Read De Bibel JHF Matäus 20 Bible Online

Matäus 20 - De Bibel JHF bible

Matäus 20

¹Dan daut Himmel Rikj es soo aus een Hushar, dee tiedich zemorjes jinkj, om Oabeida en sien Wiengoaden aun to dinjen (nämen).

²No däm hee oba met de Oabeida fa een Dinoa (kjlienet Jeltstekj) fa een Dach äwareen jekomen wia, un hee schekjt an en sien Wiengoaden.

³Un aus hee om Klock 3 rutjinkj, sach hee aundre oppem Moakjtplauz mässich (onen Oabeid) stonen;

⁴un hee säd to an: Got jie uk em Wiengoaden, un wautemma rajcht es, woa ekj junt jäwen.

⁵Un see jinjen han. Oba wada jinkj hee Klock 6 un Klock 9, un deed krakjt soo.

⁶Aus hee oba om Klock 11 rutjinkj, funk hee aundre doa stonen un säd to an: Wuarom sto jie hia dän gaunzen Dach mässich?

⁷See säden to am: Wiels kjeena ons aunjenomen haft. Hee säd to an: Got uk jie han em Wiengoaden, [un waut rajcht es, woa jie kjrieen].

⁸Oba aus et nu Owent wort, säd de Wiengoaden Har to sien Vewaulta: Roop de Oabeida un betol [an] äa Loon, fang aun vom Latsten bot däm Ieeschten.

⁹Un aus dee de om Klock 11 Aunjenomne kjeemen, kjräajen dee jieda een Dinoa.

¹⁰Aus oba de Ieeschte kjeemen, meenden see, daut see mea kjrieen wudden; un uk dee kjräajen een Dinoa.

¹¹Aus see oba däm kjräajen, wieren see ontofräd äwa däm Hushar

¹²un säden: Dise Latste ha eene Stund jeoabeit, un du hast dän met ons jlikj jemoakt (betolen), dee wie de Laust aum Dach un Hett jedroacht ha.

¹³Oba hee auntwuad un säd to eenem von an: Frint, ekj doo die kjeen orrajcht; best du nich envestonen jewast fa een Dinoa to oabeiden?

¹⁴Nemm waut dient es un go. Ekj well oba disem Latsten uk daut jäwen aus die.

¹⁵Es et mie nich erlaubt, met daut mienje to doonen, waut ekj well? Kjikjt dien Uag bees (aufjenstich), wiels ekj goot sie?

¹⁶Aulsoo woaren de Latste de Ieeschte, un de Ieeschte de Latste sennen; dan väl sent Jeroopne, oba weinich utjewälde.

¹⁷Un aus Jesus no Jerusalem enopp jinkj, neem hee hinjawäajes de 12 Jinja oppoat no sikj un säd to an:

¹⁸Kjikjt, wie gonen enopp no Jerusalem, un de Menschensän woat aun de Huagapriesta un Schreftjelieede utjeleewat woaren, un dee woaren am toom Doot veuadeelen;

¹⁹un see woaren am aun de Nazionen äwajäwen, om am to vespotten un to vepitschen un to kjriezjen; un aum dredden Dach woat hee oppstonen.

²⁰Donn kjeem de Zebedäus Säns äare Mutta met äare Säns no am un foll ver am han un bedd waut von am.

²¹Hee oba säd to ar: Waut west du? See säd to am: Saj, daut dise miene Säns eena aun diene Rajchte un eena aun diene Linkje setten derwen (sellen) en dienem Rikj.

²²Jesus oba auntwuad un säd: Jie weeten nich, om waut jie bedden. Kjenn jie dän Drunk (Kuffel) drinkjen, däm ekj drinkjen woa? See säden to am: Wie kjennen daut.

²³[Un] hee säd to an: Mienen Drunk woa jie aul drinkjen, oba daut setten aun [miene] Rajchte un aun [miene] Linkje kaun ekj nich bestemmen, oba es fa dee, wäm daut von mienem Voda es reed jemoakt.

²⁴Un aus de 10 daut hieeden, worden dee ontofräd äwa de twee Breeda.

²⁵Oba Jesus roopt an no sikj un säd: Jie weeten, daut de Nazionen äare Harscha äwa an harschen un de Groote Jewault äwa an eewen.

²⁶Unja junt saul daut nich soo sennen; wäa emma mank junt well groot sennen, saul jun Deena sennen,

²⁷un wäa emma unja junt well de Ieeschta sennen, dee saul jun Kjnajcht sennen;

²⁸krakjt soo aus de Menschensän nich jekomen es, om bedeent to woaren, oba om to deenen un sien Läwen hantojäwen aus Leesjelt fa väle.

²⁹Aus see von Jericho wajch jinjen, kjeemen am väl Menschen hinjaraun.

³⁰Un kjikj, 2 Blinje, dee aum Wajch sauten, aus see hieeden, daut Jesus doa vebie kjeem, schrieejen see un säden: Erboarm die äwa ons, Har, David sien Sän!

³¹Oba daut Volkj beschwicht an, daut see stell sennen sullen. Oba see schrieejen noch luda un säden: Erboarm die äwa ons, Har, David sien Sän!

³²Un Jesus bleef stonen un roopt an un säd: Waut well jie, daut ekj junt doonen saul?

³³See säden to am: Har, daut onse Uagen opjemoakt woaren!

³⁴Jesus erboarmd sikj äwa an, schieed äare Uagen aun; un plazlich kunnen äare Uagen wada seenen, un see jinjen met am.