Read De Bibel JHF Matäus 17 Bible Online

Matäus 17 - De Bibel JHF bible

Matäus 17

¹Un no sas Doag nemt Jesus Petrus un Jakobus un Johanes, sien Brooda, met un jinkj met an opp eenen huagen Boajch auleen.

²Un hee wort ver an veendat. Un sien Jesecht schiend aus de Sonn, un siene Kjleeda worden witt aus Licht,

³un kjikj, Moses un Elia wieren ver an un räden met am.

⁴Petrus oba funk aun un säd to Jesus: Har, dit es goot, daut wie hia sent. Wan du west, lot ons hia 3 Zelten (Boode) buen (moaken), fa die eene un Moses eene un Elia eene.

⁵Aus hee noch räd, kjikj, doa bedakjt an eene kloare Wolkj (Iea un Harlichkjeit), {2Peet.1,17} un kjikj, eene Stemm kjeem ut de Wolkj, dee doa säd: Disa es mien leefsta Sän, aun däm ekj Jefaulen jefungen ha; am horcht.

⁶Un aus de Jinja daut hieeden, follen see opp äa Jesecht un hauden sea groote Angst.

⁷Un Jesus kjeem no an, räd an aun un säd: Stot opp un habt nich Angst.

⁸Oba aus see äare Uagen opp hoowen, sagen see kjeenem aus Jesus auleen.

⁹Un aus see vom Boajch rauf jinjen, befool Jesus an un säd: Sajcht kjeenem von daut Jesecht, bot de Menschensän vom Doot oppjestonen es.

¹⁰Un de [siene] Jinja fruagen am un säden: Wuarom sajen de Schreftjelieede, daut Elia ieescht komen must?

¹¹Hee oba auntwuad un säd to an: Elia woat [eascht] komen un aule Dinj trajchtstalen.

¹²Oba ekj saj junt, daut Elia es aul jekomen, un see kjanen am nich, oba deeden met am wautemma see wullen. Soo woat uk de Menschensän von an lieden (motten).

¹³Donn vestunden de Jinja, daut hee von Johanes däm Deepa to an räd.

¹⁴Un aus see nom Volkj kjeemen, kjeem een Mensch no am un foll ver am opp Kjnee

¹⁵un säd: Har, erboarm die äwa mien Sän, dan hee es montsichtich (rosen) un mott väl Lieden; dan foaken fält hee em Fia un foaken em Wota.

¹⁶Un ekj brocht am no diene Jinja, un dee kunnen am nich heelen.

¹⁷Jesus oba auntwuad un säd: Oo onjleewendet un vedreidet Jeschlajcht! Woo lang saul ekj bie junt sennen? Woo lang saul ekj junt noch vedroagen? Brinjt am no mie.

¹⁸Un Jesus bedreiwd am, un de beesa Jeist fua von am rut; un von de Stund aun wia de Jung jeheelt.

¹⁹Donn kjeemen de Jinja no Jesus oppoat un säden: Wuarom kunn wie däm nich rutdriewen?

²⁰Oba hee säd to an: Wäajen jun Ongloowen; dan Woarhauftich saj ekj junt, wan jie Gloowen hauden aus een Sampkuarn, soo woa jie to disem Boajch sajen: Vesat (häw) die von hia doahan! Un hee woat vesat woaren; un nuscht woat junt ommäajlich sennen.

²¹Oba dise Oat foat nich rut, aus blooss derch Jebäd un Fausten.

²²Aus see sikj oba en Galiläa opphilden, säd Jesus to an: De Menschensän woat en Menschen Henj jejäft woaren,

²³un see woaren am doot moaken, un aum dredden Dach woat hee oppjewakjt (oppstonen) woaren. Un see (siene Jinja) worden sea truarich.

²⁴Aus see oba no Kapernaum kjeemen, kjeemen de Taks Saumla (em Tempel) {Neh.10,32.33} no Petrus un säden: Tolt jun Liera nich dee dobbelde (twee) Drachma (Jeltstekj)?

²⁵Hee säd: Jo (jewess). Un aus hee en daut Hus kjeem, kjeem Jesus am veropp un säd: Waut meenst du, Simon? Von wäm nämen de Kjennichs, de Ieed, Zoll ooda Taks, von äare Säns ooda von Framde?

²⁶[Petrus] säd to am: von Framde. Jesus säd to am: Dan sent de Säns frie.

²⁷Doamet wie an oba kjeen Oajanis jäwen (sennen), go nom See, schmiet eene Angel nenn un nemm dän ieeschten Fesch, dee enopp kjemt, moak sien Mul op, un du woascht een Stata (Jeltstekj) finjen; daut nemm un jeff an fa mie un die.