Read De Bibel JHF Matäus 18 Bible Online

Matäus 18 - De Bibel JHF bible

Matäus 18

¹En de Stund (Tiet) kjeemen de Jinja no Jesus un säden: Wäa es dan de Jratsta em Himmelrikj?

²Un aus Jesus een Kjint no sikj roopt, un hee stald daut en äare Medd

³un säd: Woarhauftich, ekj saj junt, wan jie junt nich trigjaun (om, trigj) dreien un woaren aus Kjinja, soo woa jie nich en daut Himmelrikj nenkomen.

⁴Doarom, wäa sikj selfst deemooticht woat aus dit Kjint, dee es de Jratsta em Himmelrikj;

⁵un wäa emma soon Kjint woat oppnämen en mienem Nomen, dee nemt mie opp.

⁶Wäa oba eenen dise Kjliene, dee aun mie jleewen, oajren (beleidjen) woat, fa däm wia daut bäta, daut een Molsteen aun sien Hauls jehongen un hee em deepen See veseept wort.

⁷Wee de Welt wäajen de Oajanis (Aunstoos)! Dan daut es needich, daut Oajanis kjemt; doch wee däm Mensch, derch wäm daut Oajanis kjemt!

⁸Wan oba diene Haunt ooda dien Foot die oajat, soo schnied dee auf un schmiet dee (von die) wajch. Daut es bäta (goot) fa die; lom ooda aus een Kjräpel em Läwen nenn too gonen, aus met 2 Henj ooda twee Feet een daut eewje Fia jeschmäten woaren.

⁹Un wan dien Uag die oajat, dan riet daut rut un schmiet daut von die (wajch). Daut es bäta (goot) met eenem Uag em Läwen nenn too gonen, aus met 2 Uagen en daut Halenfia jeschmäten woaren.

¹⁰Paust opp junt opp, daut jie nich eent von dise Kjliene veachten; dan ekj saj junt, daut äare Enjel em (un dee) Himmel emma mien Voda sien Jesecht seenen, dee em Himmel es.

¹¹[Dan de Menschensän es jekomen, daut Veloarne to raden (seelich moaken).]

¹²Waut denkj jie? Wan een Mensch 100 Schop haud, un eent von dee vebiestat, lat hee nich de 99 oppe Boajch un jeit han un sieekjt daut vebiestade?

¹³Un wan et passieet, daut hee et finjt, Woarhauft, saj ekj junt, hee freit sikj mea äwa dit, aus äwa de 99, dee nich vebiestat sent (wieren).

¹⁴Aulsoo es daut nich jun Voda sien Wellen, dee em (en de) Himmel es, daut eent von dise Kjliene veloaren jeit.

¹⁵Wan oba dien Brooda jäajen die sindicht, dan go han, un wies am trajcht (trajchthalpen) tweschen die un am auleen. Wan hee no die horcht, soo hast du dien Brooda jewonnen.

¹⁶Oba wan hee nich horcht, soo nemm noch eenen ooda 2 (Breeda) met die, doamet derch twee ooda dree Zeij jiedre Sach (aules) kaun bestädicht woaren.

¹⁷Oba wan hee nich no an horchen woat, dan saj de Jemeent (Vesaumlunk) daut; wan hee oba uk de Jemeent nich horchen woat, dan es hee fa die aus een Heid un een Zollmaun.

¹⁸Woarhauft, ekj saj junt: Wautemma jie oppe Ieed binjen woaren, woat em Himmel jebungen sennen, un waut jie oppe Ieed leesen woaren, woat em Himmel jeleest sennen.

¹⁹Wada saj ekj junt: Wan twee von junt oppe Ieed sikj eenich woaren äwa irjent eene Sach, om dee see bäden wellen, soo woatet an woaren von mien Voda, dee em (en de) Himmel es.

²⁰Dan wua twee ooda dree vesaumelt sent en mienen Nomen, doa sie ekj un äare Medd.

²¹Donn kjeem Petrus no am un säd: Har, woo foaken saul ekj mienem Brooda, dee jäajen mie sindicht, vezeien (vejäwe)? Bot säwen Mol?

²²Jesus säd to am: Ekj saj die nich, bat säwen Mol, oba 70 mol säwen.

²³Doarom es daut Himmelrikj met eenem Kjennichrikj to vejlikjen, dee met siene Kjnajchts (Sklowen) veräakjnen wull.

²⁴Aus hee aunfunk (auf) to räakjnen, wort eena no am jebrocht, dee 10 000 Tola (een Jeltstekj) schuldich wia.

²⁵Doa hee oba nuscht haud toom betolen, befool [sien] Har, am un siene Fru un de Kjinja un aules, waut hee haud, too vekjeepen un betolen.

²⁶De Kjnajcht foll ver am dol (opp Kjnee), un bedd (prachad) am un säd: Har, ha Jedult met mie, un ekj well die aules betolen.

²⁷Däm Kjnajcht sien Har oba, wia ennalich bewäacht, leet am loos un vejeef am de Schult.

²⁸Oba de Kjnajcht jinkj rut un funk eenen siena Metkjnajchten, dee am 100 Dinoa (kjlienet Jeltstekj) schuldich wia. Un hee pakt un warjd am un säd: Betol, waut du mie schuldich best.

²⁹Sien Metkjnajcht foll ver am dol un prachad am un säd: Ha Jedult met mie, un ekj well die betolen.

³⁰Oba hee wull nich, jinkj han un schmeet am em Jefenkjnis, bot hee de Schult betolt haud.

³¹Aus oba siene Metkjnajchten sagen, waut passieet wia, worden see sea truarich un kjeemen un vetalden aules äarem Har, waut passieet wia.

³²Donn roopt am sien Har un säd to am: Du beesa Kjnajcht! De gaunze Schult ha ekj die vejäft, wiels du mie doano prachascht;

³³sust du die nich uk erboarmt ha äwa dien Metkjnajcht, soo aus ekj mie äwa die erboarmd ha?

³⁴Un sien Har wort doll un äwajeef am dän Kjwälkjnajcht, bot hee aules wudd betolt ha, waut hee am schuldich wia.

³⁵Soo woat uk mien himlischa Voda junt doonen, wan jie nich een jieda sien Brooda von Hoaten vejäwen.