemen see en daut Launt Genezaret.

³⁵Un aus de Mana en de Jäajent am erkjant hauden, schekjten see en de gaunze Omjäajent un brochten aule Liedende (Kranke) no am;

³⁶un prachaden am, daut see blooss dän Soom {4Mo.15,37-39} von sienem Kjleet aunrieren durfte; un aul dee am aunreade, worden gaunz Jesunt.